Krane – Pleonexia

Van verborgen pareltjes word ik heel vrolijk. En dat is precies wat deze voor het oog al opmerkelijke digipack is, die bij ons op de redactie verscheen. Het Zwitserse Krane stuurde ons een fysiek exemplaar toe van het nieuwe album, getiteld Pleonexia. Met een albumhoes geheel in het wit, met daarop slechts een logo en een volledig minimalistische vormgeving, laat de band hiermee al een zekere mystieke indruk achter. Wie de digipack vervolgens openklapt, ziet een tracklist staan, waarbij je ook niet meteen weet hoeveel nummers je verwachten kan. Na een goede luisterbeurt komen we erachter dat het gaat om drie delen, die in totaal zeven tracks beslaan. Ook het zinnetje ‘’Inter arma enim silent leges’’ springt er nadrukkelijk uit.

Wat een genot is deze schijf, want wat de heren van Krane met dit tweede album uit hun oeuvre afleveren, is uiterst krachtige post-rock met een zwaar metalen randje, waarbij in dit geval oorlogsvoering als thema geldt. Hiervoor wordt dan ook gebruik gemaakt van enkele monologen in verscheidene talen. Wie hier aan het woord zijn, is mij een raadsel, aangezien er geen uitvoerige linernotes zijn die ook maar iets vertellen over de band. Wat ik wel weet, is dat Pleonexia mij als luisteraar meteen aangrijpt.

Na het korte intro, getiteld Deception, komt de kracht van de band echt naar voren in Strategic Level, dat – zo is mij verteld – behoorlijk aan Tool doet denken in het intro. Maar het is juist naar mate het nummer vordert, dat deze bijna orgasmerende hoogten weet te bereiken. Het klinkt allemaal zo vol en zo krachtig wat deze band neerzet. Met Destabilisation komt het eerste gesproken-woordgedeelte aan bod, waarin slachtpartijen als Hiroshima, het uitmoorden van de indianen en imperialistische arrogantie worden belicht en het sluit dan ook naadloos aan op de emotie die de muziek uitdrukt. Elk nummer gaat bovendien vlekkeloos in elkaar over, zodat het ook lijkt alsof je naar één nummer aan het luisteren bent. Operational Level is met twaalf minuten het langste van deze schijf en de enige die niet gekoppeld is aan opvolgende secties. Deze wordt afgesloten met een ijzersterke monoloog in het Duits, om vervolgens snoeihard over te gaan in Tactical Level, het laatste deel uit dit drieluik, dat met Combat doorknalt en tot afsluiting komt met Aftermath. Laatstgenoemde is een opname van radiocommunicatie tussen militaire leiding en operationele gevechtstroepen, en voor wie tot dit moment niet heeft doorgehad waar deze schijf over ging, geldt nu ook voor diegene volledige alertheid. Pleonexia vraagt vervolgens maar om een ding: replay! Want dat is wat oorlog ook is: een terugkerende cyclus. En hier zal ik nog heel vaak naar terugkeren!

Score:

90/100


Label:

Czar Of Crickets, 2017

Tracklisting:

  1. Deception
  2. Strategic Level
  3. Destabilisation
  4. Operational Level
  5. Tactical Level
  6. Combat
  7. Aftermath

Line-up:

  • Dominique – Gitaar
  • Thomas – Drums
  • Tobias – Bas

Links: