Op 26 juli 2021 overleed Mike Howe, de charismatische Metal Church-zanger die zijn band in 1991 zo zelfverzekerd – of zo leek het toch – aanvoerde naar de knallende vuurwerkfinale van Dynamo Open Air en die in 2015 terugkeerde achter de microfoon van de enige kerk die – als het erop aankomt – er echt toe doet. Precies drie jaar na zijn overlijden gedenkt de band hem met een liveplaat met opnamen van twee van zijn laatste optredens, op 24 en 25 augustus 2019 in Kawasaki, Japan.
Het is bekend dat Japanse clubs als service aan de optredende bands bij shows nogal eens opnameapparatuur mee laten lopen en ik sluit zeker niet uit dat de opnamen van The Final Sermon op dezelfde wijze tot stand zijn gekomen. We horen in ieder geval een band die eerder vol bezig is een energieke show voor het aanwezige publiek neer te zetten dan met perfectie voor de eeuwigheid. Zo klinkt Mike Howe zelf in de rustiger passages niet altijd even stabiel en zijn de achtergrondvocalen bij Start The Fire “een beetje wiebelig vind je niet?” Tegelijkertijd zou het om meer dan één reden een misslag zijn deze opnamen niet uit te brengen. Want los van de historische waarde zal de fan aan The Final Sermon veel meer plezier beleven dan (bijvoorbeeld) aan het overstuurde, kortere en ietwat liefdeloos klinkende Classic Live dat de band in 2017 uitbracht.
Nee, dan toch maar het organischer geluid van deze laatste preek. Luister alleen maar eens naar de goed hoorbare details in de scherpe riff van Damned If You Do die de gelovigen welkom heet naar voren komen. De vocalen van Howe staan ook veel beter in de mix en zo horen we goed hoe sterk die wel niet waren. Hoor hem maar eens uithalen na de stilte in het pijnlijk profetische Gods Of Second Chance. Zijn wanhopige “Somebody turn on the light” snijdt door de ziel. Hooguit klinkt het geschuif met het publiek soms wat kunstmatig (ineens van hysterisch naar nul en vice versa).
Hoogtepunten te over (en ze zullen voor een ieder verschillen) maar naast het wrikkende en schurende Gods Of Second Chance, dat ook muzikaal fraai wordt gebracht met donderende bas en overgierende gitaren, wil ik er in deze categorie nog een aantal noemen. Fake Healer omdat dat inmiddels zo’n beetje Howe’s ‘signature song’ is. Hij ‘woont’ gewoon in dit nummer. In In Mourning zijn zijn snerpende vocalen met kleine snik zo mogelijk nog overtuigender terwijl het rock-‘n-rollende gitaarwerk de song van de nodige bluesy swing voorziet. In de grinta waarmee hij de zanglijnen van Date With Poverty (lekkere baslijn trouwens!) aanvalt, horen we nog maar eens wat een klasbak Howe was als hij voluit ging. Ach, eigenlijk is het onbegonnen werk, want ook Watch The Children Pray met voor de luisteraar nauwelijks hoorbaar meezingdeel en Beyond The Black, waar Howe het gesproken intro live brengt (geen tape hier!) en weer eens stevig, soms zelfs grommend, uithaalt als hij eindelijk mag, en het hartstochtelijk gezongen No Friend Of Mine zijn erg fijn.
En zo brengt Metal Church met The Final Sermon een uitgave met enige historische waarde, een waardig eerbetoon aan hun vriend en zanger Mike Howe én een fijne liveplaat, die ook nog eens prima wegluistert als ‘greatest hits’. De fans weten wat hen te doen staat. Of misschien nog niet helemaal, want er moet nog een keuze gemaakt worden tussen de verschillende versies waaronder een gekleurde dubbel LP en een boxset met daarin naast de dubbel-LP en cd onder meer een metalen kunstwerk en een In Memory Of Mike Howe-magazine met foto’s.
Label:
Reaper Entertainment, 2024
Tracklisting:
- Damned If You Do
- Needle and Suture
- Fake Healer
- In Mourning
- The Human Factor
- Date with Poverty
- The Black Things
- Gods of A Second Chance
- Start the Fire
- Watch the Children Pray
- Beyond the Black
- By the Numbers
- No Friend of Mine
- Badlands
Line-up:
- Mike Howe – Vocalen
- Kurdt Vanderhoof – Gitaar
- Rick Van Zandt – Gitaar
- Bobby Ferkovic – Basgitaar
- Stet Howland – Drums
Links: