Burning Sun – Wake of Ashes

Geschreven door op 09-08-2023 om 22:36.

Als zevenjarig mannetje ging ik maar wat graag met vriendjes naar het park dat achter de huizen en flats van onze buurt lag. In het midden van het park was een heuvel, waarop een grote, houten toren stond. Heerlijk vonden we het om daar in groepen met elkaar te strijden om heerschappij van dit ‘kasteel’. Gewapend met zwaarden – takken die we onder de bomen of struiken vonden – konden we zo middagen vullen. Het park is inmiddels gesaneerd, heuvel en toren zijn verdwenen en de grote, omvangrijke bomen zijn vervangen door iele, jonge boompjes. ‘Zo’n park is toch ook niet meer nodig’, zullen ze wellicht bij de gemeente hebben gedacht. ‘Zwaardvechten doet de jeugd inmiddels al weer heel wat jaartjes met behulp van Link (The Legend of Zelda), met de lichtzwaarden van de Jedi (Star Wars) of ze zwaaien wat vervaarlijke rondjes met Frostmourne, het zwaard van de Lich King uit World of Warcraft. En als ze geen energie hebben om zich in de digitale wereld uit te leven, kijken ze met plezier hoe Jon Snow (Game of Thrones) met zijn Longclaw zwaard er weer een paar een koppie kleiner maakt.’

Zwaarden en online games … ze zijn een inspiratiebron geweest voor Zoltán Papi, eigenaar van het Hongaarse Burning Sun Records en bassist van de band – hoe toevallig – Burning Sun. De band – bestaande uit Pancho Ireland (ook Merciless Law) en Zoltán Papi – brengt nu het debuutalbum Wake of Ashes uit. Het concept hiervoor is bedacht door Papi. De tekstuele inhoud is geïnspireerd op zijn World of Warcraft-personage: Emaly. En hoewel de nummers geen samenhangend verhaal vormen, hebben ze allemaal wel betrekking op Emaly, die haar heilige licht gebruikt op haar epische, niet geheel ongevaarlijke, queeste door een onherbergzaam landschap van bergen, bossen, heuvels en vlakten.

Wake of Ashes is een release geworden waarop vastgehouden wordt aan klassieke Europese power metal en waarbij vooral heel goed geluisterd is naar een aantal Duitse bands. Invloeden van Grave Digger, Helloween (ten tijde van Walls of Jericho, de eerste twee Keeper Of The Seven Keys delen) en Iron Savior zijn onmiskenbaar terug te horen. Karakteristieken als dynamische riffs, speelse, melodieuze passages, felle gitaarsolo’s, aanstekelijke refreinen en een wat lichter, monter geluid vind je volop terug in nummers als Way Of The Paladin, Golden Wings en Darkfang Keep. Korte, mondelinge intro’s (Emaly, Darkfang Keep) of een gesproken gedeelte halverwege het nummer (Hundred Lions) dikken hier en daar de sfeer nog wat aan. Cliché na cliché dendert aan je voorbij, vernieuwing kom je hier niet op tegen, maar je kunt je afvragen of dat in dit geval erg is. Traditioneel is hier zeker geen synoniem van hol of inhoudsloos.

Maar het is op Wake of Ashes ook niet alleen maar stralend weer, met enkel volop zonneschijn en strakblauwe luchten. Af en toe drijft er een grauw, hachelijk wolkje voor de zon. Zo is er qua composities niet echt sprake van samenhang; er is een net te groot verschil aan kwaliteit tussen bepaalde nummers. Vooral als de snelheid iets opgeschroefd wordt (onder andere Emaly, Golden Wings) brengt dat fellere gitaarsolo’s naar boven en dit is het moment waarop Burning Sun het best tot zijn recht komt. Bend The World en Hundred Lions daarentegen hadden energieker, minder voorspelbaar en wat gedetailleerder naar voren mogen komen. Het maakt dat het album simpelweg niet van constante kwaliteit is. En de teksten dan? De meest machtige verhalen, waarin verteld wordt over een ridder met een door de zon verleende kracht die daardoor schaduwen kan overwinnen (Way of the Paladin) of over gouden vleugels die je tot grote hoogte doen stijgen (Golden Wings), moeten je natuurlijk wel aanspreken.

Tot slot zijn de vocalen bij momenten (begin Darkfang Keep) net even te vlak om echt indruk te maken. Dat doen ze wel in slotnummer Under The Burning Sun, een nummer waar Alena Krákorová (Nocturnal Pestilence) de vocalen op zich neemt. Dat is overigens iets wat op het album wel meer gebeurt; op diverse momenten krijgt het tweetal hulp van bevriende musici. Naast de aanwezigheid van Krákorová nemen Alessio Perardi (Airborn) in Hundred Lions, Cederick Forsberg (Blazon Stone, Rocka Rollas, Palantír) in Templar’s Verdict en Edmond Kulcsár (drummer in Vadász) in Under the Burning Sun het gitaarwerk in het desbetreffende nummer op zich. Róbert Barabás (Vadász) schreef de gitaarsolo in het slotnummer en heeft die ook ingespeeld. Tot slot is er nog vocale ondersteuning van Kesterlvo, Judit Mészáros en Zoltán Papi zelf.

Wake of Ashes is een album dat vermakelijk is. Eentje waarbij het gebrek aan (lees: het volledig ontbreken van ook maar enige) vernieuwing en originaliteit niets eens storend is. Er valt voor Burning Sun hier en daar echt nog wel wat winst te behalen, maar dat is zorg voor de toekomst en neemt niet weg dat dit als kennismaking gewoon een heel aangenaam album is. Liefhebbers van power metal vol fantasierijke verhalen kunnen aan dit album hun hart ophalen.

Score:

72/100

Label:

Stormspell Records/Burning Sun Records, 2023

Tracklisting:

  1. Emaly
  2. Bend the World
  3. Way of the Paladin
  4. Hundred Lions
  5. Templar’s Verdict
  6. Golden Wings
  7. Darkfang Keep
  8. Under The Burning Sun

Line-up:

  • Pancho Ireland – Vocalen, gitaar
  • Zoltán Papi – Basgitaar

Links: