Als er op dit moment één label is dat verdomd veel interessante, zware bands in de catalogus heeft, dan is het The Artisan Era wel. Voor mensen die gek zijn op brutal death, technical death, symphonic/progressive black enzovoorts, zit je bij deze maatschappij wel goed. Dus toen Inanimate Existence in de lijst stond met het nieuwe album Clockwork, was er voor mij geen twijfel om mijzelf op te geven voor de recensie. Bring it on!
De band ken ik nog niet, maar jeetje, die gasten zitten niet stil! Pas in 2011 opgericht, hebben zij nu al vier studioalbums op hun naam staan. Clockwork is nummer vijf in de collectie. Het genre van de heren is progressive/technical death metal. Ik verwacht dan ook een flinke bak polyritmische grafherrie.
Nou… dat zit wel goed! De opener en tevens titeltrack beukt gelijk de eerste tien seconden al de hersens in en laat niets anders over dan een drabje smurrie. En dan maar proberen om in die drab het geweld van de vocalen, de drums en de gitaren op te nemen: je moet het maar kunnen. Cameron gaat dus niet alleen los met de microfoon, maar weet ook nog eens zijn fretboard te slijten door de belachelijke sweeps, arpeggio’s en supersnelle licks. Hoeveel gitaren zouden zij hebben gebruikt voor deze plaat? Anyway, het nummer is niet alleen maar geweld en dood metaal, maar kent ook een fijne, licht polyritmische intermezzo waar een akoestisch pingeltje en off-beat drumpartij samen even de kalmte terugbrengen. Een fijne wending van de track.
Nummer twee op de plaat begint in dezelfde kalmte, waar dit in het vorige nummer halverwege zat. Het duurt echter niet lang, of mijn muzikale minderwaardigheidscomplex treedt acuut weer op. Bizar gitaarspel en absurde odd time signatures op hoge snelheid (ook in de afwisseling) vliegen je om de oren en doen je afvragen hoeveel Red Bull die gasten nodig hebben voor een optreden.
Favorietjes? Die heb ik eigenlijk niet op Clockwork. Er gebeurt zo ontiegelijk veel dat ik onmogelijk een keuze kan maken. En daar komt bij dat elk nummer zijn eigen geniale stukken aan compositie heeft. Het beste is dan ook om dit album in zijn geheel te beleven en dan op meerdere manieren. Luister hem eens een keer aandachtig en zet hem een keer aan op de achtergrond. Laat de plaat vervolgens even liggen en pak hem later nog eens op, om hem opnieuw aandachtig te beluisteren. Gegarandeerd dat je bij elke keer weer wat anders hoort of opvalt.
Inanimate Existence heeft een zeer krachtig stukje dood en verderf neergezet met Clockwork. Het album is niet voor de zwakkeren van hart en vergt een hoop aandacht en concentratie om in je op te nemen. Maar als dit jou lukt, dan gebeurt er iets bijzonders en word je meegezogen in de wereld van de technische en progressieve (kapot harde!) death metal. Fijne reis!
Score:
80/100
Label:
The Artisan Era, 2019
Tracklisting:
- Clockwork
- Voyager
- Apophenia
- Desert
- Solitude
- Diagnosis
- Ocean
- Liberation
Line-up:
- Cameron Porras – zang, gitaar
- Scott Bradley – basgitaar, zang
- Ron Casey – drums
Links: