Joost – Unity

Geschreven door op 01-04-2025 om 00:09.

Zijn naam is Klein …
… zijn deceptie groot

Maar mag het ook even? Wanneer je als kind een droom hebt, je als volwassenen de kans krijgt deze te verwezenlijken en het je – in jouw ogen – op een oneigenlijke manier wordt afgenomen, kan het toch niet anders dan dat dit diepe wonden achterlaat? Een trauma dat je jarenlang met je mee moet zeulen? Een beschadiging voor het leven?

Je moet wel onder een enorme rots hebben geleefd als je helemaal niets van het veelbesproken en onstuimige avontuur van Joost Klein en Eurovision 2024 hebt meegekregen. Klaar om Europa (en daarna de wereld?) te veroveren met zijn bewierookte en alom geprezen nummer Europapa, moet zijn diskwalificatie aan het evenement – vanwege een vermeende aanvaring met een cameravrouw – als een mokerslag van jewelste zijn binnengekomen. Geheel verrassend is het dan ook niet dat zijn nieuwe album Unity vol staat van de tekstuele verwijzingen naar dit gebeuren en dat de frustratie er op momenten volop vanaf druipt. Met “Once there was a boy, and he had a dream. But then, one day, his dream was taken away” (Why Not) opent hij Unity. “Het verleden doet zeer, maar heb er van geleerd” (Luchtballon) geeft nog enige blijk van een introspectieve blik, om er vervolgens in United By Music aan toe te voegen: “Fuck the EBU”. Een smakeloos statement? Controversieel? Onnodig? Tegen het kinderachtige aan? Het zal voor hem ongetwijfeld een bevrijdende uitlaatklep geweest zijn om zijn ingekapselde ontgoocheling te uiten…


Wat je ook van Klein mag vinden; eigengereidheid kan hem niet ontzegd worden. Hij vaart geheel zijn eigen koers en deinst er daarbij niet voor terug tot ver buiten de lijntjes te kleuren en zich van (muzikale) grenzen niets aan te trekken. In het geval van Unity betekent het dat Klein je een wirwar aan muzikale stijlen voorschotelt. Eurodance, gabberpop, happy hardcore, pop en hoor ik daar zelfs een iele muzikale verwijzing naar punk (Why Not)? Het wordt allemaal tot een bonte caleidoscoop van korte nummers ingekleurd. Zijn artistieke, creatieve uitspattingen komen klaarblijkelijk niet alleen bij hem – en zijn team – vandaan. In Luchtballon is een flink versnelde versie van de o zo herkenbare pianolijn van Right Here Waiting (Richard Marx) terug te horen. Tekstueel wordt er op het nummer 1 inspiratie gevonden – of moet ik zeggen: leentjebuur gespeeld? – bij Fun (We Are Young ft. Janelle Monáe). Daarnaast is er een omvangrijk lijst met gastmuzikanten aangeboord: Aldo2swag, Ski Aggu, Jungle Bobby, Thomas Cash, Donny Ronny, Scooter, Spinvis, Stuntje en Otto Waalkes.

Naast het overbekende Europapa komen we op het album meer nummers tegen die al eerder op de wereld zijn losgelaten. Kan je je Friesenjung uit 2023 nog herinneren? Deze compositie zorgde er in de provincie van de pompeblêdden weliswaar niet voor dat het volkslied De Alde Friezen overboord gekieperd werd, maar in Duitsland ging de vlag ervoor uit en brulde hele volksstammen “Bin ein Friesenjung, bin ein kleiner Friesenjung” naar een nummer één notering in de hitlijsten. Iets waar hij in Kunst Und Musik nog even fijntjes naar verwijst. Een maand na Eurovision bracht Klein de single Luchtballon uit, in de herfst van 2024 volgde Filthy Dog. Beide nummers kom je op Unity tegen. Daarentegen tref je de in juli van vorig jaar uitgebrachte single Trafik!, een samenwerking met de Finse zanger Käärijä, niet aan.

Unity staat vol met eigenzinnige, feestelijke, speelse nummers. Opzwepende melodieën, hoogdravende beats, over the top synthesizers en dat allemaal gedragen door eenvoudige, veelvuldig herhaalde tekstregels, die daarmee makkelijk je gehoorkanalen binnendringen om zich daar permanent te vestigen. Van ware rave anthems tot gevoelige momenten, van frivole ironie en ongetwijfeld grappig bedoelde teksten (Filthy Dog) tot fragiele, sentimentele tekstlijnen (Europapa – outro). Nummers die vooral makkelijk en vlot binnenkomen, die de voor een hype gevoelige luisteraar zeer zullen aanspreken. Daarbij kun je echter de kanttekening maken of je je niet moet afvragen of de houdbaarheidsdatum van de meeste nummers niet heel snel overschreden zal zijn. Te veel herhaling, te veel van hetzelfde? Wellicht dat de korte duur van de nummers, en daarmee de vluchtigheid, het voordeel van de twijfel opleveren? Of zal de scheidslijn tussen wrange ironie en misplaatste, kinderachtige opmerkingen niet voor iedereen overal even stabiel blijken te zijn?

Unity van Joost ontrafelt zich tot een muzikaal labyrint waarbinnen grenzen samensmelten, maar dat op momenten toch ook niet helemaal aan het gevoel van overbodige herhaling weet te ontsnappen. Het is een beetje de muzikale versie van een party pack Feestmix van een niet nader te noemen snackgigant. Het hapt weliswaar makkelijk en snel weg, maar je blijft toch ook met een wat onverzadigd en schuldig gevoel achter. Lees daar overigens hier meer over.

Score:

60/100

Label:

Eigen beheer, 2025

Tracklisting:

  1. Why Not???
  2. Luchtballon
  3. Gabberland
  4. 1
  5. United By Music
  6. Discozwemmen
  7. Friesenjung
  8. Kunst und Musik
  9. Filthy Dog
  10. We’ll Meet Again
  11. BOOM BOOM!!!!!
  12. Internetcafe 24/7
  13. Epiphany of Love: The Origin
  14. Europapa
  15. Europapa – Outro
  16. Last Man Standing

Line-up:

  • Joost Klein – vocalen

Links: