Dubbel zo vet, dubbel zo bruut, dubbel zo leuk. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een moddervette, ietwat grauwe, nieuwe plaat, die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk het gouden lot in handen krijgt. Deze keer behandelen we Astral Fortress van Darkthrone. Cor (favoriete genre: zwaar, duister en boos) en Marko (favoriete genre: black) zijn deze keer de gelukkigen.
Ooit begonnen met death metal (en een behoorlijk degelijk debuutalbum!), maar al bij de tweede release van een studioalbum werd een legendarische status bereikt die tot op heden nog vele muzikanten beïnvloedt. Het naampje, black metal, werd nu pas echt vormgegeven en Darkthrone stond met slechts een handjevol andere bands aan de wieg van deze zwarte en duistere metalmuziek uit de diepste krochten van Satan’s onderkomen. Tracks als A Blaze in the Northern Sky, Under a Funeral Moon, Unholy Black Metal en Transylvanian Hunger resoneren nog lang na en hebben inmiddels een soort cultstatus verkregen. Langzaam veranderde de stijl naar meer een mixd van black, heavy en soms nog wat speed metal. Geef het een naam en je hebt dark metal. Een beetje bandtrivia: optredens van Darkthrone zijn zeer schaars en het laatst genoteerde optreden was in 1996. Het logo van de band is ontworpen door Tomas Lindberg van At The Gates.
Waarom moet je dit Astral Fortress beluisteren?
Marko: Om maar met de deur in huis te vallen, Astral Fortress is niet het beste album van Darkthrone. Zelfs als we de geijkte klassiekers weglaten, is dit twintigste album voor mij geen hoogvlieger. Ik mis vooral creativiteit, ook al is Darkthrone daar nooit heel erg van geweest. Laat ik het zo zeggen, na vijf keer luisteren moest ik nog steeds kijken welk nummer het nou was. Het blijft niet hangen en de structuur van de nummers is steeds hetzelfde. Langzaam begin, snel stukje, langzaam, snel. Met hier en daar een gave riff. Het is echt niet slecht, maar met een discografie als die van Darkthrone springt dit album er niet uit.
Cor: Moeten is een sterk woord… maar voor fans van het genre en de band, mag deze plaat zeker niet ontbreken in de collectie. Hij is rauw, hij straalt eenvoud uit, hij is puur, hij is eigenzinnig: het is Darkthrone op zijn best. Heerlijk hoe dit duo zijn eigen weg blijft volgen en maling lijkt te hebben aan alle standaarden en opvattingen van hoe iets zou moeten. De videoclip al gezien van Caravan of Broken Ghosts, trouwens? Dan begrijp je meteen wat ik hiermee bedoel.
Welke invloeden hoor je op het album?
Marko: Celtic Frost is toch wel van invloed geweest deze keer. De snelheid is vrij laag op dit album en soms kom je zelfs in de richting van doom metal terecht. Denk aan The Hordes of Nebulah of Quintessence van Panzerfaust. En ik hoor hier en daar de hele oude Sepultura doorsijpelen.
Cor: Dat is een lastige..! Het is namelijk echt typisch Darkthrone. Sterker nog, soms is er eerder een knipoog naar eigen eerder werk van bijvoorbeeld het album Panzerfaust. Als ik dan moet verwijzen naar iets dat mogelijk een invloed is geweest, dan is het toch wel doom metal. Misschien een beetje een mix van Black Sabbath en hier en daar wat Candlemass-achtige riffs en passages (al zijn de composities van de twee Noren een stuk rauwer en duisterder).
Marko: Nee, maar de sfeer en de naam Darkthrone zal genoeg blackmetalfans over de streep trekken.
Cor: Qua muziek niet echt, maar dat zal de luisteraars die deze band kennen niet verrassen. Qua ‘spirit’ zou ik wel zeggen dat de black metal nog aanwezig is. Je weet wel… toch?
Wat vinden we van de albumhoes?
Marko: Ik ben fan. Er is ook maar één band die hier mee weg komt en dat is Darkthrone. En waarschijnlijk interesseert de mening van iemand anders ze ook geen fuck. Schaatsen aan en foto maken, klaar.
Cor: Ha, het is zo simpel! Ik hou daar van. Geen complexe ontwerpen waar je drie keer over na moet denken of drie keer naar moet kijken voordat het klikt. Gewoon een persoon wandelend door de sneeuw en klaar. Bandlogo en albumtitel er op plakken en gaan!
Wat is het beste nummer van de plaat?
Marko: Ik kom uit bij de tweede helft van dit album. Daar staan de sterkste nummers op wat mij betreft. Ik ga voor de afsluiter, Eon 2. Het is duidelijk een vervolg van Eon dat op Soulside Journey staat en dat nummer draaide ik vroeger grijs. Kevorkian Times is ook gaaf.
Cor: Voor mij is dat na veel wikken en wegen toch wel Kevorkian Times. De riffs, de duisternis, de tremolo picking, het tempo van de track en de wisseling ervan, de zang, de dynamische drumpartij. Alles klopt.
Wat zijn de meest aangrijpende momenten van het album?
Marko: Dat valt voor mij dus een beetje tegen. De keyboards in Stalagmite Necklace zijn het eerste dat me te binnen schiet. Die vullen het nummer echt goed aan, zonder duidelijk aanwezig te zijn. Kolbotn, West of the Vast Forests is een heel apart instrumentaal nummer, met een scheut Neptune Towers, een oud ambient project van Fenriz.
Cor: De start van Kolbotn, West of the Vast Forests. Zo extreem omineus en ongemakkelijk. Het eerder genoemde Kevorkian Times, vanwege de zwartgeblakerde ondertoon, de diepgaande teksten bij The Sea Beneath the Seas of the Sea (heerlijke titel, trouwens!).
Eindconclusie: is Darkthrone nog steeds één van de toonaangevende bands in het genre?
Marko: Tsja. Darkthrone zal altijd een blackmetalband blijven, maar dat hoor je vrij weinig op dit album. Kijk, ik denk niet dat iemand onbekend is met Darkthrone, dus dan weet je dat de black metal al een tijdje weg is. Op basis van dat zeg ik nee, als antwoord op de vraag hierboven.
Cor: Zeker een band die een enorme en onweerlegbare invloed op het blackmetalgenre heeft gehad. Maar ja, wat voor genre gooi je het hedendaagse Darkthrone onder? Doom metal? Heavy metal? Dark metal? Ach, wat kan mij het ook verrotten. Ze zijn goed, klaar!
Score Marko: 70
Score Cor: 84
Score:
77/100
Label:
Peaceville Records, 2022
Tracklisting:
- Caravan Of Broken Ghosts
- Impeccable Caverns Of Satan
- Stalagmite Necklace
- The Sea Beneath The Seas Of The Sea
- Kevorkian Times
- Kolbotn, West Of The Vast Forests
- Eon 2
Line-up:
- Fenriz – Drums, zang, basgitaar, gitaar, keyboards
- Nocturno Culto – Zang, gitaar, basgitaar, mellotron
Links: