Klone – Alive

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat Klone zijn zesde album Le Grande Voyage uitbracht. En hoewel het een prima plaat is, bleven we eerlijk gezegd toch wat op onze honger zitten. Natuurlijk, openingstrack Yonder is een meesterwerk van grote schoonheid, maar in breder perspectief mist het album toch wat van de dynamiek en “grinta” die de liveoptredens van de band hebben. Geen idee of de Fransen dit met Alive proberen recht te trekken – het zou zomaar kunnen dat men nog steeds achter de sfeervolle laatste staat (en met recht) – maar deze release pakt wel zo uit.

Hoor maar eens die stevige grunt die, neergelegd achter het refrein van eerder genoemd Yonder, de boel van extra reliëf voorziet. Het is juist dit scherpe randje dat zowel de schoonheid als de kracht van de song in de verf zet. Waar we onze uiterste best deden om daarbij het woord kippenvel te vermijden gaan we bij de tweede track Rocket Smoke onvermijdelijk voor de bijl. De meeslepende zang bovenop de malende gitaren en complexe ritmes komt binnen alsof Yonder ongemerkt alle emotionele verdedigingswerken al had neergehaald: haren overeind dus.

Dit is misschien een goed moment om wat technisch te worden en erop te wijzen dat Alive niet een concertregistratie in de ware zin van het woord is. We krijgen hier dertien (op LP veertien) verschillende nummers te horen die zijn opgenomen tijdens een tweetal concerten: een show in Sjiwa te Baarlo uit 2016 (ProgPower Europe 2016) en een optreden in het thuisland in november 2019. De oplettende luisteraar hoort het terug in de korte stiltes tussen sommige nummers en de aan-/afkondigingen die soms plots in het Frans zijn. Storen doet het in het geheel niet. Dat komt vooral doordat de nummers van beide concerten heerlijk uit de boxen vloeien in een groots, quasi-megalomaan geluid. En dat in de beste zin van het woord!

Terug naar de songs zelf maar weer. Give Up The Rest van Black Days (2010) laat nog maar eens horen waar de kracht van Klone ligt. Razendsnelle korzelige riffjes en ritmische uitstapjes worden bijeengehouden door de zalvende stem van Yann Ligner die het cement tussen op het eerste gezicht moeilijk opeen te passen bouwstenen vormt. Nu-metal, progressieve fratsen, een beetje agressie en een boel cinematografie? Tuurlijk joh. Maar het sterk spelende Klone komt ermee weg en meer dan dat! Over ermee wegkomen gesproken. Alive sluit af met een verschroeiende cover van Björks Army Of Me. Handige zet om het laatste beetje energie uit je publiek te persen of “first timers” over de streep te trekken. Zelf zijn we tegen die tijd al lang om. Daar zorgen het epische Grim Dance, het bijtender Immaculate Desire (met fraaie Franse tongval), het onweerstaanbaar kwetsbare verzoek om toe te treden tot het verzet genaamd Immersion en het heerlijke baswerk in Nebulous wel voor.

Alive is een fraaie liverelease voor de fan. Voor wie eens kennis wil maken met de veelzijdigheid, rijkheid en onderhuidse woede van Klone is de plaat, als live-compilatie, dan juist weer een prima beginpunt. Met 81 minuten livemuziek krijg je sowieso waar voor je geld!

Label:

Kscope Music, 2021

Tracklisting:

  1. Yonder
  2. Rocket Smoke
  3. Breach
  4. Sealed
  5. Give up the Rest
  6. Grim Dance
  7. The Drifter
  8. Immaculate Desire
  9. Immersion
  10. The Dreamer’s Hideway
  11. Nebulous
  12. The Last Experience
  13. Silver Gate
  14. Army of Me

Line-up:

  • Yann Ligner – Vocalen
  • Guillaume Bernard – Gitaar
  • Jean-Etienne Maillard – Basgitaar
  • Florent Marcadet – Drums
  • Aldrick Guadagnino – Gitaar

Links: