Elend – A World in their Screams
Prophecy productions/Holy records, 2007
Elend is een neo-klassieke band die al een tijdje bestaat. Ze heeft dan ook al een aardige discografie. A World in Their Screams is de zevende CD van het gezelschap dat in 1993 begon met het creëren van haar muzikale wereld. In 2003 is Elend aan een drieluik begonnen genaamd Winds. En A World in Their Screams is alweer het derde deel.
A World in their Screams begint met een mooie iele zanglijn die opgevolgd wordt door een vrij hectisch en niet al gemakkelijk stuk instrumentale muziek. Maar veel aangenamer zal deze muzikale reis niet worden. De muziek die op A World in their screams wordt neergezet is zeer hectisch en fragmentarisch. Lege stukken ambiance met slechts een lichte fading worden afgewisseld door plotselinge hoge, harde en schelle uithalen; Zowel instrumentaal als vocaal. De vocalen zijn spoken-word of orkestrale koren. Maar het gene wat op A World in their Screams vooral opvalt en de CD direct ook sterk maakt is de sfeer. Deze plaat bevat een hele creepy, beangstigende en drukkende sfeer. Ik zit hier tijdens het beluisteren van A World in their Screams vol verbazing te genieten van een prachtig stuk muziek en tegelijkertijd lopen de rillingen me bijna over mijn rug. Wat een intense muziek en wat een nog intensere sfeer!
Het nummer Le Devoreur wekt een sfeer op wat de film The Exorcist destijds diende te doen; Mooi, aangrijpend maar niet gemakkelijk.
Een ander opvallend nummers is het nummer Stasis. Op dit nummer laat Elend horen dat tussen alle mensen die hebben meegewerkt aan deze plaat en paar vrij bekwame strijkers zaten. De muziek op dit nummers is wat minder fragmentarisch en wat bombastischer dan op de rest van A World in Their Screams waardoor er mooie zang- en vioollijnen in te verwerken waren en er ook inzitten.
Het daarop volgende nummer Boree heeft weer de eerder beschreven beklemmende sfeer die dit album overstemd. Het nummer is een orgie van intense vocale uithalen en instrumentaal gerommel. Desondanks blijft Elend structuur houden in haar composities.
Ook de nummers La Carriere d’Ombre en Urserpens hebben hun eigen gezicht. La Carriere d’Ombre begint erg rustig met op de achtergrond een mooi vioollijntje die iets later wordt aangevuld door een zwaarder strijkinstrument. Waarna de luisteraar opeens een immens stuk muzikaal armageddon naar zijn hoofd geslingerd krijgt. Nee, rustig ontspannen luisteren is er bij Elend’s A World in their Screams niet bij. Het nummer Urserpens viel mij op omdat ik er een klein stukje martial in meende te horen. Waar de hele CD gewoon neo-klassiek blijft hier in het laatste nummer nog een klein kort uitstapje; Leuk
Een gemakkelijk stuk muziek heeft Elend niet afgeleverd. En ik denk ook dat bij lange na niet iedereen dit kan waarderen. Maar knap, sterk en mooi is A World in Their Screams zeker. De muziek is hectisch doch grijpend en sterk. De sfeer die deze muziek uitademt is apocalyptisch, creepy en beklemmend. Heerlijk!
Tracklist:
- Ophis Puthon
- A World in their Screams
- Ondes Sang
- Le Devoreur
- Le Fleuve Infini des Morts
- Je Rassemblais tes Membres
- Stasis
- Boree
- La Carriere d’Ombre
- J’ai touche aux Confins de la Mort
- Ursperpens
Links: