Ex Deo – Year Of The Four Emperors

Is Rome nu op één dag gebouwd zoals het spreekwoord zou ontkennen? Ik zou het niet weten. Misschien moeten we het niet aan Joost vragen maar aan de leden van de symfonische deathmetalformatie Ex Deo. Al jaren houden de leden verzameld rond de heer Iacono uitgebreide muzikale presentaties over wat er nu precies allemaal in Rome en ver daarbuiten heeft plaatsgevonden. De vorige plaat kreeg nog lofbetuigingen van collega Van Durme, The Thirteen Years Of Nero. Deze EP, Year Of The Four Emperors, moet dienen als een voorsmaakje voor nieuw werk en nieuwe live data.

Iedereen die thuis is in de melodische, symfonische death metal heeft natuurlijk al lang gezien en weet ook dat het gros van de leden in Ex Deo ook deel uitmaakt van Kataklysm. Die band kwam in 2023 via Nuclear Blast nog op de proppen met Goliath. Een plaat waar collega Maarten O. dan weer heel erg te spreken over was. Zelf heb ik bij beide bands altijd het gevoel dat er toch nog meer in zit. Dat niet alles wordt gepresenteerd wat de heren kennen of kunnen. Soms besluipt me zelfs de gedachte dat het allemaal wat te eenvoudig wordt gebracht en dit in de context van, het zal wel goed zijn. De reden dat ik deze EP onder de loep neem, is dan ook kraakhelder. Slaagt deze formatie vol deathmetaltechneuten erin me bij de keel te grijpen en me spreekwoordelijk te onthoofden zoals de vier keizers op de hoes?

Ergens in het jaar AD 69 kwamen maar liefst vier keizers aan de macht en het is een uiting van een ongelooflijke turbulente periode voor het eens zo machtige Romeinse Rijk. Neem nu de keizer Galba. Amper zeven maanden stond hij aan het roer van het keizerrijk. Otho vermoordde zijn voorganger Galba op een moment dat in het bovenstaande jaar na de dood van Nero, Vitellius en zijn troepen oprukten naar Rome. Diezelfde Vitellius werd niet lang daarna in de pan gehakt door Vespasianus. Kijk, dan is die opleiding Grieks – Latijn – Wiskunde in het middelbaar onderwijs, decades geleden, toch nog van enig nut gebleken.

Het nummer Galba brengt die typische Ex Deo sound weer tot leven. Symfonische partijen die in verschillende lagen worden gebracht, worden afgewisseld met eerder middelmatige deathmetalpartijen die op hun beurt worden overgoten door de goed herkenbare vocalen van de heer Iacono. Het heeft zo allemaal iets episch, heroïsch en dat is ook gewoon de bedoeling. Het geheel neemt me echter nog niet helemaal bij mijn Gallische nekvel. Een rochelende bas en rollende toms vormen met die symfonische partijen de intro voor het daaropvolgende Otho dat in zijn eerste maten erg lekker sleept en sleurt. Vervolgens voel je de Romeinse legioenen door de straten van de hoofdstad stappen. Vitellius kan evenmin de grond doen daveren. Het afsluitende Vespasian kan dit dan weer wel. De keuze voor rollende kickdrums, nog meer gelaagde synths maar de bijtende riffs en de boosaardige nog agressievere vocalen brengen wel de boodschap van zij die de nieuwe keizer steunen.

Ex Deo heeft een eigen gezicht en een eigen geluid. Het verhaal erachter heeft een ongelooflijk sterke historische connectie. De muziek ook op deze Year Of The Four Emperors is goed te noemen maar het ontbreekt naar mijn ongezouten mening toch net nog te veel ballen.

Label:

Reigning Phoenix Music, 2025

Tracklisting:

  1. Galba
  2. Otho
  3. Vitellius
  4. Vespasian

Line-up:

  • Jean – François Dagenais – Gitaar
  • Maurizio Iacono – Zang
  • Dano Apekian – Basgitaar
  • Stéphane Barbe – Gitaar
  • James Payne – Drums
  • Clemens Wijers – Orkestratie

Links: