Catalyst – A Different Painting For A New World

Iedereen heeft hier weleens last van. Tijdens het doen van de boodschappen heb je een avondmaaltijd gekocht, waar je vervolgens de hele week geen zin in hebt. Aan het einde van diezelfde week, wanneer je koelkast op die ene maaltijd na volledig leeg is, is er geen ontkomen meer aan. Catalyst is mijn vergeten maaltijd. De laatste (op dit moment) openstaande recensie voor dit jaar. Van uitstel kwam bijna afstel, maar nu zijn we toch hier. Gelukkig wil zo´n vergeten maaltijd stiekem weleens verrekte lekker smaken. Vandaag serveren we een waar technisch hoogstandje uit de Franse keuken. Dat is nog een andere koek, of ja biscuit. A Different Painting For A New World.

Catalyst komt dus uit Frankrijk. Dit vierkoppig langharig monster bevindt zich in de technische regionen van de dode metalen. Hierbij houden de dood en techniek elkaar mooi in evenwicht, al laten de beide gitaristen ook horen over flinke technische bagage te beschikken. Vingervlug melodisch gitaarwerk, goedgeplaatste solo’s en tinnitusopwekkende tremolo’s behoren zeker tot de competenties. Maar wat het werk van Catalyst bovenal kenmerkt is dat de death metal nergens uit het oog wordt verloren. Met een schuin oog wordt hiermee gekeken naar bands als Cannibal Corpse en Obituary. Voor het technische spectrum wijzen de vingers richting Allegaeon, Psycroptic of Gorod. Een minimaal kritiekpunt zou dan ook kunnen zijn dat Catalyst geen volledig eigen stijl laat horen, omdat op meerdere punten in het album de gedachten naar andere bands uitwijken. Een argument dat je wel vaker leest wanneer het gaat om muzikale beschouwingen, zeker in de metalen wereld. Maar Catalyst weet daar wel uitstekend vakmanschap tegenover te zetten en dan is daar ook iets voor te zeggen.

Die maaltijd die ik nog in de koelkast had liggen was trouwens een wokschotel. We knallen dus snel het vuur op hoog en zetten dat gerecht op tafel. Iets waar Catalyst zich wel mee kan identificeren. Met Gathering of New Forces begint het nog bedrieglijk kalm, maar de dreigende blazers weten beter. Catalyst knalt er namelijk lustig op los. Drummer Stéphane Petit weet zijn stokken te vinden en timmert de boel stevig dicht. De baslijnen van Jefferson Brand zijn goed te horen in de maalstroom aan geweld en nemen in de rustige stukken af en toe zelf een hoofdrol in. De gitaristen heb ik al benoemd, maar nemen een belangrijke rol in door de memorabele gitaarlijnen, die over de striemende drums worden gedrapeerd. Hoogtepunten zijn te vinden in The Last Warning (dat riffwerk aan het einde), het trage Arise of the Anathema, het progressieve The Catalyst’s End en het afsluitende titelnummer dat een waar tech-deathepos is.

Een andere wereld is het zeker, maar een heel verrassend schilderij is dit A Different Painting For A New World niet geworden. Wel een zeer prettig werk om naar te luisteren. Er is dit jaar al best wat goede tech-death uitgekomen, zoals de uitingen van Psycroptic, Allegaeon en Origin. Qua naam mag Catalyst zich wellicht niet in dit rijtje scharen, maar muzikaal staat dit kwartet volledig zijn mannetje, of ja petit homme.

Score:

79/100

Label:

Non Serviam Records, 2022

Tracklisting:

  1. Gathering Of New Forces
  2. To Unleash Thy Heinous Fate
  3. The Last Warning
  4. Worms and Locusts
  5. Arise Of The Anathema
  6. Paragon Of Devastation
  7. Behold Thy Purification
  8. Peripeteia
  9. The Catalyst’s End
  10. A Different Painting For A New World

Line-up:

  • Jules Kicka – Zang, gitaar
  • Florian Iochem – Gitaar
  • Jefferson Brand – Basgitaar
  • Stéphane Petit – Drums

Links: