Blackmetalmuzikanten zijn vaak nog wel eens belezen figuren. Zo ook de vier heren in dit Spaanse Litost. De heren komen met een trilogie geïnspireerd op werk van onder andere Aristoteles’ Retorica. Ethos, een heruitgave uit 2019 met vervolgens Pathos, een plaat die al uit is met afsluitend Logos zijn de titels van deze delen. Niet onlogisch als je wat bekend bent met dat filosofische werk. Ergens komt de naam van Milan Kundera ook nog voorbijwaaien als inspiratiebron voor de bandnaam zo ik het mag begrijpen. Ondanks mijn klassieke geschooldheid ben ik nooit blijven hangen in de filosofische overpeinzingen, kaders of dergelijke die in die mooie oude tijd werden aangereikt. Nochtans zijn ze van cruciaal belang geweest.
Nu goed. Ethos is dus een heruitgave van een plaat die uitkwam in 2019. Deze werd nu heropgenomen met onder andere nieuwe drumlijnen. Spaanse black metal is me niet helemaal vreemd doch zo maar eventjes tien bands opsommen met die achtergrond valt me moeilijk. Een band als Cryfemal die ultrasmerige mestputblackmetal maakt of een Dantalion die het iets gesofisticeerder doet, schieten me even snel te binnen.
Acht filosofische hoofdstukken krijg je te verteren op je nuchtere maag. De Spanjaarden van Litost gaan uiterst brutaal, agressief en precies te werk. Ze doen dit middels complexe riffs die toch heel wat hoeken, punten en kanten hebben. Gelukkig heeft de bas ook een mooi geluid meegekregen. De drums die dus werden heropgenomen eisen een prominente rol op. Aan hoge snelheid dient deze de vele complexe lijnen te volgen. Verschrik niet wanneer er ook cleane zanglijnen even de hoek om komen piepen. Een snuifje death metal infuseren in hun innovatieve blackmetalspel is de heren niet vreemd. Doorheen het album kan je deze elementen wel terugvinden. Intruso bijvoorbeeld herbergt deathmetalbreaks en wat diepere keelvocalen.
Gelukkig weten de heren in Litost ook dat wanneer je veel informatie dient te verwerken er ook wel eens tijd mag genomen worden om dat te doen. Een instrumentaaltje gevoed door een wandelende bas, een gure wind maar vooral door akoestische gitaren is dan een mooi rustpunt. Na dit Anacoreta komen de heren met Monasteria echter weer behoorlijk brutaal de hoek om gluren. Bijzonder goed gevonden zijn de dreigende doch speelse baspartij die vervolgens door de gitaren worden overgenomen in Borrasca. Een storm kan zo perfect worden uitgelokt of tenminste onderhouden worden.
Zo weer een Spaanse band om aan het lijstje toe te voegen. Dit Litost speelt met uiterste precies een complexe vorm van black metal. Het lijkt me meer dan de moeite waard om Pathos eens te gaan beluisteren om vervolgens Logos onder de loep te nemen. Maar je bent echt wel even zoet met de heruitgave van dit Ethos.
Label:
Blood Fire Death Records, 2024
Tracklisting:
- Cieno
- Escombro
- Intruso
- Anacoreta
- Monasteria
- Limosna
- Borrasca
- Tempesta
Line-up:
- Manri – Zang, gitaar
- Joaquin – Gitaar
- Luis – Bas
- Daniel – Drum
Links: