Nanna Barslev – Lysbærer

Geschreven door op 13-04-2022 om 21:53.

Al van bij de eerste noten van Lysbærer – drager van licht – voel ik meteen dat dit iets speciaals zal worden. De Deense Nanna Barslev brengt op haar solodebuut zowel qua instrumentatie, geluidskleuren als stem een prachtige muzikale ervaring, doorvlochten met oude magie: inhoudelijk gaat het van het mystieke naar woorden uit de Edda en zingt de zangeres oude meditatieve en helende betoveringen. Ze bezingt de zon en de maan, het verlichten van de duisternis en de cirkel van leven en dood; de verbinding met de natuur maar ook de natuur van de mens. 

Van Nanna Barslev had ik nog niet gehoord, noch van de bands waarvan ze frontvrouw is (Huldre, Asynje, Gny and Ættir), maar ze stond al op podia van onder andere Wacken Open Air en Castlefest. En het is te horen dat deze dame weet waarmee ze bezig is. Ze zingt met veel gevoel en heel zuiver, zowel zacht en krachtig, en gebruikt ook experimentele (oud)Noorse zangtechnieken. Hier en daar hoor ik wat Loreena McKennitt (ten tijde van The Book Of Secrets) en de rustige kant van het middeleeuws-elektronische Qntal (luister maar eens naar Rose In The Mor Remix op Ozymandias).

De bijna voelbare magie wordt een handje geholpen door de ronduit magnifieke productie van de hand van de Nederlandse Fieke van den Hurk in haar Dearworld Studio: het geluid is vol, ruimtelijk, warm en mysterieus. Authentieke instrumenten en moderne elektronica verworden tot één troostend klankpalet: verschillende keren zorgen elektronische korreltapijten voor extra diepte en bas samen met de vaak opdoemende tribale percussie. Deze muziek kan misschien als achtergrond dienen maar komt beter tot zijn recht lekker luid, zodat je de muziek echt voelt. 

Het is echter niet eenvoudig deze muziek meer concreet te omschrijven; typische songstructuren met strofe en refrein komen zelden voor en toch vormen de nummers op zichzelf en onderling een mooi geheel. Opener Skjoldmø is daar meteen een mooi voorbeeld van: de toon wordt gezet door een filmisch begin – Lord Of The Rings is terug van weggeweest. Maar dit wordt opgevolgd door een droevig aanvoelend stukje muziek dat verschillende keren herhaald wordt en, voor je er erg in hebt, een dreigend karakter krijgt. Wanneer Nanna dan begint te zingen, biedt haar stem een veilig en welkom baken. Zo worden de nummers meer verhalen dan traditioneel gestructureerde liedjes. Op Mod Vrede, die tekstueel een betovering is die bescherming biedt, kan je genieten van mooie, melancholische stemharmonieën die afgewisseld worden met een slepende melodie. 

Naar Askr blijf ik altijd terugkeren. Steeds opnieuw kippenvel. Een groots, sereen geluid wisselt af met ingetogen, zeer gevoelig gezongen stukken. De Deense woorden begrijp ik niet maar voel ik wel. Als Nanna met haar stem dan nog eens de hoogte ingaat, schiet het gemoed meestal helemaal vol. Wat een nummer. 

Jagtmarker, met iets meer dan zeven minuten het langste nummer, is wat experimenteler met soundscapes waarop Nanna op verschillende manieren haar stem gebruikt. De eerste helft van het daaropvolgende Sunna Sol bevat als contrast een strofe-achtige herhaling die een drietal keer terugkomt.

Het moge duidelijk zijn: zowel inhoudelijk als muzikaal weet Lysbærer een hoop gevoelige snaren te raken. Dit genre kent al een aantal grote namen zoals Wardruna, Myrkur en Tenhi, en wat mij betreft mag Nanna Barslev hierbij aansluiten. Sterk aanbevolen!

Score:

87/100

Label:

By Norse Music, 2022

Tracklisting:

  1. Skjoldmø
  2. Runebundet
  3. Mod Vrede
  4. Askr
  5. Lysbærer
  6. Rhimfaxe
  7. Jagtmarker
  8. Sunna Sol
  9. Sten

Line-up:

  • Nanna Barlsev – Zang, traditionele instrumenten
  • Lies Sommer (sessiemuzikant) – Hurdy gurdy, harp

Links: