Diablo Swing Orchestra – Pandora’s Piñata
Ascendance Records, 2012
Het duivelse swingorkest Diablo Swing Orchestra wist elders maar ook hier op Zware Metalen bijzonder hoge ogen te gooien met de twee eerste platen, The Butcher’s Ballroom (2006) en Sing-along Songs for the Damned & Delirious (2009). De eerste oogstte hier een 96, en Sing-along Songs ging daar nog eens met twee puntjes overheen. Remi Peterse, de recensent van Sing-along Songs, gaf destijds al de opmaat naar het geven van de perfecte score. De perfecte plaat was immers nog niet gemaakt, en met 98 uit 100 punten zat het album precies tussen de de voorganger en de perfecte score in. Toch kon ik, als groot liefhebber van dat album, bijzonder weinig bedenken dat het Diablo Swing Orchestra-recept zou verbeteren. Een band kan nu eenmaal aan zijn top zitten, zonder dat daarmee de “perfecte” plaat gemaakt is. Hoe zit het nu met Pandora’s Piñata?
Diablo Swing Orchestra is qua stijl amper veranderd. Dit betekent nog steeds een florissante mix van big band, opera en metal. Op zich is het met deze combinatie van stijlen al bijna onmogelijk om twee dezelfde platen te maken, maar desondanks alle respect voor het Zweedse collectief om het weer voor elkaar te krijgen. Dit neigt wederom naar perfectie. Wat betreft het loepzuiver integreren van compleet metal-vreemde stijlen staat men echt aan de top van het genre, wat mij betreft boven een band als Unexpect, welke ik maar rommelig vind klinken, en zelfs boven het laatste werk van Devin Townsend, omdat daar niet half het speelplezier afspringt dat Pandora’s Piñata net zoals de twee voorgangers kenmerkt. Instrumentbeheersing is maar een onderdeel van het spectrum, en pas wanneer er goede songs zijn worden de kwaliteiten van de muzikanten pas écht geëtaleerd. Op beide gebieden is er hier talent aanwezig. Zang, gitaarwerk, de blazers, de drumpartijen, de immense hoeveelheid afwisseling, het is allemaal van topkwaliteit, en wordt ook nog eens tot een swingend geheel gesmolten.
Dit songwriterstalent laat zich zien in de boogie van Voodoo mon Amour en Honey Trap Aftermath, in de salsa-metal van Guerilla Laments, in de onbeschrijfelijke mix van stijlen van Kevlar Sweethearts en in het oosters beïnvloedde Mass Rapture. Ook de extreme genres komen aan bod in Of Kali Ma Calibre, en aan het eind van de plaat laat men ook nog doodleuk even horen de nu-metal te beheersen. De titels zijn ook weer helemaal des Diablo Swing Orchestra, met als hoogtepunt natuurlijk Exit Strategy of a Wrecking Ball. Maar is er dan helemaal niets negatiefs te zeggen over deze nieuwe plaat? Ik ben bang van niet. De ene fan zal echter blijven steken bij Sing-Along Songs for the Damned & Delirious, en weer een andere zal blijven zweren bij The Butcher’s Ballroom. Qua muzikale kwaliteiten zijn alle drie de albums top, en welke de beste is wordt hiermee een kwestie van smaak. Ik twijfel nog tussen Pandora’s Piñata en de voorganger.
Net als dat “het beste album” per persoon zal verschillen, zal ik hier niet mijn best doen Pandora’s Piñata een score te geven die een logisch vervolg is op de 96 en de 98 die mijn collega’s uitdeelden aan de voorgangers. Het onderstaande cijfer, voor mijn doen al absurd hoog, heeft dus vooral te betekenen dat dit een topband is die op deze plaat op de top van zijn kunnen is. Een andere recensent had hier een 100 neergezet, en als de band platen als deze blijft maken twijfel ik er niet over dat het slechts een kwestie van tijd is voor een Diablo Swing Orchestra-plaat de perfecte score in ontvangst mag nemen.
Tracklisting:
- Voodoo Mon Amour
- Guerilla Laments
- How to Organize a Lynch Mob
- Kevlar Sweethearts
- Black Box Messiah
- Exit Strategy of a Wrecking Ball
- Aurora
- Honey Trap Aftermath
- Mass Rapture
- Of Kali Ma Calibre
- Justice for Saint Mary
Line-up:
- Björn Daniel Håkansson – Guitar, Vocals
- Annlouice Loegdlund – Lead vocals
- Pontus Mantefors – Guitar, Synthesizer, FX, Vocals
- Anders “Andy” Johansson – Bass
- Johannes Bergion – Cello, Backing vocals
- Daniel Hedin – Trombone, Backing vocals
- Martin Isaksson – Trumpet, Backing vocals
- Johan Norbäck – Drums
Links: