Remain Untamed – Pharmeceutical Madness

Geschreven door op 30-04-2025 om 21:51.

Na de dystopische toekomstbeelden uit het in 2021 verschenen New World Order, stellen de Nederlandse thrashers van Remain Untamed op hun nieuwe EP Pharmaceutical Madness evenzo dystopische uitwassen van de moderne maatschappij aan de kaak. En dat dat doen zij met het nodige venijn.

De albumhoes bevat eigenlijk alles wat je van een thrashplaat zou verwachten: een kleurrijke illustratie van een groteske miljonair die omgeven is door hielenlikkers en andere ratten. De koffers met geld en pillen spreken samen met de referenties aan de film They Live ook boekdelen. Alleen op basis van dit kunstwerkje kan je al zien wat we kunnen verwachten. En dat krijgen we ook. Het eerste nummer van de EP is de titeltrack:  Pharmaceutical Madness. Het opent met een nijdige riff een een maniakale lach. De drum staat wat droog in de mix, wat de opgefokte sfeer van het nummer nog wat extra kracht bij zet. De timing van de zang loopt soms nèt wat achter het ritme van het de instrumenten aan, maar echt tijd om hier bij stil te staan krijgen we niet. Het tempo zit er namelijk goed in. Dit tempo wordt overigens op het daaropvolgende Blind Justice wat naar beneden bijgesteld, waardoor het de ideale track is om zes bier in je nek te gieten en de mosh in te beuken. Het nummer heeft een hoog meezinggehalte en ook de knisperende gitaarlijnen vallen vallen goed op hun plaats.

Op het daaropvolgende Cesspool horen we een ronkende riff en boosaardig gebrul van zanger Vinnie. Hij heeft een overtuigende stem die eigenlijk geen verdere ondersteuning nodig heeft. De echo op sommige momenten in het refrein was dan ook niet helemaal nodig geweest. Maar, net als een paracetamol tegen de kater, kan het ook geen kwaad. Het op een-na laatste nummer van het album heet Propaganda. Dit opent met een Slayer-achtige gitaarlijn, welke vlot wordt bijgevallen door gebeuk op de drums en gehoek op de bas. Ook de riff op het einde van het nummer gaat er in als een gesuikerde medicijncapsule.

De EP sluit af met een bijzonder nummer. Slave to the Suit is namelijk een cover van de band T.C.F. .De zanger van deze band, Hans Hostile genaamd, is in 2024 overleden. Deze EP is dan ook een mooi eerbetoon aan hem. Op het nummer horen we zelfs ex-leden van T.C.F. Nick Polak en Rob van der Bent. Ook Adam Hostile is te horen op de vocalen. Een leuk detail aan het nummer is dat ze de alarm-intro in ere hebben gehouden. De EP eindigt met iets dat ik al lang niet meer heb gehoord: een verborgen track. Een minuut nadat Slave of the Suit is afgelopen, horen we nog een klein fragment waarin de bandleden zich direct tot Hans Hostile lijken te richten. Als je wilt weten wat ze te melden hebben, dan moet je deze EP eens beluisteren.

Thrashliefhebbers zullen sowieso uit de voeten kunnen met deze EP. Dat smaakt naar meer!

Label:

Headbangers Records & Big Bad Wolf Records, 2025

Tracklisting:

  1. Pharmaceutical Madness
  2. Blind Justice
  3. Cesspool
  4. Propaganda
  5. Slave of the Suit

Line-up:

  • Vinnie – Vocalen
  • Patrick – Gitaar
  • Ernst – Basgitaar
  • Stein- Drums

Links: