Battlelore – Where The Shadows Lie
Stel je voor. Een symphonische gothicmetal band is bezig met haar nieuwe cd.
“Laten we maar beginnen” zegt de drummer. De gitarist denkt een
leuk riffje te spelen. De drummer tikt weinig verrassend mee. “Daar kan
ik wel wat over grunten”, zegt de zanger. “Zullen we het nummer
maar Swordmaster noemen? Dat lijkt me een hele originele naam.”
Want het draait het natuurlijk om originaliteit. En natuurlijk om zo veel mogelijk
stijlen met elkaar te mengen. Onder dat motto weet de keyboardspeler wel een
leuk intro, het klinkt een beetje als een electrodeuntje. Dat is mooi. Nog een
stijl erbij!
Nu nog een middenstuk. “Als het te saai word heb ik nog wel een een raar
effectje” zegt de keyboardspeler. Ondergetekende denkt dat hij een URL
doorgestuurd krijgt op ICQ. Ja, héél leuk effectje.
“Voor tussendoor heb ik nog een klassiek pingeltje” gooit de gitarist
enthousiast in de groep. “En ik dan!”, roept de rondborstige zangeres
boos. “Ik dacht dat ik ook mee mocht doen!”
“Ja maar, mijn gitaarpingel –Een discussie over wie er nu zijn kunsten
mag gaan vertonen ontstaat. Uiteindelijk word er afgesproken dat ze het tegelijk
doen.- “Als ik maar in het volgende liedje het refrein mag zingen”,
zegt de zangeres om toch het laatste woord te hebben. Zo gezegd zo gedaan. Het
eerste nummer is af.
Op de website word de cd trots aangeprezen als True Arctic Fantasy Metal. Dat
mogen ze best doen, maar de cd weet mij nergens te boeien. Dat is jammer, want
iedereen doet zijn best. De zanger heeft een gevarieerde strot, zowel gruntend
als wanneer hij clean zingt. De zangeres kan zuiver zingen, maar heeft niet
echt een mooie stem. De drummer doet zijn werk. De gitarist speelt strak en
weet samen met de drummer een best pakkend geluid te creëren. De keyboardspeler
daarentegen kan mij mateloos te irriteren. Wat een saaie, voorspelbare, semi
verrassende lijnen weet hij neer te zetten.
Tolkien zou zich schamen als hij zou weten dat deze mensen zich laten inspireren
door zijn boeken. Zijn sfeervolle boeken, die altijd spannend zijn, zijn wat
dat betreft een tegenpool. Ik raad deze finnen aan voortaan wat langer bezig
te zijn een nummer te schrijven, desnoods ze door iemand anders te laten schrijven.
Door de kwaliteiten van de bandleden en het goede geluid weet BattleLore er
nog net een voldoende uit te slepen.
1. The Grey Wizard
2. Raging Goblin
3. Journey To Undying Lands
4. Shadowgate
5. Fangorn
6. The Green Maid
7. Khazad-Dum Pt. I
8. Ride With The Dragons