Hate – Rugia

Geschreven door op 18-10-2021 om 19:48.

Ik weet dat mijn collega Bart Al Foet nog altijd hoopt op een tweede Anaclasis. Dat is zonder twijfel het beste deathmetalalbum van deze Poolse band. De kans dat we een dergelijk deathmetalwerk van Hate gaan krijgen wordt echter met elk album kleiner. De band speelt inmiddels een vrij toegankelijke vorm van black/death metal. In 2019 kregen we Auric Gates of Veles nog te verwerken. Een degelijk album dat enige punten wist te scoren, maar desondanks (onterecht) buiten de top vijftig van de Zware Metalen jaarlijst bleef.

Rugia is het nieuwste kindje. Het is volgens de band een verdieping van het vorige album, en zeker geen herhalingsoefening. En dat klopt. Dit is inderdaad geen herhalingsoefening. Overigens horen we op de plaat Nar-Sil aan het werk achter de trommels, in plaats van Pavulon die sinds 2014 de stokken vast had. Laatstgenoemde moest helaas vanwege gezondsheidsredenen de handdoek in de ring gooien.

Op Rugia vind je wederom geen reden tot klagen als je van black/death metal houdt. De liedjes zijn met zorg gestructureerd en het niveau van instrumentbeheersing is over de gehele linie behoorlijk. De grunts klinken donker zoals we inmiddels bijna voor lief nemen. Wat wel opvalt is dat het album een paar echte uitschieters mist zoals die er wel op het vorige album waren. Velesian Guard komt nog het dichtst in de buurt van een uitschieter. Hate brengt hier een boel verschillende hooks die elke keer interessant zijn. De voortvarende drums dragen bij aan de dramatische overgang op 2:30 minuten. Aan de andere kant zitten er ook geen echte missers bij. Het album is dus behoorlijk consistent.

Het verlies van Pavulon heeft ook sporen achtergelaten. Dat ligt vooral aan de stijl van spelen en die kan je wel of niet liggen. Nar-Sil is een vrij jonge gast en zijn drumwerk doet mij toch wat meer aan black metal denken. Zijn blastbeats leunen sterk op de bekkens zoals je dat kent van bijvoorbeeld Dark Funeral. Hij heeft een behoorlijk technisch vermogen, maar dat is niet per se de sleutel voor succes. Bij Pavulon zat er een stuk meer rust in het spel met een vergelijkbare snelheid van spelen. Het resultaat is met Nar-Sil op momenten toch wat te onbezonnen en wat weinig karaktervol.

Een energieke en consistente plaat, dit Rugia. De flow van het album is coherenter dan ooit. Het is een kwalitatieve plaat, maar toch een die uiteindelijk niet echt op een dieper niveau bij je binnenkomt. De vorige plaat was wat dat betreft toch net een tandje ‘epischer’. Het is ook een plaat die je een paar keer moet luisteren vooraleer je een goed beeld krijgt. Je zou hem anders na een enkele luisterbeurt wel eens weg kunnen leggen en dat is ook weer zonde. Of Hate ditmaal de jaarlijst van dit prachtige webzine gaat halen… Daar durf ik geen gif op in te nemen.

Score:

78/100

Label:

Metal Blade Records, 2021

Tracklisting:

  1. Rugia
  2. The Wolf Queen
  3. Exiles of Pantheon
  4. Saturnus
  5. Awakening the Gods Within
  6. Resurgence
  7. Velesian Guard
  8. Sun of Extinction
  9. Sacred Dnieper

Line-up:

  • ATF Sinner – Vocalen, gitaar
  • Domin – Gitaar
  • Nar-Sil – Drums
  • Tiermes – Basgitaar

Links: