Geen nieuw album, geen nieuw album. Steek dat enthousiasme alvast maar voor de helft weer weg. Lurker of Chalice is één van de geesteskinderen van Wrest, kapitein van Leviathan. Lurker of Chalice diende om bepaalde gedachten uit zijn hoofd om te zetten in enorm begeesterende black metal en dat in de periode 2001 – 2005. In 2005 leverde dat één van de meest aangrijpende, hypnotiserende blackmetalalbums ooit op, getiteld Lurker of Chalice. We keken allen uit naar een vervolg, maar dat zou er nooit komen, ook al werd er verteld dat er nog een pak nummers op een rottend schap blijven liggen waren. Daar is er nu een aantal afgevallen. Net als op de L.O.C.-demo zijn de nummers op deze nieuwe compilatie genummerd met Romeinse cijfers, gaande van I tot XII. Net als op de L.O.C.-demo krijgen we een ander geluid te horen. Nochtans is het niet de L.O.C.-demo.
Tellurian Slaked Furnace begint met een instrumentaal nummer (het is quasi volledig instrumentaal, afgezien van enkele bijzonder creepy krakende stembanden) dat je eerder in de categorie neofolk zou kunnen onderbrengen, invloeden die ook op het allereerste werk van Lurker of Chalice hoorbaar waren. Het tweede nummer is opnieuw een soort van ceremoniële sessie waarin ritmische slagen (het heeft iets martial in zich) door ambient en een groezelige post-punk gitaarbehandeling omgeven wordt. Zeer conceptueel, waardoor her en der de link gelegd wordt met het A Silhouette in Splinters-verhaal van Leviathan. De parallellen zijn verre van incidenteel. Wel nieuw zijn de triphop/blackgaze-aandoende lijnen die de basis vormen van enkele nummers, waarbij ook jazzy overgangsfasen zich manifesteren. Geen enkel aspect van Wrest’s waanzin wordt ongemoeid gelaten, waardoor het een diverse cinematografische trip wordt zonder echte diagnose. Er zitten verschillende verwijzingen naar black metal vervlochten in de constructies, vaak fragmenten die zeer onverwachts opduiken en weer gaan liggen, net zoals er post-apocalyptische lawaaierigheid opduikt met een Axis of Perdition of neurotische, minimalistische Xasthur-depressie. Toch is het vaak net iets te vrijblijvende ambient waarbij de bedoelingen me bijster blijven. Mocht het niet zijn van die enkele psychedelische prachtpassages, dan zou ik deze echt niet aanprijzen. Nu is het ook geen must, eerder een vervollediging van je Wrest-collectie, zeker geen openbaring.
Prachtig artwork, dat dan weer wel.
Label:
Nuclear War Now!, 2020
Tracklisting:
- I
- II
- III
- IV
- V
- VI
- VII
- VIII
- IX
- X
- XI
- XII
Line-up:
- Wrest
Link: