Armageddon, wereldwijd misschien wel één van de meest gebruikte bandnamen binnen de metal. In dit specifieke geval gaat het echter om de Servische heavymetalband van Djordje Letic, welke in de periode van 1987 tot 2011 de band leidde als eenmansformatie, maar daarna over is gegaan op een volledige bezetting van zijn band. Vandaag de dag gaat Armageddon dan ook door het leven als een symfonische metalband. Armageddon bestaat inmiddels bijna dertig jaar en dat jubileum wordt gevierd met het toepasselijk getitelde Triptych. Deze driedelige boxset bestaat uit twee cd’s en een live dvd, maar de dvd zal hier echter buiten beschouwing worden gelaten.
De eerste schijf, getiteld Time Machine, is opgebouwd uit een selectie van nummers die zijn uitgebracht in de periode van 1987 tot 2012. Het oude geluid van Armageddon is zeer traditioneel te noemen, waarbij vooral aan klassieke bands herinnerd wordt. Zo doet opener Sound of Thunder me meteen denken aan de Michael Schenker Group en klinkt het opvolgende nummer, Children of Savage Kind of Seed, behoorlijk lekker voor de fan van Angel Witch. Over diversiteit binnen het oeuvre kan in ieder geval niet geklaagd worden, maar omdat de band slechts drie studioalbums heeft uitgebracht – waarvan Egyptian Suite uit 2009 niet op deze eerste cd wordt vertegenwoordigd – is er een behoorlijk verschil in opnamekwaliteit van de nummers. Een groot deel bestaat namelijk uit eerder uitgebrachte demo’s, die soms klinken alsof ze in een lokale Servische badkamer zijn opgenomen. Dit geldt onder andere voor het catchy, opzwepende, maar ook afgezaagde Black Swan Rider en Link of the Time. Vooral het laatstgenoemde, dat klinkt als een jaren negentig metal cartoon themesong, gezongen door iemand met een spraakgebrek, is van dusdanig slechte kwaliteit.
Afgezaagd is overigens een gedachte die wel vaker terugkomt, vooral tekstueel gezien. Zo moest ik bij de eerste luisterbeurt een pauze nemen, nadat ik de volgende zin in het refrein hoorde: ‘’You and I, we’re clouds in the sky. Sometimes grey, sometimes wet…’’, gevolgd door een stuk tekst dat ik na verscheidene pogingen nog steeds niet heb kunnen verstaan. Dit nummer, Clouds in the Sky, is zo beroerd gezongen dat het van pijnlijk naar lachwekkend gaat. Muzikaal klinkt het echter toch niet verkeerd. Denk aan Angel Witch rond de tijd van Frontal Assault en Screamin’ and Bleedin’ met Dave Tatum op zang, zij het met iets te veel drank op.
Memories wordt door een dame gezongen en hoef ik persoonlijk nooit meer te horen. Ook het nummer She mag wat mij betreft ten ondergaan in de verdoemenis. Coast to Coast is daarentegen een typische rockballad in het straatje van Whitesnake en Vandenberg, en zal onder Servische rockchicks ongetwijfeld een favoriet zijn. Of dit binnen de resterende landen van de Balkan ook zo gewaardeerd wordt, dat is een geopolitiek vraagstuk waar ik mijn vingers niet aan branden wil. Met Sinner Blues in zowel een akoestische als live uitvoering, Gandalf Suite, Electric Gawot en het mooie afsluitende Whisper of the Past worden nog even andere terreinen bewandeld in de blues, klassieke muziek en folk. Zo begint Time Machine met snelle opzwepende nummers, om te eindigen in de rustige nummers van Armageddon. Conclusie is dan ook dat de band behoorlijk veelzijdig, maar ook geregeld ‘hit and miss’ is.
De tweede schijf draagt de naam van de boxset, Triptych, en beslaat een verzameling van de recente periode van de band met opnamen tussen 2012 en 2015. De eerste vijf nummers zijn afkomstig van de Return To Eldorado EP. Het resterende deel bestaat uit de live EP Night After Halloween en de single Back to the Elfish Land. De Return To Eldorado-portie is niet slecht, maar de theatrale symfonische metal weet me ook niet te bekoren. City in the Sea klinkt zelfs behoorlijk ruk door de achtergrondvocalen. De live portie van de Night After Halloween EP klinkt daarentegen zeer energiek en laat de indruk achter van een prima liveband met meerstemmige zang. Wat dat betreft is Armageddon toch wel een fascinerende band en de moeite waard om in ieder geval een keer naar te luisteren. Of de band veel nieuwe zieltjes gaat winnen met deze release betwijfel ik echter toch.
Label:
Tmina Records, 2016
Line-up:
- Djordje Letic: Gitaar, Keyboards, Vocalen
- Tara Kerac: Drums, Vocalen (harsh)
- Zeljko Andric: Vocalen (bas)
- Milos Krsmanovic: Vocalen (lead)
- Nobojsa Bjeltic: Bas
- Zordan Drazic: Gitaar
- Milos Marceta: Keyboards
- Vlada Zorijan: Vocalen (bas)
- Marko Skendic: Vocalen (tenor)
Links: