Enforced – War Remains

Richmond (Virginia, Verenigde Staten) kennen we vooral als de thuishaven van bands als GWAR, Iron Reagan, Lamb of God en Municipal Waste. Ook het vijftal van Enforced komt er vandaan. De band speelt een combinatie van voortdenderende thrash en bijtende hardcore. War Remains is, na At The Walls (2019) en Kill Grid (2021), alweer het derde album van het kwintet. Naar aanleiding van het laatste album waren associaties met bands als Power Trip, Bolt Thrower en Slayer niet van de lucht. Niet zo heel gek, want de energieke, bijtende aanpak van Enforced zou zomaar als een kruisbestuiving van deze drie bands door het leven kunnen gaan. Nee, daarmee scoort de band niet hoog als het gaat om innovatief zijn, maar als de uitvoering zo snel, luid, interessant en agressief uitpakt, is dat toch een etiketje dat er totaal niet toe doet?


Vanaf openingsnummer Aggressive Menace pakt de band je bij de strot en word je meegesleurd in een mêlee aan voortdenderende riffs, opzwepende snelheid en bijtende vocalen. Vooral de verbeten, rauwe riffs bepalen het geluid op War Remains. Hoewel het vijftal ook op dit nieuwe album heeft gekozen voor een combinatie van venijnige thrash metal en snerpende hardcore, scheurt het op momenten, door het gebruik van net even meer vervorming, tegen de death metal aan. De enigszins gruizige productie kleurt de onverzettelijke agressie en brutaliteit. Met een drietal nummers die onder de drie minuten duren (met het slechts 130 seconden tellende Ultra-Violence als uitschieter) en maar twee die net boven de vier minuten uitkomen, kiest de band voor een overrompelingstactiek. Overdonderen, vastbijten, een definitieve indruk achterlaten en weer wegwezen.

Het tempo ligt voortdurend hoog (Avarice, Ultra-Violence – nee, die laatste is geen Death Angel cover) en het past de verbeten, korte nummers prima, maar de band toont zich niet alleen maar in een spervuur aan riffs en wijkt ook af van de recht-voor-zijn-raap benadering (verwacht geen tierelantijntjes of onnodige opsmuk van hen; intro’s, intermezzo’s, akoestische passages… De band blijft er ver van weg). Enforced kiest er ook voor de tempo’s wat te wisselen (The Quickening, Starve) of te spelen met een voortstuwend ritme (Hanged By My Hand), voordat ze uiteindelijk bij hun einddoel aankomen: een keur aan op volle snelheid afgevuurde, opruiende riffs. In Nation of Fear wijkt de band even helemaal af van het strijdplan; de groove krijgt wat meer de overhand en de snelheid wordt teruggeschroefd. Misschien iets minder geslaagd, anderzijds een mooi moment om even naar zuurstof te happen?


Een absolute hoofdrol is weggelegd voor zanger Knox Colby. Hij kettert zijn vocalen op een authentieke, indrukwekkende manier en met een ongebreidelde agressie. Met zijn raspende, haast hese, pissige manier van bulderen doet hij denken aan de veel te vroeg overleden Riley Gale (Power Trip) of Max Cavalera in zijn beginjaren. Hij laat er overigens geen twijfel over bestaan waar dit album om draait: ‘War Remains is a scathing perception of the modern crumbling world. Humanity seems imprisoned by its violent and chaotic nature; boiling over and doubling down on its own ignorance.’ (‘War Remains is een vernietigende perceptie van de moderne afbrokkelende wereld. De mensheid lijkt gevangen door haar gewelddadige en chaotische karakter; overkokend en verdubbelend op zijn eigen onwetendheid.’)

It’s almost ten minutes shorter than our last record and packs ten times more of a punch.’ (‘Het is bijna tien minuten korter dan onze laatste plaat en is tien keer zo krachtig’), zei zanger Knox Colby voorafgaand aan het uitbrengen van het album. Laat daar nou geen letter van gelogen zijn. War Remains… Een knappe band die dit jaar een beter, interessanter thrashmetalalbum weet voort te brengen.

Score:

88/100

Label:

Century Media Records, 2023

Tracklisting:

  1. Aggressive Menace
  2. The Quickening
  3. Hanged by My Hand
  4. Avarice
  5. War Remains
  6. Mercy Killing Fields
  7. Nation of Fear
  8. Ultra-Violence
  9. Starve
  10. Empire

Line-up:

  • Knox Colby – Vocalen
  • Zach Monahan – Gitaar
  • Will Wagstaff – Gitaar
  • Ethan Gensurowsky – Basgitaar
  • Alex Bishop – Drums

Links: