Geschreven door Berry Loeffen op 01-08-2022 om 20:39.
Een pandemie en een invasie mogen de release van dit vijfde album van de Oekraïense band Majesty Of Revival dan vertraagd hebben, maar nu is het er dan toch! Dat gezegd hebbende wil ik direct de wereldse beslommeringen achter ons laten en de magische wereld van de muziek van Pinnacle binnen treden. Progressieve heavy- en power metal met soms een vleugje groovy en funky metalcore er doorheen verweven. Geen ontzettend ingewikkelde hak-op-de-takmuziek maar intelligent in elkaar stekende composities. Geen hocus pocus op persoonlijke titel maar elk bandlid versterkt de toverkunsten van de anderen. De bandfoto van het album lijkt ook op een groepsfoto van alle afdelingshoofden van Zweinstein (en neef Dirk), wat bij mij in elk geval dat gevoel nog extra verstrekt. Ook de fantasievolle albumhoes, alsof de Europese Alpen zich op de Avatar-planeet Pandora bevinden, ziet er mooi en gelikt uit.
Het debuut van Majesty Of RevivalThrough Reality stamt alweer uit 2012. Het is toen ook al voorzien van een recensie op Zware Metalen. Neoklassieke power metal zoals Rhapsody was toen de conclusie. Dat was toen zeker waar en dat album was helemaal niet slecht. Maar ik ben blij dat de band ondertussen toch meer een eigen richting in is geslagen en het niveau van dertien in een dozijn zijn ontstegen.
Ik vind het ook altijd wel interessant om te kijken wat de band zelf aangeeft als invloeden. Zo wordt Symphony X genoemd, maar zo virtuoos/ingewikkeld (kies zelf uw term) wordt het nooit. Sonata Arctica, maar dan minder symfonisch. Waltari maar dan minder poppy, en Faith No More maar dan wat ruiger. Het blijft een aparte mengelmoes van invloeden en dat is wel terug te horen.
Naar mijn mening is zowel het meest vreemde als meest fijne nummer van het album het funky Fool. Een lekkere baslijn die alle kanten op loopt maar nergens van het pad af raakt, swingende drums, tetterende toetersalvo’s, rappende coupletten, een flitsende keyboardsolo en een grommende breakdown. Oh, en Kärtsy (van Waltari) doet ook nog een gastoptreden. Zo onverwacht als dat nummer wordt het verder niet meer maar het blijft zeker tot het einde toe interessant! Citylights is ook de moeite van het vermelden waard: lekkere drumpartijen, van beuken tot mooi ingetogen. De hele band slikt om de haverklap wat noten in (Zweinsteinse studentenhaver…) zodat er wat bijzondere maatsoorten tevoorschijn komen waarover dan weer mooie dubbelstemmige gitaarpartijen worden gespeeld.
Als je houdt van ‘gillende prinsessen, vuur brakende draken en ridders in rammelende harnassen’-power metal dan zal dit album niet iets voor jou zijn. Hou je van priegel-prog waarbij muzieknoten al in je ogen schieten wanneer je het cd-doosje alohomora’t (‘opent’ voor de Dreuzels onder ons) dan loop je ook de kans om teleurgesteld te worden. Maar hou je van goed in elkaar stekende muziek, die toegankelijk is in de oren maar soms een onverwachte weg in slaat, dan is Pinnacle van Majesty Of Revival zeker een aanrader!
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
