Body Count – Merciless

Geschreven door op 14-01-2025 om 18:55.

Rapper Ice-T, die in februari van dit jaar alweer 67 jaar wordt, bracht in 2006 zijn negende en laatste hiphopalbum uit. Het lijkt er niet op dat er ooit nog een opvolger komt voor Gangsta Rap; de gloriedagen van de in Newark, New Jersey geboren Tracy Lauren Marrow in het genre dat hij zelf uitvond, lijken voorbij. Daar is Ice-T zelf allerminst rouwig om. Als geboren ‘hustler’ gaat hij daar waar het geld is. Verkoop je citroenlimonade maar willen je klanten aardbei? Dan ga je over op de verkoop van aardbei-limonade: simpel als dat.

Gelukkig is er blijkbaar nog wel genoeg vraag naar Body Count: de metalband waar Ice-T  samen met zijn jeugdvriend en gitarist Ernie C leiding aan geeft (naast het spelen van een politiespeurneus op tv natuurlijk. Wie kijkt er toch naar die troep als de wereld vol zit met kwaliteitsseries op streamingsdiensten?). Met het vorig jaar verschenen Merciless staat de albumteller van Body Count inmiddels op acht: keurig verdeeld over de twee periodes waarin de band actief is: 1990-2006 en 2009-heden.

Muzikaal gezien is de tweede periode van Body Count de sterkste. Manslaughter, Bloodlust en Carnivore staan vol lekker in het gehoor liggende thrashende groovemetal (met hier een vleugje hardcore en daar een toefje alternative), met altijd de immer venijnige, snijdende raps van Ice-T erover heen. Merciless past volledig in dat straatje. Het begint nog wat kalm met een intro en het het dreigende titelnummer; daarna gaat het los met The Purge, niet in de laatste plaats omdat George Fisher een potje meebrult. Beter bekend als Cannibal Corpse’s Corpsegrinder is hij de aangewezen man om het te hebben over het experiment om alle misdaden een paar uur toe te staan.

Dankzij de behulp van Joe Bad (Fit For An Autopsy) blijft het tempo met Psychopath lekker hoog. Fuck What You Heard is de gebruikelijke bijdrage van Ice-T over het politieke systeem in zijn thuisland; de Democrips en de Bloodpublicans: dat werk. Hét slachtoffer is uiteraard de gewone man: ‘Divide and conquer, that’s the key to the game/Keep us fightin’ each other while they rob the train’. Howard Jones (Light the Torch, ex-Devil You Know, ex-Killswitch Engage) doet mee op het heerlijk woeste maar tegelijkertijd toegankelijke Live Forever.

Do Or Die is klassiek-Body Count: een nummer over overleven op straat, ondersteund met geweerschoten. Ernie C laat zijn gitaar hier heerlijk janken overigens, wellicht als voorbode op wat daarna komen gaat. Comfortably Numb is zo’n beetje het laatste nummer waaraan de Pink Floyd-heethoofden Roger Waters en David Gilmour in 1979 constructief samenwerkten. Ice-T zingt de klassieker van de Engelse rockband fraai in en heeft het voor elkaar gekregen Gilmour het gitaarspel te laten verzorgen. Dit nummer is hét hoogtepunt van Merciless.

Geen enkele band komt er na zo’n huzarenstukje mee weg het daaropvolgend nummer Lying Mothafucka te noemen, op Body Count na dan. Het is wel gelijk één van de mindere tracks op het album, hoe hard Ernie C ook zijn best doet. Op Drug Lords voert Max Cavalera (Soulfy, Cavalera Conspiracy, ex-Sepultura) het hoogste woord en is het magere Lying Mothafucka op slag vergeten. Op de laatste twee nummers laten Ice-T en z’n homies nog even horen het ook zonder gasten af te kunnen. In World War somt de band nog maar eens op welke conflictgebieden er in de wereld zijn, Mic Contract is een ronkende afsluiter waarin de oude rapper laat horen nog lang niet versleten te zijn.

Merciless sluit dus volledig aan bij de laatste drie platen van Body Count. Natuurlijk staat ook dit album stijf van de testosteron, maar er is toch zeker sprake van diepgang en muzikaliteit. Want Body Count zal dan wel tot in de lengte der dagen herinnerd worden aan nummers als Cop Killer en KKK Bitch; de club rondom Ice-T en Ernie C kan wel degelijk spelen. Daarbij klinkt ook dit album als om door een ringetje te halen: kraakhelder maar wel ‘echt’. Er is hoorbaar bloed, zweet en tranen in gestoken. Ik kan niet wachten tot album negen verschijnt. Oh ja, mensen die Ice-T’tje willen spelen kopen de 2CD-versie van Merciless. Op de tweede cd staan alle nummers in de instrumentale versie. Succes!

Score:

82/100

Label:

Century Media , 2024

Tracklisting:

  1. Interrogation Interlude
  2. Merciless
  3. The Purge
  4. Psychopath
  5. Fuck What You Heard
  6. Live Forever
  7. Do Or Die
  8. Comfortably Numb
  9. Lying Motherfucka
  10. Drug Lords
  11. World War
  12. Mic Contract

Line-up:

  • Ice-T – Vocalen
  • Ernie C – Gitaar
  • Juan of the Dead – Gitaar
  • Vincent Price – Bas, toetsen, achtergrondvocalen
  • Sean E. Sean – Samples, achtergrondvocalen
  • Little Ice – Achtergrondvocalen
  • Ill Will – Drums

Links: