Primordial – Redemption at the Puritan’s Hand

Primordial – Redemption at the Puritan’s Hand
Metal Blade Records, 2011

Primordial is een band met typische Ierse eigenschappen. Het is enorm lastig om er de vinger op te leggen, maar veel bands van Ierse komaf hebben een zekere overeenkomst. Het is een bepaalde sfeer, een zekere emotie die in de muziek naar voren komt. Mael Mórdha heeft het, Mourning Beloveth heeft het, Altar of Plagues heeft het en Primordial is misschien nog wel het beste voorbeeld. Misschien is het de geschiedenis van het land, misschien ook niet. Eén ding weet ik wel: ik hou ervan.

Primordial bestaat al een tijdje. De Ieren zijn ondertussen toe aan hun zevende langspeler, Redemption at the Puritan’s Hand. Ik verwacht een voortzetting van de typische Primordial-stijl met een vleugje vernieuwing. Primordial is namelijk een band die in de pagan en black metal die men speelt zijn oorsprong nooit heeft verloochent, maar toch elke plaat weer een net even ander gezicht laat zien.

No Grave Deep Enough begint met een stille intro waarna Nemtheanga meteen losbarst met zijn karakteristieke zang. Uit volle borst clean gezongen, vol oprechte emotie en kracht. Opvallend dat veel nummers op Redemption at the Puritan’s Hand er meteen volop inknallen. Deze Ieren zijn namelijk heer en meester in het opbouwen naar een geweldig climax. Bij tijd en wijle klinkt Nemtheanga bozer dan ooit, en lijken de zanglijnen een beetje op wat hij deed bij Blood Revolt. God’s Old Snake wordt zelfs grotendeels voorzien van scream en grunt.

Ook het karakteristieke drumwerk van O’laoghaire is weer van de partij. Hij overtreft zichzelf op persoonlijke favoriet Lain with the Wolf. Wat een heerlijk ritme. Ook de andere muzikanten spelen in Primordial-traditie; sfeervol en herkenbaar. De productie completeert het geheel en is heerlijk helder maar organisch.

Redemption at the Puritan’s Hand is weer net even anders van smaak dan voorgaand werk. Nummers hebben iets minder opbouw van zacht naar hard, en refreinen zijn een steeds vaker terugkerend fenomeen. Mijn eerste indruk was dat een deel van de plaat wat inkakte waarna de band weer sterk terugkwam. Naarmate ik het album vaker hoor wordt hij steeds beter. De zwakke momenten lijken als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Als altijd levert Primordial kwaliteit met groeimogelijkheden.

Tracklisting: Primordial 200

  1. No Grave Deep Enough
  2. Lain with the Wolf
  3. Bloodied Yet Unbowed
  4. God’s Old Snake
  5. The Mouth of Judas
  6. The Black Hundred
  7. The Puritan’s Hand
  8. Death of the Gods

Line-up:

  • A.A. Nemtheanga – Vocalen
  • Ciáran MacUiliam – Gitaren
  • Micheál O’Floinn – Gitaren
  • Pól MacAmlaigh – Basgitaar
  • Simon O’Laoghaire – Drums

Links: