Het Noors is een geinige taal. Svartsyn betekent zoveel als ‘pessimisme’. Een samenstelling van svart (zwart) en syn (zicht). Deze keer speelt Khold zijn zevende album in de (zwart)kijker. Khold, uiteraard bekend van rockende black metal. Zware metalen pikt af en toe een album van deze Noren mee. De eerste maal met Phantom uit 2002 knetterde het wel maar ontbrak de vlam. Met Til Endes sloeg de vlam wel over op mijn collega Yves. Bij mij persoonlijk ging een bescheiden vlam branden met Hundre år gammal. Verre van briljant, maar als je midden in de nacht een emmer water over me heengiet, bij mijn lurven grijpt en schreeuwt: ‘Zing de melodie van Der Kulden Rår!’ dan levert dat geen enkel probleem op. Een lang verhaal om te zeggen dat de band op zijn beste momenten catchy als de neten kan zijn.
Het feit dat de band trouw blijft aan zijn roots is een ander manier van zeggen dat de band een beetje in de herhaling valt. Niet op een vervelende manier overigens, want Khold weet hoe je deze muziek moet maken. Svartsyn bevat voldoende creativiteit en afwisseling om het de hele zit vol te houden zonder te verlangen naar iets anders. Dat is knap, want de band heeft een ‘basic’ benadering. De memorabiliteit is van mindere klasse. Het gebrek aan een echt catchy hoogtepunt speelt het album parten. Zelfs al swingt Dystopi nog zo hard, je kan het je morgen niet meer herinneren. Ook de ontzettend vette riffs van Evig lijken nergens tot een ware ontknoping te komen in de wat aanmodderende structuur van het liedje.
Misschien hoort dat wel bij Svart syn: geen ruimte geven aan een uitweg, of vervulling van wensen, maar slechts de voortdurende bochten en kronkelingen van een donker pad. Het is een solide werk, waar geen vullertjes op staan. Svartsyn is een goed gekozen titel, want eerlijk gezegd lijkt de band depressiever dan ooit te klinken. Geen lichtpuntjes met een schelle melodie of toon, maar dood en verderf in de vorm van humeurige tracks. Elke track heeft een eigen karakter en het swingt en rockt. Bovendien weet vocalist Gard nog altijd zijn kenmerkende grunts voort te brengen. Daarmee blijft onmiskenbaar met wie we hier van doen hebben, en blijft de band een middenklasse apart in zijn genre. Dat is dan ook gelijk de conclusie: een solide middenklasser, met keihard rockende black metal. Live moet het zelfs nog een takkie vetter zijn dan op het album.
Score:
75/100
Label:
Soulseller Records, 2022
Tracklisting:
- Apostel
- Ødslet Blod
- Evig
- Skarpretter
- Helligdom Av Døde
- Manngard
- Dystopi
- I Demonens Bok
- Villvandre
- Bryt i Udåd Ut
Line-up:
- Gard – Vocalen, gitaar
- Rinn – Gitaar
- Crowbel – Basgitaar
- Sarke – Drums
Links: