Doedsvangr – Serpents Ov Old

Geschreven door op 03-11-2021 om 23:11.

Wanneer je de bandnaam Doedsvangr in het Noors uitspreekt betekent dat zoveel als ‘dood zwanger’ (Doed svangr) of ‘veld met doden’ (Doeds vangr). Zanger Doedsadmiral (Doodsadmiraal) steekt zijn fascinatie voor de dood niet onder stoelen of banken. U kent hem overigens ook van zijn vocalen bij Nordjevel. Verder hebben we hier te maken met Shatraug (miljoen bands), BST (ex-Aborted) en AntiChristian (kent u van Tsjuder). Dat zegt overigens natuurlijk allemaal niet zoveel. Je bent zo goed als je laatste uitgebrachte album, en dat is in dit geval Serpents Ov Old.

Black metal is dit natuurlijk, van de Noors-Zweedse school. Bij vlagen denk ik aan Funeral Mist. Bij mijn collega Yves was een oldschoolsnaar geraakt met het debuutalbum van deze band. Het artwork van de laatste plaat, met het kleurenpalet van de laatste Abigor, heeft de band ingeruild voor een wat macaber romantische voorstelling met twee figuren en twee slangen in de hoofdrol. Een dermate intrigerend plaatje, dat het bijna jammer is dat het logo en de albumtitel erdoorheen staan.

Serpents Ov Old lijkt maar gedeeltelijk op zijn voorganger. Het is een furieuze pot waar naast het harde knalwerk ook ruimte is voor atmosfeer. De smerige black metal schetst het muzikale evenbeeld van een eindeloze veldslag. Vermoeiing, ratelende machinegeweren die op momenten onafgebroken blijven afvuren en half levende karkassen schreeuwen het uit. Het mooie van deze plaat is dat de eerste vijf liedjes uitstekend geschreven zijn en vooral de smerigheid uitdiepen. Vanaf Black Dragon Phoenix verrast de band echter nog steeds met wat meer melodieuze, tragere en epische passages. Kijk, en dat maakt dit album dus zo lekker. Normaal gesproken ben je het halverwege beu, en denk je dat je het wel hebt gehoord. Bij Doedsvangr wordt je weer keihard bij de les gegrepen. Het doet me denken aan Norges Sorte Himmel van Nordjevel, waar de band helemaal aan het einde van het album ineens de epiek opzocht.

Op Serpents ov Old is dat alleszins een stuk genuanceerder, maar neem de riff die na zo’n twee minuten start op Carrier of Heads, of de riff die op 4:00 minuten start. Zoveel melodie verwacht je echt niet meer op dat punt! De drums zijn eveneens om van te smullen, waar de man de overgangen bijzonder vloeiend vormgeeft. Hij is een belangrijke factor in de dynamiek van de muziek. Sowieso ben ik fan van zijn drumwerk op bijvoorbeeld Legion Helvete, en hier blijkt maar weer eens waarom. De man heeft echt gevoel voor de muziek en ritme. Als hij na 1:30 minuten van The Salt Marches ineens overgaat van een passage op de ride naar een blastbeat zit je met je oor tegen de box aan. Wat een dramatiek zit er ook in de vocalen. De gitaren variëren op het einde nog een keer op het thema, voordat het trage Poisonous Tide start, om het album op slepende wijze af te sluiten.

Een soort superband is nooit de garantie voor succes. In dit geval merk je dat naast de uitstekende riffs de muzikale kwaliteiten van alle individuele leden juist wél bijdragen aan het geheel. Er is een duidelijk leiding en richting aanwezig, en er bestaat geen twijfel over het doel van Doedsvangr: het maken van black metal van de tweede golf, zonder in te kakken. Indrukwekkend.

Score:

85/100

Label:

Debemur Morti Productions, 2021

Tracklisting:

  1. Serpents Ov Old
  2. As The Rivers Bleed Their Blessings
  3. Flagelist
  4. Imperialis
  5. White Finger
  6. Black Dragon Phoenix
  7. Carrier Of Heads
  8. The Salt Marsh
  9. Poisonous Tides

Line-up:

  • Doedsadmiral – Vocalen
  • Shatraug – Gitaar, basgitaar
  • BST – Gitaar, basgitaar
  • AntiChristian – Drums

Links: