Dat de bij een promo geleverde biografie vaak erg obligaat is mag geen geheim heten. Bij postmetalbands lijkt het echter vaak een kwestie van kopiëren en plakken als het om invloeden gaat. Beïnvloed door Cult of Luna, Neurosis en Isis lezen we bij het bijgeleverde (digitale) vel. Hallo, welke postmetalband is dat niet? Codespeaker is dat in ieder geval, inderdaad, ook. De Schotse band brengt met Scavenger zijn tweede plaat uit, nadat de eerste enigszins lovend werd ontvangen wat de band tours opleverde met o.a. Sylvaine en Hundred Year Old Man.
Scavenger is eigenlijk een postmetalplaat avant la lettre. De band speelt vrij voorspelbare post-metal, mooi volgens het boekje. Dan is de mate inspiratie dus de doorslaggevende factor. Wat dat betreft zit het wel snor. De band weet namelijk vernuftige overgangen te creëren die de dynamiek ten goede komen. Dit doet de band door slim gebruik te maken van sfeerzettingen of achtergrondriedels die deze overgangen begeleiden wat het geheel een heel organisch geluid geeft. Wat dat betreft is opener Usud exemplarisch. Terwijl er een repetitieve lijn wordt gespeeld, doemen er op de achtergrond allerlei geluiden op. Die vallen pas na enkele luisterbeurten op, maar voegen wel een extra laag toe aan de muziek. In Verte wordt dit nog eens minstens zo goed uitgevoerd, omdat hier de agressie continu wordt vastgehouden, terwijl er qua vocalen en basspel van alles gebeurd. De manier waarop de band die agressie tegen het einde los laat, voelt ook als een bevrijding. Een indrukwekkende afsluiter in ieder geval.
De band klinkt bij vlagen wel erg veel als hun inspiratiebronnen. Enso gaat namelijk heel erg richitng Neurosis, net zoals het begin van Samsa. Een schaamteloze kopie zijn de Schotten echter niet. Dat komt vooral doordat de nummers een enorm bruut geluid hebben, en dit geldt ook op het vocale vlak: met Greg Armstrong heeft de band een zanger die enorm de diepte in gaat met zijn gebrul. Niet zelden maakt hij grote indruk met zijn uithalen, die in al hun bruutheid volledig overtuigen. Elk woord wordt gemeend en met volledige overgave in je gezicht gesmeten. Wanneer dat bovendien gepaard gaat met een monsterlijke groove zoals in Recission gebeurt er iets bijzonders.
Ik heb mijn post-metal het liefst met een volgesmeerde productie. Welnu, dat is wat Codespeaker perfect voor elkaar heeft. De plaat klinkt echt massief, en zeker met een koptelefoon op heb je het gevoel dat er een enorme veste aan geluid om je heen wordt opgetrokken. Het klinkt werkelijk als een klok. Vol, maar ook helder en gedetailleerd. Een pluim! Codespeaker doet eigenlijk niet zoveel fout op deze plaat, maar het materiaal heeft ook net wat te weinig om te beklijven. Het is typisch een plaat die je thuis opzet, 48 minuten overtuigend mee knikt, maar daarna tot ontdekking komt dat er nogal weinig blijft hangen. Desalniettemin heb je gedurende die tijd een puike plaat gehoord.
Score:
73/100
Label:
Ripcord Records, 2024
Tracklisting:
- Usud
- Signum
- Recission
- Hecatomb
- Samsa
- Enso
- Karst
- Verte
Line-up:
- Adam Thornton – Gitaar
- Greg Armstrong – Zang
- Bob Fraser – Gitaar
- Jimmy Grace – Drums
- Calum Craig – Basgitaar
Links: