Bonecarver – Carnage Funeral

Het Spaanse Bonecarver, verrezen uit de as van de band Cannibal Grandpa, komt na dik een jaar met de opvolger van zijn ijzersterke debuut Evil. Evenals het debuutalbum wordt de tweede poging tot algehele vernietiging van de wereld en omstreken uitgebracht via het gerenommeerde Unique Leader Records en het zal de naam Carnage Funeral dragen. De hoes vind ik wat bijzonder, een driekoppige duivelsachtige figuur die lijkt aan een soort van koekhappen te doen maar dan met lijkkisten aan koordjes, terwijl hij een mens verorbert als tussendoortje.

Unique Leader Records ontpopt zich meer en meer als leider van het deathcoregenre en dit is ook zeer duidelijk bij de muziek die Bonecarver maakt. Waar de band zich in deze probeert te onderscheiden, is dat hij een pluimage aan verschillende invloeden verweeft, met deathcore als solide bodem. Op Carnage Funeral vind je ten opzichte van het debuut een meer bombastische stijl aan doorspekt met symfonisch of orkestraal aandoende stukken. Ik hoor veel meer elektronische effecten door de nummers heen verweven, zoals riedeltjes, piepjes, kraakjes en spacy geluidjes. Ik weet niet of dat echt veel toevoegt aan de nummers. Ik vind het eerlijk gezegd een beetje geforceerd overkomen in een poging de nummers meer diepgang te geven, denk ik.

Over het algemeen wordt er uitstekend gemusiceerd en is het duidelijk dat de mannen hun instrumenten prima beheersen. Met de zang is de typische deathcore, diepe, rochelende grunt herkenbaar van verschillende andere zangers in het genre. Ik vond persoonlijk de vele variatie die zanger Fernando del Villar op het Evil-album tentoon spreidde beter. Ik vond de nummers eigenlijk ook beter op Evil. Ik vond alles eigenlijk gewoon beter op Evil. Ik kan niet zo goed wennen aan de weg die Bonecarver is ingeslagen. Waar Evil bol stond van afwisseling, kracht, doelmatigheid en enthousiasme, daar vind ik nu te weinig van terug op deze plaat. Ik heb het idee dat ze de richting van het symfonische hebben gekozen om te tonen dat ze doorontwikkeld zijn als band, wat natuurlijk geweldig is en gewoon heel logisch. Het komt wat mij betreft niet helemaal goed uit de verf.

Is het allemaal zo slecht dan? Nee, niet echt. Er zitten echt best goede nummers tussen die aan mijn verwachtingspatroon voldoen of in ieder geval gedeeltes van de nummers in ieder geval. Misschien heb ik daar wel mee te maken, te hoge verwachtingen. Als de band zich waagt aan de meedogenloze harde deathcore- of deathmetalstukken dan hoor ik weer terug waardoor ik het eerste album zo goed vond. Het zijn misschien de in mijn ogen misplaatste elektronische effecten of de wat geforceerde pogingen om alles een wat dramatischer effect te geven die inboeten aan de gehele luisterervaring.

Ik sluit dan ook af met het advies om zeker te gaan luisteren als je van symfonische deathcore houdt e10n bands in de lijn van Within Destruction, Shadow of Intent en Distant.

Score:

70/100

Label:

Unique Leader Records, 2022

Tracklisting:

  1. Carnage Funeral
  2. Ancient Atrocity
  3. The Reckoning
  4. Thorned
  5. Pillars of Tragedy
  6. Morgue Desecrator
  7. The Red Wake
  8. Horror Disorder
  9. Bereavement

Line-up:

  • Ruben Contreras – Drum
  • Alex Tena – Gitaar
  • Alberto Bravo – Gitaar
  • Fernando del Villar – Zang

Links: