Matt Heafy kennen we allemaal wel. De zanger en gitarist van Trivium heeft zijn sporen ruimschoots verdiend. Wat misschien minder bekend is, is dat de volledige naam van de beste man Matthew Kiichi Heafy luidt. Wat, heet hij Matthew!? Die zag ik ook niet aankomen. Maar wellicht is zijn middelste naam toch iets noemenswaardiger. Overigens niet te verwarren met gefermenteerde kool uit de Koreaanse keuken, maar dat terzijde. Matthew is namelijk half Japans en is ook nog eens geboren in het Aziatische land. Na slechts een jaar verhuisde hij echter naar het land van de onbegrensde mogelijkheden. Gelukkig maar, kunnen we toch wel zeggen. Op twaalfjarige leeftijd voegt hij zich namelijk bij Trivium en dat heeft hemzelf, maar ook de band zeker geen windeieren gelegd.
Matt heeft echter een grote voorliefde voor black metal en een onverstoorbaar verlangen om hier zelf ook muzikaal iets mee te doen. Dat kan natuurlijk niet onder de vlag van zijn hoofdbezigheid en zie hier komt Ibaraki in het spel. Rashomon is het album dat op de wereld wordt losgelaten. De naam van de band en het album verwijzen overigens naar een Japanse legende, waarin de demon Ibaraki het leven zuur maakt van ieder die de stadspoort Rashomon wil betreden. Eens kijken hoe zich dat vertaalt naar de muziek.
Oké, even een stukje verwachtingsmanagement. Dit is geen black metal, maar gaat veel verder dan deze gesimplificeerde categorisering. De muziek is eerder te typeren als een sterk staaltje progressieve avant-garde metal, waarbij de muzikale kaders naar alle kanten worden opgerekt. Post-metal, metalcore, progressieve elementen, technische death en ja, ook black metal. Dit komt allemaal samen in een smeltkroes waar alles mogelijk is. Dan hebben we ook nog blazers op de achtergrond en af en toe Nintendo-geïnspireerde geluiden. Tijd om er wat referenties in te gooien! De muzikale veelzijdigheid van Wilderun, de theatrale kwaliteit van Avatar en de melodische plakkerigheid van, hoe kan het ook anders, Trivium. Dan zou ik bijna de black metal vergeten. Hier kunnen we Behemoth, maar toch hoofdzakelijk Ihsahn aan toevoegen. Laatstgenoemde is zelf immers nauw betrokken bij dit project als producer, maar ook als creatief inspirator en muzikaal klankbord. En dat vertaalt zich in een waanzinnig divers geluid dat van moment tot moment verschilt. Filmische passages, epische bombast, vernuftige melodieën en striemende drums, die vergezeld worden door zwartgeblakerde gitaren. Bruut en ruig, maar ook gepolijst en ingetogen. Het is bijna teveel om op te noemen. Ik ga een poging wagen. Maar eerst even een clipje.
Je snapt inmiddels een beetje waar we mee te maken hebben. Dan snap je ook dat een bespreking van ieder nummer me een serieuze muisarm zou opleveren. Ik zal de Japanse kersenbloesem er even voor je uitfilteren. Jigoku Dayu start als een ingetogen nummer vol emotie. Dat slaat echter om in een volslagen woestenij van technische bruutheid. Dat horen we graag natuurlijk. Pak ook nog even het refrein van Tamashii No Houkai mee (wat een oorwurm is dat) op weg naar Akumu. Hier komt niemand minder dan Nergal (bekend van, ja kom op, dat hoeven we hier niet uit te leggen toch?) de gelederen versterken. En dat resulteert in een waanzinnige knaller van een plaat. Zwartgeblakerd snarenspel verwelkomt de ongekroonde koning van het zwarte metaal. De gitaren lijken ook door te hebben dat zij een stapje extra moeten zetten om deze grootsheid te evenaren. De riffs in het tweede gedeelte van het nummer zijn van de absolute buitencategorie. Mocht het nog niet duidelijk zijn, dit is een waanzinnig lekker nummer.
Dit Rashomon is een uniek stuk muziek geworden. Onderdelen ervan zijn best te koppelen aan bestaande muzikale uitingen, maar de som der delen is niet elders te vinden. Het is een ontdekkingstocht, waarbij elke luisterbeurt weer een nieuwe openbaring geeft. Tegelijk is het een intense ervaring, waarbij een zeker uithoudingsvermogen vereist is. Maar zoals altijd wint de doorzetter. Dit is simpelweg een geweldig album.
Score:
89/100
Label:
Nuclear Blast Records, 2022
Tracklisting:
- Hakanaki Hitsuzen
- Kagutsuchi
- Ibaraki-Doji
- Jigoku Dayu
- Tamashii No Houkai
- Akumu
- Komorebi
- Ronin
- Susanoo No Mikoto
- Kaizoku
Line-up:
- Matthew Kiichi Heafy – Zang, gitaar
Links: