Komt dat zien, komt dat zien! Twee bands voor de prijs van één! Acht nummers en iets meer dan een half uur aan groezelig (g)rauwe black metal, mooi verdeeld over beide deelnemers en ruwweg in 12” vinyl geperst. Mét een duistere bosrand op de cover. Trve in het kwadraat zeg maar.
Op het eerste zicht zou je zeggen: dit gaat duidelijk om een Zweeds en een Duits gezelschap. Maar dat blijkt niet te kloppen, want de namen van beide bands zijn behoorlijk misleidend. Minnesjord (uit het Zweeds: “Herdenkingsland”) is in feite een internationaal consortium dat zijn thuisbasis heeft in Portugal en Teufelsberg (uit het Duits: “Duivelsberg”) is net iets meer naar het oosten actief dan verwacht: in Polen dus. Er zijn wel wat parallellen te trekken tussen deze twee producenten van primitieve black metal: het zijn bijvoorbeeld allebei jonge bands (eerste release in 2019 en 2020, respectievelijk), ze hebben beiden nog enkel maar een demo op hun palmares staan, ze blijven alle twee ook heel mysterieus over hun line-up (we weten dus niet wie erin speelt, al blijken het wel twee duo’s te zijn) én ze hebben allebei onderdak gevonden bij Signal Rex. Om diens twee nieuwste discipelen een beetje in de spotlights te zetten heeft het label beslist om ze samen een split te laten opnemen. Bij deze dus.
Voor alle duidelijkheid: deze split LP is géén knip-en-plakwerk van de twee demo’s, maar bevat alleen maar nieuwe nummers van beide bands, en dat is op zich al een enorm pluspunt vind ik. Zoals gezegd nemen ze er elk vier voor hun rekening. Wat opvalt is dat de band uit Portugal werkt met korte, één-woord-titels (dat was op hun demo-debuut ook al zo), die naar alle waarschijnlijkheid telkens het centrale thema vormen van elk nummer (het zou namelijk vreemd zijn moest dat niet zo zijn…). Zo betekent Armígero zoveel als “Wapendrager”. Wel, de wapenen zijn hier verre van vlijmscherp moet ik zeggen. Eerder roestig en gekarteld, zodat ze extra veel pijn uitlokken. In vergelijking met heel wat andere bands die uit hetzelfde ruwmetalen vaatje tappen vallen vooral de overduidelijke punkinvloeden op, die een vreemd soort onweerstaanbare speelsheid aan het toch wel massieve mengsel toevoegen. Armígero ligt met zijn lomp beukende drums, zijn pompende bassen vol distortie en de scherpe, vol-in-het-gezicht-schreeuw van de (zoals gezegd onbekende) vocalist wel wat zwaar op de maag. De gitaren kan ik vaak amper onderscheiden, al lossen ze af en toe eens een rudimentaire riff. Er wordt ook gewerkt met een soort ritmische feedback die bijna komisch overkomt. De zanger lijkt me dan weer echt wel héél boos te zijn, en de overtuiging waarmee hij zijn longinhoud loslaat is hoogst indrukwekkend (luister maar eens op 3:39). Ja, een band uit Portugal met een Zweedse naam en een naar mijn mening Russisch geluid: Minnesjord is echt wel internationaal te noemen.
Distortie troef aan de start van Opróbrio (“Verwijt”), dat wel al snel weer vervalt in dat black-meets-punk-ritme met grotendeels dezelfde ingrediënten als het openingsnummer (inclusief de feedback). En dat is jammer, want er is zeker meer te doen met deze stijl. Is men hier te conservatief om af te durven wijken van de norm? Het kan ook een bewuste keuze zijn, maar op deze manier treedt de verzadiging echt snel op. Zeker bij dit soort zwaarlijvige, minimalistische muziek. Het label beschrijft de stijl als “compromisloos”, wat de lading zeker dekt. ”Overweldigend” of “Druk” waren ook geschikte opties geweest… Eén lichtpuntje is de iets tragere riff op het einde, die toch net iets meer diepgang toevoegt.
Bij Minnesjord willen ze de luisteraar graag uitdagen, en dat doen ze met het meer dan acht minuten durende Mavórcio (“Oorlogszuchtig”). Het is een opgave, en er is geen katharsis aan het eind. Maar zelfs Minnesjord kan die muzikale ramkoers, die compromisloze intensiteit geen acht minuten volhouden en dus wordt er (een beetje) gevarieerd en zelfs af en toe wat gas teruggenomen. De variatie is vooral terug te vinden in het stemgebruik, dat soms richting een iets meer traditionele hoge blackmetalschreeuw gaat (denk Gaahl), maar evengoed kan omslaan naar een hoog geloei. In het middenstuk en aan het einde gaat het tempo wat omlaag en de logge stijl die op die manier ontstaat smaakt toch naar meer dan het eindeloze gepomp daarrond.
Minnesjord eindigt zijn bijdrage met het korte Vitupério (opnieuw “Verwijt” blijkbaar), maar ondertussen is alles al gezegd jammer genoeg. Deze band serveert stevige kost die weinig plaats laat voor dessert, maar Teufelsberg krijgt toch nog een klein kwartier de tijd om de indigestie wat te laten bezinken.
Nu we toch internationaal bezig zijn: waarom geen titel in het Frans dan maar? Als ik een eerste luistertip mag meegeven dan is het Cultes des Morts wel, omdat het ondanks zijn melodische, mid-tempo aanpak en repetitieve karakter toch doorlopend weet te boeien. De manier waarop er gevarieerd wordt op de twee centrale riffs (met verschillende ritmes bijvoorbeeld) is heel interessant om te volgen. Het is een atmosferische blackmetalaanpak, zonder atmosferische black metal te zijn. Daarvoor is de muziek te scherp (bijna letterlijk als je de gitaren beluistert), te cassant, te bijtend. Dankzij de subtiel aangebrachte synths, die als een heilzame balsem over de bitsige façade gesmeerd worden, krijgt het nummer echter ook veel warmte en diepte mee.
Na het beluisteren van de afsluitende track, Teufelsbergs verwoestende en gejaagde Retaliation of the Evil Ones, heb ik voor mezelf besloten om deze band met argusogen te blijven volgen. Drie nummers en drie verschillende stijlen lijkt het wel, want dit laatste nummer is een regelrecht fanatiek agressief aanvalsoffensief. Compromisloos, ijskoud en rauw, maar met een heel dynamische flow die je volledig meesleurt in de charge. Erg geslaagde crescendo ook op het einde. Tweede luistertip dus. En Teufelsberg is eentje om in de gaten te houden!
Zoals gezegd zijn er wel wat parallellen te trekken tussen deze twee bands, maar muzikaal zijn ze toch wel duidelijk verschillend. Mijn voorkeur gaat uit naar Teufelsberg, een Poolse band die we allemaal best even op onze radar zetten.
Label:
Signal Rex, 2022
Tracklisting:
- Minnesjord – Armígero
- Minnesjord – Opróbrio
- Minnesjord – Mavórcio
- Minnesjord – Vitupério
- Teufelsberg – Intro
- Teufelsberg – Moloch Worshipers
- Teufelsberg – Cultes des Morts
- Teufelsberg – Retaliation of the Evil Ones
Line-up:
Minnesjord
- Onbekend
Teufelsberg
- Onbekend
Links: