Distant – Tsukuyomi: The Origin

Geschreven door op 03-12-2024 om 18:50.

Iedere deathcoreliefhebber uit de Benelux zou Distant onderhand moeten kennen. We mogen namelijk best stellen dat dit één van de meest succesvolle bands sinds jaren is, in zijn genre en in onze contreien. Vorig jaar brachten de heren het vette Heritage uit, dit jaar viert men zijn tienjarig bestaan en dat mag niet zomaar stilaan passeren. Die feestelijke aangelegenheid krijgt zodoende een passend cadeau in de vorm van Tsukuyomi: The Origin. Op dit schijfje vinden we zeven nieuwe nummers en vijf nummers die in een nieuw jasje zijn gestoken, afkomstig van debuut-EP Tsukuyomi ui 2017. Rene Gerbrandy heeft inmiddels de drumstokken van Jan Mato overgenomen en Vladimir Golic heeft de band verlaten waardoor we nu met een viertal te maken hebben.

Met de nieuwe nummers borduurt de band logisch voort op Heritage én klimt weer wat hoger op de kwaliteitsladder. De moderne deathcore zit wederom boordevol met monsterlijk vette breakdowns, ijzingwekkende vocalen, brute gutturals en virtuoos gitaar- en drumwerk, maar je hoort al snel dat enkele songs technisch nog verfijnder in elkaar steken dan voorheen. Luister eens naar het gave Feast Of Misery, het op en neer golvende Loveless Suffering of de zeer sterke singles The Undying en Fleshweaver; de continu dreigende sfeer verhoogt de urgentie van de muziek tot een hoogtepunt en aan Alan Grnja om de puntjes vocaal op de i te zetten. Echter, een klein nadeel is dat het geluid zo vol is dat zijn zang nog weleens wat naar achter verdwijnt in de mix, zeker tijdens de snellere passages.

Tsukuyomi: The Origin bevat behoorlijk wat gastbijdrages, waarbij die van Torturous Symphony nog wel het meest in het oog springt. Matt Heafy (onder andere Trivium en Ibaraki) doet een gave duit in de zak, wat resulteert in één van de sterkste songs van dit album. De snelheden schieten het rood in, de wisselwerking in zang laat je de billen bij elkaar knijpen en de rollende drums, inclusief de ketelige snaresound, doen de rest. Bij vlagen doet het resultaat zelfs denken aan Infant Annihilator. Ja: vet compliment natuurlijk! De andere gasten horen we tijdens de opnieuw opgenomen nummers en dat zijn Travis Worland (Enterprise Earth), Alex Erian (Despised Icon) en David Simonich (Signs Of The Swarm).

Dan hebben we inderdaad nog de oude nummers die in een nieuw jasje zijn gestoken en exact tijdens die nummers hoor je de bewonderenswaardige progressie die Distant heeft gemaakt sinds de start in 2014. Dat werk klinkt minder helder, een stuk minder vol en overall gezien wat minder uitdagend. Zet de oude Acolytes Of Damnation en Malice maar eens af tegen de nieuwe versies van deze plaat, en hou tegelijkertijd je kaak goed vast. Op de vette, nieuwe uitvoering is niets af te dingen, hoewel de nadruk op alle strooptrage, wat generieke breakdowns mij persoonlijk iets minder kan bekoren ten opzichte van de variatie per nummer van het huidige Distant.

Al met al is Tsukuyomi: The Origin wederom een fijn deathcoreproduct geworden waar fans, maar waarschijnlijk alle liefhebbers van deathcore, zichzelf met een glimlach op het gelaat op mogen trakteren. Haast u naar de dichtstbijzijnde platenboer of ga eens live kijken, want dat laatste zal je zeker niet teleurstellen.

Score:

83/100

Label:

Century Media Records, 2024

Tracklisting:

  1. The Pale Moonlight
  2. Fleshweaver
  3. Feast Of Misery
  4. Torturous Symphony
  5. Cradled In Shards Of Glass
  6. Loveless Suffering
  7. The Undying
  8. The Apex
  9. Alcolytes Of Damnation
  10. Tsukuyomi
  11. Malice
  12. Broken Cross

Line-up:

  • Alan Grnja – Vocalen
  • Nouri Yetgin – Gitaar
  • Elmer Maurits – Basgitaar
  • Rene Gerbrandy – Drums

Links: