Hyde brengt blackened Doom uit Franstalig België met dubbele vrouwelijke vocalen die zowel cleans als screams verzorgen. Hyde zag het levenslicht in 2009 en kwam in 2016 met het eerste album The Seeds of Doom op de proppen. De opvolger Ardwenna sprong Zware Metalen in het oor.
Nou als u zich vragen zou stellen hoeveel doom er in deze blackened doom zit dan helpen titels als Doom over Sabis en Hammer of Doom misschien met het inschatten. Daarbovenop zijn bijna alle nummers rond de acht minuten, dus je bent met de zeven exposities op Ardwenna wel even zoet. Wat minder zoet is, is de openingsriff van het album. Meteen scheurt een tremolo met lekker veel reverb door de speakers waarna nog steviger materiaal je aandacht grijpt. Al snel volgen blastbeats en de dubbele zang. Bij het begin is de zang nog een beetje braaf, en niet heel overtuigend maar zodra de screams invallen valt alles op zijn plek. De cleane zang is in latere passages ook overtuigender en aanweziger. In de gitaren hoor je een dualiteit tussen black en progressief, waarbij progressief de gelegenheid krijgt om uit te wijden in de iets meer doomy passages en black een beetje de rode draad vormt doorheen de composities. De twee zangeressen denken vaak in dezelfde richting, maar creëren net spanning wanneer ze elkaar gaan contrasteren. Er wordt hier meesterlijk mee omgegaan en ik kan me inbeelden dat dit live erg indrukwekkend moet zijn. Nogmaals, de screams zijn van een zinderend niveau.
Wat betreft de productie staan de gitaren vanvoor in de mix en eisen de meeste aandacht op, ook in de composities. De dubbele zanglijnen wentelen en wervelen rond de ritmesectie en zijn vaak zeer overtuigend, op andere momenten komt de drukte aan composities wat verwarrend over voor mij. De bas bestaat en speelt een louter ondersteunende rol in het geheel. De drums zijn opvallend teruggedrongen in de mix en dat hoefde voor mij niet per se. De drums van Thomas worden heel smaakvol bespeeld en hij weet een balans te vinden tussen een ondersteunende en toonaangevende rol. Het gebeurt namelijk vaak dat de drumgroove de algemene sfeer van een stuk bepaalt en Thomas weet hier bakken en bakken sfeer te brengen, mooi in tandem met de gitaren. De cymbalen zijn vrij helder en contrasteren daardoor goed met de zware snare en consistente kickdrum. Gewoon echt een degelijk klinkende drumkit die voor mij iets meer in de mix mocht liggen.
Ardwenna is een heel aardige showcase geworden van een genre dat ik weinig beluister doorgaans, maar het is de klasse van de bandleden om dat op een vrij toegankelijke manier te presenteren. Het is dan wel blackened doom, maar er zit veel melodische variatie in de best vindingrijke arrangementen. Check zeker de laatste Arduinna om te zien waar het hier over gaat. Als u na deze kleine tien minuten zin hebt in meer, gooit u toch gewoon de volledige plaat op! Warm aanbevolen.
Score:
82/100
Label:
Malpersita Recordings, 2023
Tracklisting:
- Doom over Sabis
- Hammer of Doom
- One
- Nadir
- Vidlua
- Lay of Winter
- Arduina
Line-up:
- Bénédicte Humblet – Zang
- Valérie Melchior – Zang
- Maxime Ghesquiere – Gitaar
- Olivier Massinon – Gitaar
- Raphaël Davin – Bas
- Thomas Cosentino – Drums
Links: