Bloodhunter – Bloodhunter

Neefjes zijn geen nichtjes, broertjes zijn geen zusjes maar ze zijn wel allemaal familie van elkaar, begrijp je? Waarom deze wat eigenaardige, dieper gravende openingsregel? In metalland kennen we al langer het fenomeen dat sommige bands heel erg origineel zijn en dat andere bands bijna op de spreekwoordelijke schoot logeren bij anderen. Bloodhunter is een band die in de laatste categorie valt. Denk aan bands als Spoil Engine of Arch Enemy. Inderdaad, stevige metal, soms met een deathmetalinsteek doch met een vrouw aan de microfoon die niet moet onderdoen voor menig mannelijke collega.

Deze Spanjaarden hebben besloten hun eerste album terug uit te brengen met als reden, als ik de bandcommentaren mag geloven, dat hij heel wat goede herinneringen bovenhaalt en dat de band veel opgestoken heeft tijdens het opnemen ervan. Mooi, doch is dat de essentie? Misschien zit er ook een commercieel luik aan natuurlijk, of wil men de brug slaan naar een nieuwe release. Wat wel is: deze rerelease werd voorzien van een collectie live nummers die werden opgenomen in Madrid, een  mooie bonus als je het mij vraagt.

Wat krijg je te horen? Heel eenvoudig. Stevige metal met hooks en grooves gedresseerd op een bedje van voorzichtige death metal en door merg en been snijdende vrouwelijke screams of semi-grunts. Je hoort goed dat dit de eerste plaat is waar dame Diva Satanica enorm haar best moest doen en nog wat zoekende was. Intussen lees ik dat ze ook de zangeres is geworden van het Braziliaanse Nervosa. De muziek is erg middelmatig met veel soleerwerk, veel dezelfde drumritmes en basloopjes op gepaste en ongepaste momenten. Enkel het opruiende Embrace The Dark Light, met een thrashy begin, de lekkere roffelende drum die omslaat in een blast, is voor mij een vermeldenswaardig nummer. De eerlijkheid gebied met te zeggen dat vanaf hier de plaat toch een behoorlijk stevige death metal insteek krijgt. Wil je echter deze metalvariant horen, in een professioneler jasje, met doordachte structuren en meer pakkend gebracht, moet ik je toch verwijzen naar bovenstaande bands. De Belgische vrienden en vriendin van Spoil Engine brengen dit subgenre vele malen beter.

Soms is het zo dat een band, live, een heel ander karakter krijgt en dat je toch overtuigd geraakt van hun kunst en kunde. Je hoort op de live-nummers wel meteen dat mevrouw Satanica goed bij keel is en dat is een pluspunt, het geluid is wel wat geknutseld maar toch meer dan redelijk voor een dergelijke opname. Ondanks het feit dat deze zes nummers, een mix van nieuwe en oude, meer dan degelijk en overtuigend worden gebracht, kan dit me toch ook niet overtuigen.

Aangezien deze plaat een re-release is, dien ik in eerste instantie geen punten te geven volgens de opgelegde regels. Nu, soms de regels wat breder interpreteren kan ook geen kwaad. Zo zag ik in de review van de primaire release in 2014, geen punten staan en krijg je ze van mij toch, mede ook door het feit dat de band er een half dozijn live-nummers aan gekoppeld heeft.

Het bovenstaande indachtig is dat natuurlijk niet heel ver over de helft. Tja, dan weten deze mede-Europeanen van het Iberische schiereiland waar ze aan moeten werken. Bloodhunter blikt immers op dit eigenste moment de derde langspeler in.

Score:

65/100

Label:

CDuque Producciones S.L. , 2020

Tracklisting:

  1. The First Insurrection
  2. The Bloody Throne
  3. Ancestors Ov All Gods
  4. Dying Sun
  5. Ezequiel 25, 17
  6. Come To Me Sorrow
  7. Embrace The Dark Light
  8. Ages Of Darkness
  9. Saints Of Sand
  10. Bring Me Horror
  11. Bloodhunter
  12. All The Souls Serve … Forever (live)
  13. The Queen Beast (live)
  14. Dying Sun (live)
  15. Ezequiel 25, 17 (live)
  16. Possessed By Myself (live)
  17. Bring Me Horror (live)

Line-up:

  • Diva Satanica – Zang
  • Carlos Vivas – Drum
  • Guillermo Starless – Gitaar
  • Daniel Luces – Bas, zang
  • Dani Arcos – Gitaar

Link: