Rhapsody Of Fire – Triumph Or Agony

Rhapsody Of Fire – Triumph Or Agony
SPV, 2006

Rhapsody Of Fire heette voorheen Rhapsody. De Italiaanse metalband moest haar naam veranderen. Gelukkig kon er een achtervoegsel aan de naam Rhapsody worden toegevoegd en is het logo ook zo goed als intact gebleven. De band maakt naast ‘gewone’ metal sinds Symphony Of Enchanted Lands Part II -The Dark Secret- zogenaamde Film Score Metal: een verhaal wordt verteld en ondersteund door meer filmachtige koor- orkestpartijen, die je tegenkomt in een trilogie als Lord Of The Rings of te vinden is in een klassiek werk als de Carmina Burana van Carl Orff. Daarnaast mag de band gebruik maken van de diensten van acteur Christopher Lee, die met zijn doordringende lage stem een perfecte keuze is om het verhaal (Dargar’s zoektocht naar het zevende zwarte boek) hier en daar te vertellen.

Het verhaal begint op het moment dat Dargar is aangekomen in Dar Kunor. Dar Kunor is een gebied waar het zevende zwarte boek zou moeten liggen. De openende fluisterstemmen zorgen ervoor dat je meteen in de goede sfeer zit voor dit fantasieverhaal. Gevolgd door een Therion achtige aanpak qua gebruik van band en koor. De eerste twee songs: Triumph Or Agony en Heart Of The Darklands zullen de Rhapsody Of Fire fan zeker weten bevallen. Beide nummers bevatten de traditionele Rhapsody Of Fire elementen: hoge zang, bombastische koor- en orkestpartijen en snel gitaarwerk met hier en daar een vurige solo. Old Age Of Wonders laat de rustige kant van de band horen. Het met fluitjes en klavecimbel doorspekte folkie nummer klinkt erg happy. Dat kan ook niet anders als je het over elfjes hebt natuurlijk. De verwachte climax in dit nummer blijft echter uit.

Manowar is een band, die zeker weten invloed heeft gehad op de muziek van Rhapsody Of Fire en dat is goed terug te horen in The Myth Of The Holy Sword. Dit is zo’n ‘één voor allen allen voor één’ song, die je het beste mee kan zingen terwijl je een zwaard in je handen hebt. De song wordt hier en daar onderbroken door bombastische koorstukjes, die muzikaal gezien niet helemaal passen binnen de song maar wel binnen het verhaal. Het rustige Italiaanse Il Canto Del Vento wordt dus gezongen in de moedertaal en betekent volgens mij zoiets als: lied van de wind. Het is niet mijn favoriet op dit album maar het valt me wel keer op keer op wanneer Fabio in de eigen taal zingt, zijn zanglijnen meer expressie bevatten. Jammer alleen dat ik niet helemaal kan volgen waar de tekst over gaat. Silent Dream is een song, die maar een beetje voortkabbelt. Bloody Red Dungeons vertoont net als The Myth Of The Holy Sword raakvlakken met Manowar. De onderbrekende bombastische voor- en nazangpartijen in dit nummer geven het nummer dat beetje extra. Son Of Pain valt onder de noemer tranentrekker en bereid ons voor op het laatste nummer: The Mystic Prophecy Of The Demon Knight.

The Mystic Prophecy Of The Demon Knight is een vijf delig muziekstuk van over de 16 minuten. Het is muzikaal (zowel metal als filmisch gezien) het meest interessante nummer van deze cd. Er wordt een einde aan het verhaal gebreid en een begin gemaakt met het volgende deel. Muzikaal wordt er creatiever omgegaan met het gebruik van de aanwezige instrumenten uit het orkest en het koor. Het begin van deze song heeft wel wat weg van de song Village of Dwarves van het album Dawn Of Victory. Het nummer wordt hierna groots uitgebouwd door het gebruik van hoge koorzang en geluidseffecten, die worden versterkt door het orkest. De verteller luidt het volgende deel van het verhaal in en een aantal problemen, die zich voordoen worden hier uit de doeken gedaan (een nieuw raadsel oplossen en weg komen van de onveilige plek waar ze zich bevinden). Hierna wordt het volgende deel ingeluid door middel van Dark Reign Of Fire. Een nieuw koordeel en een gedeelte waarin verschillende karakters aan bod komen zorgen ervoor dat er over een paar jaar weer verder gegaan kan worden met dit verhaal.

Muzikaal is dit niet een sterker album wanneer ik het vergelijk met het vorige deel uit de Dark Saga. Sommige nummers kabbelen maar een beetje voort zonder echt tot een hoogtepunt te komen. Aan de andere kant is er effectiever gebruik gemaakt van het orkest en het koor waardoor het niet één groot bombastisch iets is en er dus ook ruimte is om als luisteraar bij te komen en het verhaal op je in te laten werken. Het afsluitende The Mystic Prophecy Of The Demon Knight is ondanks de 16 minuten, één van de hoogtepunten van deze cd. Ik hoop dan ook dat de muzikaal vertellende weg, die de band hier inslaat wordt voortgezet op een volgend deel. Op sommige punten is de muziek ondergeschikt aan het verhaal maar de band noemt het ook niet voor niets Film Score Metal. Indien het verhaal je minder interesseert en je alleen maar de songs wilt luisteren, zal het één en ander je minder kunnen bevallen. Neem je echter de moeite om je te verdiepen in het verhaal dan is dit album een mooi vervolg gemaakt door een erg interessante band, die niet in het rijtje dertien in een dozijn bands valt en op eigenzinnige wijze probeert metal- en filmmuziek tot een geheel te smeden.

Tracklist:
rhapsody

  1. Dar Kunor
  2. Triumph Or Agony
  3. Heart Of The Darklands
  4. Old Age Of The Wonders
  5. The Myth Of The Holy Sword
  6. Il Canto Del Vento
  7. Silent Dream
  8. Bloody Red Dungeons
  9. Son Of Pain
  10. The Mystic Prophecy Of The Demon Knight
  11. Dark Reign Of Fire

Line-up:

  1. Fabio Lione – vocals
  2. Luca Turilli – guitars
  3. Alex Staropli – keyboards
  4. Patrice Guers – bass
  5. Alex Holzwarth – drums

Links: