Khold – Phantom
Met veel ongeduld heb ik zitten wachten
op het nieuwe album van Khold. Hun debuut ‘Masterpiss of Pain’
was voor mij immers één van de hoogtepunten van 2001. Goed een jaar later is er
dus met ‘Phantom’ een opvolger.
In vele opzichten voegt deze plaat weinig
toe aan het sterke debuut. Nog steeds maakt Khold grauwe black-metal die
qua stijl veel verwachtschap vertoont met het eerdere werk van Tulus
(drummer Sarke speelt trouwens in allebei de bands) en dan vooral hun
kille ‘Pure Black Energy’ uit 1996: primitieve black-metal enkel
gebracht met drums, bas en gitaar (een beetje zoals Motörhead, maar dan
anders). Alleen klinkt het bij Khold net allemaal iets grauwer en killer
dan bij de meeste bands in dit genre.
De teksten zijn nog steeds in het Noors,
zelfs het artwork lijkt enorm op dat van de vorige CD. “Prima”, zou je denken,
“meer van hetzelfde!” Dat is echter slechts gedeeltelijk waar. Want alhoewel de
nummers nauwelijks afwijken van het oudere werk klinken ze net iets minder kil,
net iets minder duister dan op ‘Masterpiss of Pain’. Er
zit meer groove in dit album en daar wringt denk ik het schoentje. Groove en
een duistere sfeer zijn wat mij betreft niet echt te combineren. Let wel, op ‘Phantom’
hoor je geen breakbeats of iets van die slag, alleen klinkt het allemaal wat
meer relaxed; het knettert wel, maar het vlamt niet.
Lichtpuntjes zijn er wel in de vorm van ‘Phantom’,
‘Døde Fuglers Sang’ en ‘Vandring’, maar drie nummers zijn niet
genoeg om deze plaat te redden. Jammer, doodjammer!
Conclusie: geen slechte plaat, maar als
ik écht duistere muziek in deze stijl wil horen zet ik veel liever ‘Pure
Black Energy’ van Tulus op.