Monsterworks – Malignment

Geschreven door op 01-10-2020 om 19:01.

Ik moet wel bekennen dat ik deze band er een beetje op uitgezocht heb. Ik vind het leuker een album te recenseren van een band waar ik nog niets van weet. Dat geeft mij een objectief perspectief. Ik had werkelijk nog nooit van Monsterworks gehoord. Toch draait dit circus alweer ruim twintig jaar mee. Daar komt nog eens bij dat de band sinds 2000 al zestien full-lengthalbums heeft uitgebracht, de hier besproken plaat meegerekend. De kennismaking met Monsterworks komt door mijn plotselinge aanraking met Bull Elephant, dat op hetzelfde label zit. Door mijn voorliefde voor progressive metal en het feit dat Monsterworks een sci-fi thema hanteert voor hun albums, was mijn interesse meteen gewekt.

De band is gestart in 1996 in Wellington, Nieuw-Zeeland en in 2003 verhuisd naar Londen, Engeland. Jon en Ian waren de enige twee leden die de overstap naar Europa maakten en samen met twee Engelse muzikanten is Monsterworks voortgezet. Gitarist/zanger Jon (zijn volledige naam is Jonathan Grenville Higgs, tevens bekend als Jono Blade) is de belangrijkste songschrijver van de band.

Malignment is het volgende deel in het immense science fiction verhaal dat door de band ten gehore wordt gebracht. Technologie, tijd- en ruimtereizen, paradoxen en ook religie komen aan bod in dit voortschrijdende epos, welke is gestart met het uitkomen van  Spacial Operations in 2007.

Dit betekent dat Malignment verder gaat waar Singularity (2009) ophield. Impending Doom opent het album. Een piano en een elektrische gitaar zetten de eerste tonen van het album en als de stem van de Kunstmatige Intelligentie van het aanvalsschip ‘Magma Maiden’ (vertolkt door Vanessa Bélec) afsluit met de woorden “… You’re about to find out if God exists” barst de zware doom metal los. Vocaal wordt er gewisseld tussen een diepe grunt, een schelle scream en cleane zang. Ook de muziek schakelt tussen death/doom en stoner waardoor het geheel tamelijk progressief klinkt. Hmm… waar heb ik dit eerder gehoord? Was dat niet bij Bull Elephant? Pre-Emptive Strike is iets meer up-tempo waardoor het meer thrash dan doom klinkt. Ik denk dat een vergelijking met een band als Voivod voor dit nummer wel voor de hand ligt. Harness The Engine trekt weer van leer in de slepende doomsfeer.

Heel afwisselend gaat dit album door met zijn verhaal. Na de tweede relatief korte tracks volgen twee tracks die een wat meer respectabele lengte hebben voor doom nummers. Post Everything gaat voor een death/doom thema en Ice And Awe heeft een heavy metal-achtig gitaarspel terwijl de zang het bij grunten houdt en hier waagt de band zich zelfs tot een soort van power metal intermezzo. Contemplating Godhood is een akoestisch instrumentaal gitaar stuk om het geweld even te breken. Thrash en heavy metal domineren het nummer Eye Of Darkness. Golden Age sluit het album af met een doomtrack die hoofdzakelijk clean gezongen wordt. Alleen aan het einde wordt de scream nog even van stal gehaald. De laatste woorden zijn nog voor de A.I.: “This is my final gift to you… Immortality!”, waarna een piano de laatste noten op het album speelt.

Erkenning bij het grote publiek moet deze band nog ten deel vallen maar ik hoop zeker dat de muziek gaat aanslaan. Ik ben in elk geval blij dat ik deze band heb leren kennen en zal ze ook zeker in de gaten blijven houden. Liefhebbers van progressive metal in het algemeen moeten zeker even een paar luisterbeurten wagen. Er zit zoveel in dat je niet alles in één keer kunt doorgronden.

Score:

89/100

Label:

Eat Lead and Die Music, 2020

Tracklisting:

  1. Impending Doom
  2. Pre-Emptive Strike
  3. Harness the Engine
  4. Post Everything
  5. Ice and Awe
  6. Contemplating Godhood
  7. Eye of Darkness
  8. Golden Age

Line-up:

  • Jon – Gitaar, Zang
  • Hugo – Basgitaar
  • James – Drums
  • Marcus – Gitaar

Links: