Sacred Sin – Mastery of Holy Imperial Art
A decade of Extreme Metal Music ’92 -‘02
Blackened Moon Productions, 2003
De Portugese death metalband Sacred Sin bestaat inmiddels al meer dan 10 jaar, en deze eerste decade is gecompileerd op “Mastery of Holy Imperial Art”.
Elke van de 5 volwaardige cd’s, maar ook de eerste EP “The Shades Behind”, zijn vertegenwoordigd op deze cd, beginnend bij de nieuwste cd uit 2002, “Hekatón”, en eindigend met de uit 1992 daterende EP. Sacred Sin wilde deze compilatie zo representatief mogelijk maken voor het geluid van de afgelopen 10 jaar, en heeft de keuze gemaakt om niet van elk album evenveel nummers op deze cd te zetten.
“Mastery…” eindigt met 4 covers van respectievelijk de vooraanstaande metalbands Morbid Angel, Venom, Dark Angel en Slayer, en een cover van een Portugees folk nummer. Op de Slayer cover na klinken deze nummers allen verdienstelijk.
De eerste 3 nummers zijn afkomstig van het laatste album “Hekatón” (2002), waar ook de Morbid Angel cover op staat. Nummer 04 en 05 zijn beiden remastered en staan oorspronkelijk op Sacred Sin’s 4e album “Translucid Dream Mirror”, net als de Slayer cover. Volgens het boekje staan de Venom en Dark Angel cover ook op deze cd, maar de officiële discografie van de band op de homepage spreekt dit tegen. Voor de opnames van dit album heeft frontman/bassist/vocalist José Costa de complete line-up ververst. Ook gitarist Tó Pica, sinds de EP een vertrouwde muzikant in de band, moest het veld ruimen.
Nummer 06 t/m 08 vertegenwoordigen het 3e album “Anguish…I Harvest”, wat de enige cd zonder tweede gitarist is. Overigens is op elke cd een andere drummer te horen, en klinkt het drumwerk telkens weer verdienstelijk.
Nummer 09 t/m 11 en 20 staan op de 2e cd “Eye ‘M’ God”. Opvallend is dat nummer 10, “Eye ‘M’ God”, als enige van deze Sacred Sin nummers niet remastered is, maar toch goed klinkt. Ik heb zelf geen toegang tot Sacred Sin’s 2e album om te controleren hoe wisselend de geluidskwaliteit van de nummers op deze cd is, maar een andere reden voor het niet remasteren van dit ene nummer kan ik niet bedenken. Dit geldt ook voor nummer 14, “Suffocate in Torment”, wat juist wel remastered is, in tegenstelling tot de andere 2 nummers afkomstig van de eerste cd “Darkside”. Tot slot is nummer 15 een remastered samenvoeging van de eerste 2 nummers van de EP “The Shades Behind” uit 1992. Leuk detail is dat de eerste letters van de albums achter elkaar gezet het woord “D.E.A.T.H.” vormen, wat naar eigen zeggen het hoofdthema van deze death metal band is (en wat ook niet zo vreemd is, gezien het genre waarin deze band valt). “Mastery of Holy Imperial Art” (dit stuk tekst komt waarschijnlijk uit de lyrics van het nummer “Ghoul Plagued Darkness”) zou wel eens de eerste kunnen zijn van 5 albums, die samen “M.E.T.A.L.” toe zullen voegen aan de discografie.
Een luisterbeurt van deze compilatie brengt je dus geleidelijk terug in de tijd van het laatste album tot de allereerste EP van Sacred Sin. Duidelijk is de overgang tussen de 5e en 4e cd: Sacred Sin gaat mee in de trend die momenteel in de death metal heerst, waarin de bands almaar bruter gaan spelen. En dat hadden ze nodig, want de melodische death metal die de rest van de compilatie mij brengt, weet mij niet aan te spreken, ook de thrashy riffs, die vooral op de 3e cd erg aanwezig lijken, niet. Wat dit heel mooi illustreert, is de enorme kloof die ik opmerk als ik direct na het nummer dat afkomstig is van de EP, de Morbid Angel cover voorbij hoor komen.
Over de hele decade gezien gebruikt Sacred Sin heel subtiel keyboards op de achtergrond, wat de melodie versterkt maar niet te overheersend maakt. De gitaarsolo’s blijven erg netjes, ze klinken niet fel of chaotisch zoals andere death metalbands dat kunnen. Dit brengt Sacred Sin in een ongunstige positie tussen melodie en felle thrash/death metal in: de band heeft te weinig van beiden om echt door te kunnen drukken. Qua melodie wordt Sacred Sin ver op de achtergrond gehouden door bijv. een band als Nocturnus, terwijl de death/thrash felheid op vooral de 3e cd niet kan tippen aan bands als “The Crown”, en de bruutheid op de 5e cd achterblijft bij de huidige US death metal. Aangezien deze compilatie mijn eerste kennismaking is met Sacred Sin kan ik een vertekend beeld hebben, al vinden de Portugezen zelf deze cd representatief voor hun geluid van de afgelopen 10 jaar.
Wat zouden we in de toekomst van Sacred Sin kunnen verwachten? Op de laatste 2 cd’s is de keyboardspeler gereduceerd tot sessiemuzikant, dus de keyboards zouden wel eens helemaal kunnen verdwijnen. Wel opmerkelijk zijn de vrouwelijke gastvocalen op “Hekatón”: het zou iets eenmaligs kunnen zijn natuurlijk, maar het zou ook de weg vrij kunnen maken voor een vaste achtergrondzangeres. Muzikaal gezien zal Sacred Sin zichzelf trouw willen blijven, en verder gaan in de melodische death metal, zij het een tikkeltje bruter dan de afgelopen 10 jaar. In 2013 zal de tweede decade gecompileerd zijn, en zullen we het weten!
Tracklist:
01. Hephaestus, Blast for Satan!
02. The Avatars of Vishnu
03. Twilight Insight (new 2002 version)
04. Translucid Dream Mirror (remastered)
05. Ravish the Soul (remastered)
06. Ghoul Plagued Darkness
07. 13th Moon
08. Profane
09. Evocation of the Depraved (remastered)
10. Eye ‘M’ God
11. Human Jigsaw (remastered)
12. Darkside
13. The Chapel of Lost Souls
14. Suffocate in Torment (remastered)
15. A Monastery in Darkness – The Shades Behind (remastered)
16. Day of Suffering (Morbid Angel cover)
17. The Chanting of the Priest (Venom cover)
18. The Death of Innocence (Dark Angel cover)
19. Evil has no Boundaries (Slayer cover)
20. Diabo Na Mão (Portugese traditionele folk)