Fleddy Melculy – Antichlist

Nee, natuurlijk zijn we de laatst nieuwe van Fleddy Melculy niet vergeten! De review liet even op zich wachten, maar uiteraard krijgt ook plaat nummer vier van de Belgische crossoverformatie een review op onze site. Wat ooit als grap begon -de start van deze band- mogen we inmiddels zien als een waardige aanvulling op de metalscene in onze Benelux. Wie het gezelschap al eens live zag weet bovendien dat de muziek niet alleen op plaat, maar ook op het podium uiterst vermakelijk is. Met een goed gebalanceerde mix van humor en verschillende muziekstijlen, is d’n Fleddy een graag geziene gast bij menig poppodium. Toch kan men niet eeuwig teren op oude muziek en daarom dan ook dit Antichlist als opvolger van het in 2020 verschenen Sabbath Fleddy Sabbath.

Het merendeel van de nummers is uiteraard weer 100% Fleddy Melculy. Zo zijn Let’s Go, Vandaag Nog Wel en Dudedeedurtwo aan de start van deze nieuwe plaat weer traditiegetrouw voorzien van opzwepende metalcore met beklijvende, humorvolle en tegelijkertijd oprechte teksten. Daarbij zijn de gitaarriffs en breakdowns ‘gewoon’ weer lekker zoals we gewend zijn van het vijftal. Fake, Nee! en Geen Nieuws zijn voorzien van meezingbare refreinen terwijl de luisteraar tussen de regels door nog maar eens krijgt uitgelegd dat alles nep is: dat we het maar weten. Liefhebbers van al het eerder verschenen materiaal kunnen hun lol weer op en hoewel het nergens wereldschokkend is, is de continuïteit van musiceren en aanstekelijkheid van de muziek wel sterk.


Op het tweede gedeelte van Antichlist horen we een experimentelere Fleddy Melculy, hoewel het aangrijpende Melvin (dat bij het eerste gedeelte hoort) ook al uit ander hout is gesneden. In dat nummer vertelt vocalist Jeroen het verhaal van een terminaal zieke jongen die het einde van zijn leven nog van een mooie invulling wil voorzien en zijn wens vervult ziet worden door de band, alvorens hij het leven laat. Na de spoken words van Behang gooit de Belgische formatie het roer om en horen we hiphop tijdens Korrel Zout en 48 Barz, dat mede door het scratchwerk op de elektronica nog wat doet denken aan Limp Bizkit. Toch is het resultaat -ondanks het dapper durven afwijken van de oorspronkelijke stijl- niet bepaald memorabel te noemen. De nummers hebben weinig om handen en blijven nog enigszins overeind door de accurate teksten. Dat het hardere Vroeger Was Alles Beter dan weer even linkt naar de eerste helft van het album en de doomachtige afsluiter Slavendrijver weer een heel andere zijde van de band laat horen, maakt van het eind wel een bijzondere potpourri van verschillende muziekstijlen.

Fleddy Melculy had er goed aan gedaan om de afwijkende nummers wat te verdelen over Antichlist. Of het moet speciaal gedaan zijn voor de liefhebbers van vinyl. Als je wat minder kunt met de niet al te sterke experimenteerdrang van het gezelschap, is de kans namelijk groot dat je de laatste helft van het album (of kant B) na enkele keren luisteren al zult skippen. Tegelijkertijd zal het merendeel van de schare fans hier niet al teveel moeite mee hebben, want wie de band een beetje kent, weet dat vooral het plezier van muziek maken centraal staat. Ook al doen de teksten van het laatste nummer anders vermoeden. Daar hoort afwijken van het geijkte pad ook bij. Dat dat vervolgens resulteert in een iets minder sterk album in de discografie, is dan maar zo.

Score:

74/100

Label:

Sony Music, 2023

Tracklisting:

  1. Let’s Go
  2. Vandaag Nog Wel
  3. Fake
  4. Nee!
  5. Dudedeedurtwo
  6. Melvin
  7. Geen Tijd Voor Spijt
  8. Geen Nieuws
  9. Behang
  10. Korrel Zout
  11. Vroeger Was Alles Beter
  12. Midlife Cri666
  13. 48 Barz
  14. Slavendrijver

Line-up:

  • Jeroen Camerlynck – Vocalen
  • Bart Govers – Gitaar
  • Tim Toegaert – Gitaar
  • Sybren Camerlynck – Bas
  • Levy Dedobbeleer – Drums

Links: