Aephanemer – A Dream Of Wilderness

Geschreven door op 11-12-2021 om 18:00.

Toen Aephanemer in 2019 het album Prokopton uitbracht, kwam de interesse in het Franse kwartet internationaal relatief snel op gang. Op het album bracht het viertal uit Toulouse een geluid dat het stempel eigen mee kon krijgen. Gepaard met fraaie video’s, opgenomen in de bergen en bossen van Frankrijk, kreeg de symfonische melodieuze death metal een weldadige, verfrissende sfeer mee. Drie jaar verder is de doe-het-zelf mentaliteit ingeruild voor een platenmaatschappij: Napalm Records brengt nu het derde volledige album A Dream of Wilderness uit.


Op A Dream of Wilderness bouwt het viertal verder op de symfonische death metal dat we van het hebben leren kennen, maar zijn de accenten flink verschoven. Zo is er veel minder ruimte voor de fraaie, weelderige gitaarmelodieën. Ze zijn er weliswaar nog steeds en de band probeert nog steeds stukken in te bouwen waar de snaren mogen stralen (Of Volition, het instrumentale Vague à l’âme), maar ze zijn zo karig aanwezig. Net zo makkelijk krijgen het keyboard en de rauwe vocalen van zangeres Marion Bascoul alle voorrang. Mag het frappant genoemd worden dat het keyboard zo’n belangrijke rol speelt, terwijl het instrument en een eventuele keyboardspeler in de officiële informatie ontbreekt?

In plaats van de orkestratie en keyboards fraai in te bedden en onderdeel van het geheel te laten worden, drukken de toetsen op momenten het gitaarwerk flink naar de achtergrond of neemt het de hoofdrol op zich (Strider, Le Radeau de La Méduse). De pompeuze aankleding haalt hiermee veel van de scherpte en verkwikkende randjes van de muziek. Loopt Aephanemer daarmee met open ogen de valkuil in om het symfonische gedeelte het album interessant in te laten vullen, terwijl het metalen gedeelte uit vooral inwisselbare riffs en blast beats bestaat? Ik vrees dat deze vraag voor een groot deel positief moet worden beantwoord. Naast de zware, diepe en ietwat eentonige vocalen, vliegen er soms iele, schrille vocalen (Antigone, Le Radeau de La Méduse) voorbij; het is ongetwijfeld een poging om te zoeken naar meer variatie, maar het voelt nogal onnatuurlijk.

Het mag gerust dapper genoemd worden dat Aephanemer niet is blijven hangen in het opvoeren van hetzelfde trucje en op zoek is gegaan naar het inbouwen van nog meer gelaagdheid, maar waar ik voorganger Protopkon nog een heel vermakelijk en verfrissend album vond, kan dit A Dream of Wilderness me nauwelijks bekoren. Het woord Aephanemer blijkt een samentrekking van twee Franse woorden te zijn: éphémère (kortstondig) en fanée (verwelkt). Ik mag toch hopen dat beide woorden niet van toepassing zijn op het viertal, maar als het op A Dream of Wilderness aankomt, begin ik daar toch heel voorzichtigjes aan te twijfelen.

Score:

68/100

Label:

Napalm Records, 2021

Tracklisting:

  1. Land of Hope
  2. Antigone
  3. Of Volition
  4. Le Radeau de La Méduse
  5. Roots and Leaves
  6. Vague à l’âme
  7. Strider
  8. Panta Rhei
  9. A Dream of Wilderness
  10. Old French Song (bonus track)
  11. Le Radeau de La Méduse (bonus track – French version)

Line-up:

  • Martin Hamiche – Gitaar
  • Marion Bascoul – Vocalen, gitaar
  • Lucie Woaye Hune – Basgitaar
  • Mickaël Bonnevialle – Drums

Links: