Givre – Destin Messianique

Door middel van een bijzondere hoes word ik naar de meest recente plaat van de Canadezen van Givre getrokken. Het geheel, zowel de muziek als de teksten, dient de luisteraar aan te zetten tot nadenken, tot overpeinzingen en mijmeringen. Waarover? Wel, hoeveel moeite moet je wel niet doen om je eigen identiteit te bewaren en dit over de eeuwen heen wanneer je telkenmale maar geconfronteerd wordt met obstakels en tegenslagen. Wat doet dit met een hardwerkende, bescheiden een katholiek? Dat zou toch zo wat de insteek moeten zijn voor deze plaat, Destin Messianique.

De plaat start op het slagveld van Monongahela waar de Engelsen onder leiding van generaal Edward Braddock werden verslagen door een alliantie van Canadese, Franse en Amerikaans Indiaanse troepen onder leiding van kapitein Daniel Liénard De Beaujeu en eindigt met een verhaal over Maurice Duplessis, de zestiende premier van de regio Québec gekend om zijn conservatieve, anti-unionistische, nationalistische en streng katholieke gedachtengoed. Het belooft dus een complex luisterwerk te worden. Wanneer je dan ook nog weet dat er heel wat historische citaten gebruikt worden maar ook lokale opnames worden geïntegreerd mag je je alvast schrap zetten. Je krijgt dit alles immers verpakt onder de vorm van een melancholische, atmosferische mengelmoes van folk, ambient en black metal.

Of het er op het slagveld ook zo rustig aan toeging als in de eerste maten van La Sainte-Vierge Intervenant En Faveur De L‘Armée Française À La Bataille De La Monongahéla (9 juillet 1755) kan je je afvragen. Misschien voelden de soldaten ter plekke wel een zekere spanning, misschien voelden sommigen wel een zekere angst of zelfs verdriet om nooit meer weer te keren naar vrouw en kind. Deze laatste gevoelens passen volgens mij het beste bij die eerste maten. En met een bajonetscherpe collectie aan riffs wordt de tegenstander aangevallen en dit vanaf ongeveer de helft van het nummer. Vervolgens worden er, volgens mij, zo nu en dan, onder de doorleefde screams, wat omgevingsgeluiden gemengd. In ieder geval kan dit wel tellen qua sfeerschepping. Je krijgt het gevoel dat je vanuit de verte het slagveld mag aanschouwen en je op luttele meters het ene na het andere slachtoffer ziet vallen.

De drie heren hebben niet gekozen voor een razend tempo. Het zou ook niet altijd passen bij hun muziek. Zo start Le Christ Aux Oliviers eerder zompig en nat mede ook door de drassige keyboardpartijen. Het is pas in het daaropvolgende Érable Rouge dat er een smerige blastpartij komt voorbij waaien. Het nummer eindigt met een fragment al krakend en krasserig uit één of ander Franstalig lied waarover ik je jammerlijk niet meer kan vertellen. La Voix heeft een wat jazzy insteek, niet vreemd wanneer je leest dat de heer Caron-Proulx een jazzopleiding achter de rug heeft. Ik lees eveneens dat de heer David schrijver en historicus is. Dan begrijp je natuurlijk ten volle de volledige muzikale en tekstuele achtergrond van deze plaat.

Heerlijke atmosferische blackmetalschijf van dit Givre. Deze Canadezen weten toch de juiste snaren te raken. Aanschaf verplicht. Het lijkt wel of je met dit Destin Messianique een persoonlijke doch ook bijzondere inkijk krijgt in de historiek van de regio Québec. Noem het gerust een soort van muzikale documentaire.

Score:

85/100

Label:

Eisenwald Records, 2022

Tracklisting:

  1. La Sainte-Vierge Intervenant En Faveur De L‘Armée Française À La Bataille De La Monongahéla (9 juillet 1755).
  2. Le Christ Aux Oliviers
  3. Érable Rouge
  4. La Voix
  5. Cantique Pour La Canonisation De La Vénérable Jeanne d‘Arc
  6. Le Laboureur
  7. Dernier Martyr
  8. Consécration À La Vierge Par Maurice Duplessis

Line-up:

  • Mathieu Garon – Bas
  • Jean-Lou David – Zang, gitaar, toetsen
  • David Caron-Proulx – Gitaar, zang, toetsen

Links: