Aran Angmar – Atavism & Dying Stars

Geen idee hoe de heren Maahes en Lord Abagor elkaar tegen het lijf zijn gelopen, maar de eerste (Griek van geboorte) weet zijn weg op de gitaar en de ander (op de wereld gekomen in Nederland) voorziet en voorzag met zijn strot bands als Saille, Evil Oath, Morvigor en Yaotzin van een geluid. Samen besloten ze een blackmetalbandje te beginnen. Na een eerste plaat in 2021, kwam vorig jaar Atavism & Dying Stars uit.

Om het gezelschap nog wat internationaler te maken en de wekelijkse trip naar de oefenruimte onmogelijk, is dit Aran Angmar inmiddels uitgebreid met twee Italianen: Alessandro Cupici op drums, Simone Esperti op bas. De heren serveren hun black metal helder en clean met veel aandacht voor melodie, in de stijl van Dissection en Dimmu Borgir (maar dan zonder de toetsenpartijen) terwijl er af en toe ook een scheut Septicflesh en Rotting Christ voorbij komt: Maahes zal er toch mee besmet zijn geraakt tijdens het opgroeien. Zanger/bassist Seth Siron Anton van Septicflesh verzorgde overigens de coverart van het album waar Noord en Zuid-Europa dus mooi samenkomen.

Aran Angmar heeft twee enorme pluspunten: het sterkte gitaarspel van Maahes en de aantrekkelijke strot van Lord Abagor. Daarbij gaat er van de acht nummers op deze plaat ook nog eens flink wat kracht, agressie en razernij uit waardoor je voor je het weet goedkeurend aan het meeschudden bent. De band verpakt het allemaal in pakkende songs waarin het veelal to the point blijft: de gemiddelde lengte van de nummers is vierenhalve minuut dus er is geen ruimte voor uitgebreide sfeerzetting of mogelijkheden om weg te dromen. Atavism & Dying Stars dwingt je alert te blijven.

Toch zit er voldoende afwisseling in de muziek van de Griek, Nederlander en Italianen. Na twee absolute beuknummers is Abyssal God iets meeslepender waardoor de tempoversnelling in het opvolgende The Antagonist extra lekker binnenkomt. Op het daar weer opvolgende An Astral Portrait komen de beide kanten van Aran Angmar weer fijn samen. Het tweede deel van dit album is sowieso al erg sterk met als luistertips: het fijne Spectral Enigma en The Poison Chalice omdat de band hierin nog een laatste keer alles uit de kast trekt en Lord Abagor zijn meest indrukwekkende prestatie van deze plaat levert. En oh ja, ook vanwege de vette Rotting Christ-handtekening onder het nummer.

Er is duidelijk goed nagedacht over alle aspecten van dit album en dat maakt het absoluut een aanrader voor iedere blackmetalliefbebber die zijn inktzwarte muziek niet per se uit de asrivieren afkomstig uit de hel wil opvissen maar ook gaat voor een helder, modern geluid. Afgelopen najaar trokken de heren een kleine twee weken in het kielzog van Gorgoroth door Europa en maakten toen indruk. Laten we hopen dat er nog meer mogelijkheden bijkomen om dit fijne materiaal te presenteren. Zaterdag is de eerste gelegenheid in P60 in Amstelveen. De wereld ziet er sowieso goed uit voor de Mediterrane Mannen en hun Vikingzanger: er is inmiddels een deal getekend met Soulseller Records.

Score:

88/100

Label:

Hellstain Productions, 2023

Tracklisting:

  1. The Womb of Dreams
  2. Cycles of Destruction
  3. Abyssal God
  4. The Antagonist
  5. An Astral Portrait
  6. Atavism & Dying Stars
  7. Spectral Enigma
  8. The Poison Chalice

Line-up:

  • Lord Abagor – Vocalen
  • Maahes – Gitaar
  • Simone Esperti – Bas
  • Alessandro Cupici – Drums

Links: