Déhà, Belgische alleskunner, iemand die in tal van bands terug te vinden is. Al dan niet nog steeds alleen of met anderen in bands als Acathexis, Cult of Erinyes, Imber Luminis (mijn favoriet), Wolvennest, Yhdarl, Nadddir, Clouds en tientallen andere creaties. Steeds bands met een neerslachtig karakter, een bedrukt gevoel weergevend, de wanhoop nabij. Déhà is een actieve baas, die ik in het verleden meermaals reviewde en die volgens mij geen dag doorkomt zonder dat hij muziek componeert. Onder zijn eigen naam alleen al bracht hij dit jaar dik tien langspelers uit. Drie daarvan zitten in de reeks A Fleur de Peau. Ik geef jullie notificatie van de derde in de reeks, die verscheen op 7 augustus – mijn verjaardag – bestaande uit vier nummers. Hij klokt af op iets minder dan 36 minuten.
III volgt – je gelooft het nooit – I en II op. I – There is no Home was een eerder doomend geheel, II – Burdening Everyone, met Kim Carlsson van Hypothermia, was een tergend pijnlijk doch degelijk depressive suicidal black metal album en nu is er dus III – A Fire That Does Not Burn. Volgens Déhà zelf is een eerder atmosferische plaat, eentje waarop Natalie van Shape of Despair, Tim van Austere, Hauke Peters van Maladie, Carlos d’Agua van Collapse of Light en Nils Courbaron van Sirenia hun opwachting maken. Déhà zag het als zijn opdracht om verschillende contrasten samen te brengen en er een etherisch spanningsveld tussen te creëren. Niet alleen licht en donker, ook intiem en brutaal extravert, zachtzinnig trillend en luid dreunend, teder en hardhandig. Heel veel pathos en drama, zeker gezien de context die vaak gaat over geen fut en zin meer hebben in de trein genaamd leven die meedogenloos hard richting terminus rijdt. Samen met Tim Yatras van Austere/Germ is Déhà trouwens nog steeds één van de meest pakkende huilers in het genre, zonder dat ik dat als een bron van irritatie bestempel, wel integendeel. Zijn hese scream, vrij clean, ontroert.
Ondanks de lange nummers heb je nooit het gevoel dat Déhà op deze plaat de boel rekt en trekt, om een punt te maken. Het geheel is dan ook vrij gevoelsmatig in elkaar gezet, zo komt het toch over, en op die manier roept het ook bereidwilligheid op die je laat geloven dat het allemaal authentiek is. Deze atmosferische PTSS black/doom is hopelijk voor de beste man een manier om te rouwen en niet enkel om te treuren, al heb ik het gevoel dat er ook volgend jaar weer twaalf sessies zullen volgen.
Score:
78/100
Label:
Naturmacht, 2020, 2020
Tracklisting:
- The Tree and the Death (Feat. Natalie Koskinen)
- Hope for Twilight (Feat. Tim Yatras & Hauke Peters)
- Thanatos and the Sea (Feat. Carlos d’Agua)
- I am not complete (Feat. Nils Courbaron)
Line-up:
- Déhà – Alles
Links: