Onbelemmerd door geografische grenzen of historisch-politieke gevoeligheden werd in 2013 de internationale blackmetalcombo Burnt Offering (Всесожжение) opgericht. Deze conceptie vond plaats in Leipzig (Duitsland), maar de drie bandleden zijn absoluut geen Duitsers. Zanger-bassist Blind Idiot God (alias Cerritus – Vladimir Shelkovtsev) komt uit Rusland, Zanger-gitarist Nameless Enemy (alias Charon – Arthur Brozgol) is afkomstig uit Oekraïne en drummer Asbath komt oorspronkelijk van Kirgizië. De heren delen wel dezelfde taal, want in al deze landen wordt Russisch gesproken. Dit is dan ook de taal waarin de teksten worden gekrast/geblaft/gebruld. Hoewel zowel de bandnaam als de tracktitels een Engelse vertaling meekregen, zijn ze oorspronkelijk toch allemaal in het Cyrillisch geschreven.
De drie heren hebben ook al wat ervaring in het genre. Blind Idiot God en Asbath spelen samen in het geweldige Darkestrah, terwijl Asbath ook even actief was bij Nargaroth, waar hij tussen 2001 en 2005 het drumwerk voor zijn rekening nam (hoewel hij vreemd genoeg enkel op Crushing Some Belgian Scum te horen is). Всесожжение heeft in de zeven jaar sinds zijn ontstaan eigenlijk nog niet zoveel van zich laten horen. In 2015 kwam de demo Беснование (“Krankzinnigheid”) op cassette uit (in 2019 verscheen ook een versie op cd) en nu is er dus het debuutalbum, dat slechts één nummer (Мокошь) van die eerdere demo overnam. Vooral nieuw werk dus.
De muziek die Всесожжение maakt is een combinatie van jaren negentig Scandinavische black metal en oud blackmetalmateriaal uit Oekraïne. De voor mij onbekende Oekraïense band Astrofaes wordt naar voor geschoven als belangrijke inspiratiebron. Toch even hun Ancestors’ Shadows beluisterd (één van de vier (!) albums die ze in 2002 hebben uitgebracht). Degelijke, doch niet echt originele black metal met wat atmosferische, folk en pagan elementen én een Slavisch tintje. Het laat alleszins geen verpletterende indruk na. Dan doet Всесожжение het toch wel wat beter met Жатва vind ik.
Жатва (Harvest – Oogst) is een ode aan de tijd dat black metal nog een bron was van doodsangst en tovenarij, de sleutel tot een andere dimensie. Het zou de sfeer oproepen van verlaten dorpen, vergiftigde bronnen (oké dan) en het verborgen occultisme dat op de loer ligt nabij eeuwenoude grafheuvels. Die dreigende, mystieke sfeer hoor je onmiddellijk bij de intro van het nummer Всесожжение (Burnt Offering – Brandende Offerande). Zachte koorzang (synths?) en delicate snaartoetsen zorgen niet enkel voor een serene inleiding, maar ook en vooral voor contrast met de beestachtige voortzetting van het nummer. Het zijn hier de vocalen die de show stelen, en dat blijft zo doorheen het hele album. Er zijn twee vocalisten en ik hoor dan ook twee stemtimbres: het ene is een gemene grauw/krijs, het andere een opvallend rauwe, dierlijke brul. Even hoor je een lage blaf met veel echo, een beetje in de stijl van wat VON voor elkaar kreeg op de protoblackklassieker Satanic Blood. Als het nostalgie is die ze bij Всесожжение willen oproepen, dan hebben ze alleszins wel de juiste aanpak gevonden. Qua riffwerk is het dan ook traditioneel en weinig vernieuwend, maar door af en toe wat pauzes in te lassen en van riff te wisselen, is dit meer dan behoorlijk te noemen. Er is ook een vast terugkerend riffthema, dat als rode draad doorheen het nummer beweegt.
Met Отравленный кубок (Chalice of Poison – Bloedbeker) krijgen we plots wat meer rock ‘n roll te horen. Vreemd genoeg kiezen de heren van Всесожжение ervoor om in datzelfde nummer heel onverwacht plots een stukje ijskoude black in de stijl van Darkthrone en (oud werk van) Satyricon af te steken. Ik zou durven zweren dat de melodie ergens gestolen is, maar aangezien ik het niet precies kan terugvinden, hou ik het op een heel geslaagde eigen versie. De band slaagt er dan wel weer in om beide stijlen aan het eind van het nummer op geslaagde wijze te combineren en zelfs nog wat groove toe te voegen ook.
Waarom de loodgieter aan het begin van Аква тофана (Aqua Tofana, een zeer sterk gif dat in de 17e eeuw gebruikt werd in Italië) te horen is, blijft me een raadsel. Dit nummer neigt meer naar atmosferische black metal, maar nog steeds met een duidelijk Scandinavische (lees: kille) insteek. Dit is zeker niet de atmosblack van de prachtige, zweverige melodieën, weidse vergezichten of serene soundscapes. Daarvoor brengt Всесожжение het veel te snel en te ruw. In het tweede deel van het album doet de band het wel wat rustiger aan, maar wordt het dan ook allemaal wat saai en langdradig. Zeker niet hun beste nummer dit. Dan is de wat hardere aanpak op Ночь жатвы (The Night of Harvest – De Oogstnacht) toch net iets geslaagder. De centrale riff wordt eerst akoestisch aangebracht en komt in het midden van het nummer en helemaal tegen het einde nog eens terug. Het is net in deze passages dat het nummer écht interessant wordt, want de stukken daartussen zijn me net iets te rommelig en chaotisch. De mate van agressie ligt er dan weer wel zeer hoog.
Wat een geweldig brute en wreedaardige vocalen krijgen we te horen op Что помнят курганы (What Barrows Remember – Wat Grafheuvels zich Herinneren)! Nu weten we ondertussen wel dat Russische/Oost-Europese black vaak net iets rauwer, ruwer en chaotischer klinkt dan zijn Scandinavische tegenhanger, maar dit is toch echt uitzonderlijk. En heerlijk! De vocalen worden geblaft, gespuwd, uitgekotst. De grafheuvels herinneren zich vooral veel haat en wreedheden me dunkt. Het nummer klinkt minder stoffig dan de voorgaande (al heeft het een duidelijke jaren negentig vibe) en door de keuze van de juiste riffs (en de afwisseling daarin) is het “spot on“ (hieronder te beluisteren vanaf 28:05).
Het korte, instrumentale В тумане у базальтовых колонн (In the Mist by Basalt Pillars – In de Mist bij de Bazalten Zuilen) sleept ons op een golf van tristesse mee naar het einde van een behoorlijk interessant album dat de moeite waard is om eens op te zoeken, maar nét iets te weinig frisheid en visie brengt om op te vallen in de enorme massa aan blackmetalreleases. Ik ben vooral fan van de vocalen, die een graad van bruutheid bezitten die zelfs binnen dit genre uitzonderlijk is.
Score:
68/100
Label:
Casus Belli Musica, 2020
Tracklisting:
- Burnt Offering (Всесожжение)
- Chalice of Poison (Отравленный кубок)
- Aqua Tofana (Аква тофана)
- The Night of Harvest (Ночь жатвы)
- What Barrows Remember (Что помнят курганы)
- Mokosh (Мокошь)
- In the Mist by Basalt Pillars (В тумане у базальтовых колонн)
Line-up:
- Nameless Enemy – Stem, gitaar
- Blind Idiot God – Stem, basgitaar
- Asbath – Drums
Links: