Ereb Altor – Eldens Boning

Geschreven door op 08-05-2021 om 22:56.

De Bathory-vereerders Ereb Altor beginnen zo onderhand al een aardige discografie op te bouwen. Eldens Boning is al de negende release sinds 2008 en dan tellen we het coveralbum dat de band in 2016 uitbracht – vol songs van de Zweedse meester(s), wat dacht je? – nog niet eens mee. En toch slaagt Ereb Altor erin nog te verrassen want deze nieuwe EP is op zijn zachtst gezegd een afwisselend ding geworden.

De Zweden schakelden altijd al tussen mid-tempo Vikinggestamp en koudere black met screams. Die laatste bracht men nog het meest op het derde album Gastrike. Het was de enige plaat van de band waar melodie ondergeschikt werd gemaakt aan kille agressie. Op de andere releases zijn het toch vooral de noordse epische melodieën die in beide takken van sport de hoofdrol eisen en krijgen.

Aan dat pallet wordt nu op Eldens Boning nog een nieuwe, lichtere kleur toegevoegd. In het tweede nummer Fenrisulven om precies te zijn zetten traditionele instrumenten een weemoedige sfeer waarover zacht zalvende vocalen beelden van vervlogen tijden, grootse natuur en eeuwenoude mythische verhalen voor het geestesoog brengen. De melancholie slaat onverbiddelijk toe bij zoveel schoonheid die bij vlagen aan een act als Myrkur doet denken. Fraai en meer van dat, zou ik zeggen.

Dat zal overigens voor later zijn want in de overige drie, eveneens sterke, nummers worden gekendere wateren bevaren. Derde track Eldens Boning, een titel die zich lijkt te laten vertalen als huis van vuur, doet ons hard ontwaken uit de eerder genoemde melancholische mijmeringen. Niet dat de melodie verdwenen is, het nummer druipt ervan, maar de stekker is terug in het stopcontact, het tempo gaat omhoog en de black screams zetten de luisteraar eens even stevig op zijn plaats. Slottrack Sacrifice 2.0 is geen update van de klassieker uit 1984 maar een vervolg op de eigen song die op Fire Meets Ice stond. Cleane vocalen en screams wisselen elkaar af voordat een denkbeeldig hemels koor een verwrongen verhevenheid neerzet die tegelijk wel en niet past bij het toch wat lugubere onderwerp van de song.

Maar het is uiteindelijk opener The Twilight Ship die het meest de mid-tempo Noormannenmetal brengt die we van de band gewend zijn geraakt. Gitaaraanslagen en drums die bij wijlen je boxen doen vollopen, heldhaftige en opzwepende motieven en verheven zang. En laat ik nu juist over die heldere zang al enige tijd wat kwijt willen. In een interview zagen wij de bandleden van Ereb Altor eens wat besmuikt lachen over de vocalen van de overigens door hen aanbeden Quorthon die met enige regelmaat niet helemaal op de noot waren. Daar zou Ereb Altor met zijn technische bagage niet op te betrappen zijn. Dat mag zo zijn (hoewel de vocalen met name als zij naar ijlere hoogten stijgen toch aardig de randjes lijken op te zoeken), maar karakter gaat bij ons voor techniek en de zang van Quorthon bulkte ervan. Juist dat karakter leek in het verleden soms te missen bij Ereb Altor. Op deze negende voel ik dit bezwaar echter, ook door de slim ingezette wisselwerkingen, een stuk minder.

Daardoor en door de afwisseling is deze EP voor mij een van de sterkste platen die de band uitbracht. Wil je hem in de kast kunnen zetten, en ik zou niet weten waarom niet, zal je er vermoedelijk snel bij moeten zijn en ook een platenspeler helpt. Fysiek komt Eldens Boning namelijk alleen op vinyl uit en dat in een gelimiteerde uitgave. Een digitale versie is echter ook voorhanden!

Label:

Hammerheart Records, 2021

Tracklisting:

  1. The Twilight Ship
  2. Fenrisulven
  3. Eldens Boning
  4. Sacrifice 2.0

Line-up:

  • Mats – Vocalen, gitaar, keyboards
  • Ragnar – Keyboards, vocalen, gitaar
  • Tord – Drums
  • Mikael – Basgitaar, vocalen

Links: