Stillers Tod komt uit Duitsland, Konstanz om precies te zijn en komt ruim elf jaar na de debuutplaat, Katharsis, nu met Jupiter aandraven, de opvolger. Het belooft een hele klus te worden om dit album te reviewen. Deze heren maakten er immers uitgebreid werk van. Zowel muzikaal, tekstueel en dus ook conceptueel is het een complex geheel geworden dat moeilijk te doorgronden is. Blijkbaar startte het werk voor dit album reeds in 2014 en nu is het uiteindelijk klaar en wordt dit bijzonder avantgardisch blackmetalwerk uitgebracht door een relatief kleiner Duits label, Schattenpfade. Nu, op dit label verscheen al uitmuntend werk.
Het concept waarrond dit album is opgebouwd vraagt wel enige toelichting. Blijkbaar vond Kargáist, een welbespraakt en belezen man, de oprichter van deze band, zijn inspiratie in een toch wel bijzonder thema. Zo exploreert hij de ontwikkeling van een persoonlijkheid, een ontwikkeling die start al vroeg in de kindertijd en onder invloed staat van de interactie ouder – kind, opgelopen trauma’s en dergelijke. Er wordt verwezen naar werk van Freud, hoe kan het ook anders. De band laat dit ook doorklinken in het gebruik van koorzang die “een moeder – ” en “een vader”- figuur weergeven. Het vierluik Himmelskörpersymphonie verwijst naar hoe bepaalde culturen kijken naar een gender beeld, die ook in het onbewuste vast komen te zitten als archetypes…. Kortom een heel kluwen en ik weet zelfs niet of ik het hier goed weergeef, ik ben immers geen psycholoog doch het is bijzonder boeiende materie. Voor zij die zich geroepen voelen dit geheel volledig te filleren tot op het bot, raad ik je deze release zeker aan. Een hulp daarbij is zeker ook de manier waarop de plaat wordt aangeboden. Zowel als digipack in DVD-format als ook de LP-format zien er fantastisch uit.
Muzikaal halen deze Duitsers hun inspiratie niet alleen uit de melodische black metal met avant-gardische insteek met voor mij als belangrijkste voorbeelden Angizia, Winds, Age Of Silence, Arcturus of Golden Dawn. Hij verwijst ook naar inspiratiebronnen buiten de metalmuziek. Zo zouden er motieven gebruikt worden op deze plaat die verwijzen naar werk van Mozart en Schubert. Er wordt zelfs Portugese Fado geïntroduceerd. Het afsluitende vierluik herbergt eveneens Hebreeuwse gezangen. Het arsenaal aan muzikanten dat aan dit huzarenstukje hebben meegewerkt is dan ook nog eens te lang om op te nemen in de onderstaande line-up. Hiermee wil ik helemaal niks afdoen aan hun geleverde bijdrages.
Nu, in de complexiteit van het geheel ligt ook wel zijn charme. Als je echt de moeite neemt om dit blackmetalepos te doorgronden weerhoud ik toch een aantal erg sterke passages. Zo vermeld ik de theatrale cleane zanglijnen in Erlkönig. Hier is de link met een band als Angizia zeker te trekken. Ook de klassiekere akoestische partijen verwerkt in het nummer Rosmarin zijn om duimen en vingers bij af te likken. Deze partijen zouden blijkbaar een verwijzing zijn naar werk van Alberto Janes uit 1956. Doorheen de plaat hoor je het gebruik van de fretloze bas, knap werk om dit in het geheel te integreren. Gelukkig worden ook de meer agressieve elementen niet vergeten, blastpartijen, dubbele basthema’s.
Een groeiplaat, een plaat voor zij die echt tijd willen of kunnen maken om het geheel te ontleden en die ook eerder werk van bovengenoemde bands erg kunnen appreciëren.
Score:
80/100
Label:
Schattenpfade, 2021
Tracklisting:
- Angstbeißer
- Erlkönig
- Rosmarin
- Metamorphosen
- Die Himmelskörpersymphonie Part I: Zricha
- Die Himmelskörpersymphonie Part II: Mutter Sonne
- Die Himmelskörpersymphonie Part III: Zrichat Yare’ach
- Die Himmelskörpersymphonie Part IV: Vater Mond
Line-up:
- Kargáist – Zang, composities en arrangementen, programmering
- Samael – Gitaar, zang
- Jonas – Bas, zang
- Robin – Gitaar, zang
Links: