Martyrdöd – Hexhammaren

Geschreven door op 30-06-2019 om 22:18.

De Zweden van Martyrdöd, ongekroonde koningen van de blackened crust, zijn klaar met album nummer zeven. Hexhammaren, oftewel ‘heksenhamer’ heet het. Het album is opgenomen in studio Fredman, toch wel de bekendste studio als het om melodische death metal uit Zweden gaat.

Dit album is de opvolger van List in 2016, dat destijds melodische crustpunk bevatte. Melodisch? En of! Het was het laatste album dat via Southern Lord uitkwam. Wisselingen van de wacht waren er ook. Tweede gitarist Pontus verliet het gezelschap. Daarop verschoof bassist Tim Rosenqvist naar de gitarij en werd Daniel Ekeroth als nieuwe bassist aangetrokken. Een verdienstelijk bassist, eventueel ook te beluisteren bij Iron Lamb en Dellamorte. Muzikaal gezien week Martyrdöd nooit erg ver van zijn roots af. Ondanks de regelmatige line-upveranderingen bleef er consistent geragt worden. Hexhammaren is daarop geen uitzondering. Naarmate het aantal luisterbeurten vergroot, vergroot ook het luisterplezier.

Getrouw start Hexhammaren met het gelijknamige nummer. Een licht melodieuze opening wordt ingehaald door d-beat drums en de welbekende gorgel van scandeerapparaat Mikael Kjellman. Een stukje meer emotie in de vocalen, een stukje minder nadruk op de melodie dan voorganger List. Rännila gooit er een powermetalriff in (Iron Fire iemand?). De drummer kent zijn taak, en er wordt lekker gesoleerd. De solo’s werken als een uitvergroting van het karakter van de nummers. Verrassender is Helveteslarm. Beter schreeuw je keihard ‘Helveteslarm’ mee. Het liefst over de schutting naar je buren, die nu alwéér je tuin vol in de rook hebben gezet met hun barbequefestijn. Alsof dat geschreeuw nog niet genoeg was, is er plots gesproken tekst tussendoor. Dat is toch behoorlijk experimenteel te noemen, maar het mist zijn uitwerking niet. De songwriting en productie zijn sterk en goed afgestemd. Creatieve uitstapjes klinken niet geforceerd maar vallen als puzzelstukjes logisch in elkaar.

Nästa Syrien schroeft het tempo wat naar beneden en de melodie voert weer de boventoon. Die afwisseling is ook nodig want veertig minuten d-beat is wellicht niet zaligmakend. Pharmacepticon experimenteert wederom met een trager tempo en meer melodie. De vocalen zijn hier goed afgestemd op de muziek en Het zijn deze momenten waar Martyrdöd sterk uit de hoek komt.

Geen grote verrassingen op dit album, maar wel hier en daar een leuk experiment. Kwaad, melancholisch, klagend, verdrietig, dat is Hexhammaren. Agressieve misère, 42 minuten lang. Waar geëxperimenteerd wordt, klinkt de ware klasse van deze band door. Aanraders zijn Hexhammaren, Pharmacepticon, Ränilla, Helveteslarm en Judgement Day. De Dischange cover is ook de moeite waard. Verder is het ook top, maar wel voornamelijk bedoeld voor de doorgewinterde d-beatliefhebber, waar ik mijzelf toe reken.

Score:

82/100

Label:

Century Media Records, 2019

Tracklisting:

  1. Hexhammaren
  2. Rännilar
  3. Helveteslarm
  4. War On Peace
  5. Bait And Switch
  6. Nästa Syrien
  7. Cashless Society
  8. In The Dead Of Night
  9. Den Sista Striden
  10. Pharmacepticon
  11. Judgement Day
  12. Sthlm Syndrom

Line-Up:

  • Mikael Kjellman – Gitaar, Stem
  • Tim Rosenqvist – Gitaar
  • Daniel Ekeroth – Basgitaar
  • Jens Bäckelin – Drums

Links: