Imperial Circus Dead Decadence – 殯――死へ耽る想いは戮辱すら喰らい、彼方の生を愛する為に命を讃える――。

Geschreven door op 20-06-2022 om 19:01.

Ik doe het wel, ik doe het niet, ik doe het wel, ik doe het niet, ik doe het wel. Kent iemand dat kinderspelletje van vroeger nog? Je pakte een madeliefje uit het gazon en bij elk wit blaadje dat je eruit trok zei je ‘’Hij/zij houdt van me’’ gevolgd door een ‘’Hij/zij houdt niet van me’’. Het laatste blaadje gaf vervolgens een definitieve uitslag over een mogelijk ontluikende liefde. Eenzelfde dilemma speelde mij parten de afgelopen dagen. Zal ik dit Imperial Circus Dead Decadence van enkele woorden voorzien of niet? Nee, ik doe het niet. Ik doe het toch. Inmiddels ligt de achtertuin vol met een laag van enkele centimeters aan witte bloemblaadjes. Toch gaf ieder madeliefje telkens weer dezelfde einduitslag. Oké, vooruit dan maar. Hier is na een hoop wikken en wegen dan toch de recensie van 殯――死へ耽る想いは戮辱すら喰らい、彼方の生を愛する為に命を讃える――。. En nee, die punt achter de albumtitel is niet misplaatst. Blijkbaar is het nodig om na een rij aan onleesbare tekens ook nog eens onzichtbare ruimte te toe te voegen. Kak, ik had het toch niet moeten doen. Te laat.

Ik heb het gevoel jou, zeer gewaardeerde lezer, een uitleg verschuldigd te zijn. Een dergelijke introductie op een album roept wellicht wat vragen op. Het dilemma om dit album te behandelen is dan ook meervoudig. De eerste is te vinden in de muziek. Hoe gaan we dit in godsnaam categoriseren? De eenvoudige benaming zou zijn om het simpelweg als symfonische power melodeath af te doen. Maar daarmee doen we het geheel toch aardig tekort. We horen symfonische bombast in de stijl van Fleshgod Apocalypse, zwart geblakerde goth rechtstreeks uit de wieg van Cradle of Filth (inclusief hoge screams), opzwepende power metal, die goed gejat is van Bal-Sagoth, melodische bruutheid in de vorm van Mors Principium Est en moderne krachtpatserij in stijl van Shadow of Intent. Niks mis mee, zou je zeggen. Dit alles is echter ook nog eens overgoten met anime-achtige vrolijkheid en vocale stijlen waardoor de regenbogen uit al je lichaamsopeningen komen gespoten. Dan hebben we ook nog de duur van het album. Met bijna een uur en een kwartier op de klok is de overprikkeling van je gehoorgang een voldongen feit. En moeten we het nog over die vleespompoenen op de albumcover hebben? Maar toch hebben de madeliefjes geen ongelijk.

Het mag dan veel zijn, maar er is ook een hoop te genieten. Het zit namelijk allemaal bizar goed in elkaar. De verschillende muzikale stijlen vloeien naadloos in elkaar over en zijn uiterst kundig uitgevoerd. Ieder nummer biedt daarbij weer een andere toepassing van de gebruikte ingrediënten, waardoor het album als geheel boeiend blijft tot het einde. De grote verscheidenheid aan vocale toevoegingen (in Japans en eigen bedachte taal), zowel in de extreme vocalen als in de wisselwerking tussen mannelijke en vrouwelijke bijdrages, maakt het geheel daarbij nog extra intrigerend. Toegegeven, het is compleet van de zotte wat hier gebeurt. Maar dan ook echt helemaal van de Japanse hotpot gerukt. Dit is zo’n typisch gevalletje in de zin van: je vindt het helemaal niks of je hebt er een nieuwe obsessie bij voor de komende weken. En mocht je nog twijfelen, pak er dan een madeliefje bij.

Score:

85/100

Label:

Radtone Music, 2022

Tracklisting:

  1. 禊祓の神産は宣い、禍祓の贖罪は誓う。
  2. 夜葉:罪と罰の螺旋――。
  3. 腐蝕ルサンチマン、不死欲の猿楽座。
  4. 獄
  5. 百鬼夜行 -Pandemonic Night Parade-
  6. 嚮導 Bring + 瞳 Eyes = 死 Death + 齎 Invite
  7. 神罰を辿り狂骨に至る
  8. 黒キ桜ハ愛∴其ノ死ヲ乞ウ
  9. 分裂した道化と≒発狂の修道女
  10. 黄泉より聴こゆ、皇国の燈と焔の少女。- 殯 –
  11. 悲痛なる跫音は哀しき邂逅 Mode:α
  12. 悲痛なる跫音は哀しき邂逅 Mode:Ω
  13. 天聲

Line-up:

  • 奈槻晃 – Zang
  • リブユウキ – Zang
  • Kylie – Zang
  • Kim – Gitaar
  • Hull – Basgitaar, keyboard
  • Shuhei Kamada – Drums

Links: