De planning was dat de albums met tussenpozen van een jaar zouden verschijnen. We zijn nu 21 maanden na het uitkomen van Leviathan en eindelijk is het zover; Leviathan II ziet op 28 oktober het levenslicht. Zoals Christofer beloofde in het interview dat ik vorig jaar met hem had, is het album donkerder en melancholischer dan zijn voorganger. Hiermee levert Therion wederom een lekker symphonisch metalalbum af.
De plaat levert aardig wat contrasten. Ruige songs als Midnight Star en Lucifuge Rofocale worden afgewisseld met ingetogen songs als Codex Gigas en Hades and Elysium. Rode draad blijft echter het wisselende spel tussen koor en solozangers.
Leviathan II opent met Aeon of Maat, een kort maar vlot rocknummer dat nog geen drie minuten duurt. Toch geeft het een prima beeld wat deze schijf allemaal in huis heeft. Juist als je meer verwacht, is het nummer ineens af. De tweede track Litany of the Fallen is de eerste single die het album mag vertegenwoordigen. Als ik er een beschrijving aan mag geven dan zou dit een mooie kruisbestuiving zijn van de oude Nightwish met Abba. Hoewel het lekker in het gehoor ligt is het zeker niet een van de sterkste songs op deze release. Bij de vierde track krijgen we het eerste rustmoment. Lunar Coloured Fields ademt een zekere melancholische sfeer uit die je bij de keel grijpt. Het daaropvolgende Lucifuge Rofocale is daarentegen meer een metalsong maar de opening doet mij sterk denken aan de opening van Does Your Mother Know van Abba. Nu liet Christofer in het interview al doorschemeren dat een track op Leviathan II invloeden van Abba en Supertramp zou bevatten. Mogelijk doelde hij op dit nummer of op het eerder genoemde Litany of the Fallen.
In het midden van Leviathan II vinden we de derde en laatste single voordat het gehele album op de markt verschijnt. Marijin Min Nar heeft een meer oosters getinte melodie, iets wat Therion wel vaker gebruikt. Het heeft een lekker opzwepend ritme en persoonlijk vind ik dit de beste van de drie voorvechters. Even voor alle duidelijkheid: de officiële afsluiter van Leviathan II, Pazuzu, is de tweede single.
In het interview waar ik telkens naar verwijs had Christofer al aangegeven dat je van Therion geen experimenten meer hoeft te verwachten. De trendsetter is een entertainer geworden die de fans probeert te geven wat ze het liefst horen. Echter, terugkeren naar de sound van de eerste vier schijven hoef je niet te op te rekenen.
De Leviathan-trilogie begon vrij eenvoudig en krijgt met dit deel dus een wat donker, melancholisch vervolg. Het laatste hoofdstuk zal de trilogie nog een stap verder brengen en wat progressiever gaan klinken. Als liefhebber van de progressieve metal, kijk ik daar nu al naar uit. Maar voorlopig eerst nog even genieten van Leviathan II.
Score:
92/100
Label:
Nuclear Blast Records, 2022
Tracklisting:
- Aeon of Maat
- Litany of the Fallen
- Alchemy of the Soul
- Lunar Coloured Fields
- Lucifuge Rofocale
- Marijin Min Nar
- Hades and Elysium
- Midnight Star
- Cave Cold as Ice
- Codex Gigas
- Pazuzu
- Aeon of Maat (Alternative Vocal Version)
- Pazuzu (AOR Version)
Line-up:
- Christofer Johnsson – Gitaar, keyboards
- Christian Vidal – Gitaar
- Nalle Phalsson – Basgitaar
- Thomas Vikström – Zang (tenor)
- Johan Koleberg – Drums
- Lori Lewis – Zang (sopraan)
Links: