AC/DC – Power Up

Geschreven door op 13-11-2020 om 22:08.

De plaat ligt er, maar het kan eigenlijk niet. Het bewijs is geleverd, maar toch kan het niet. In 2016 zat AC/DC zonder gitarist, drummer, zanger en bassist. Malcolm Young had zich wegens ziekte al eerder teruggetrokken en zou een jaar later overlijden, Phil Rudd zat tot over zijn oren in de juridische problemen, Brian Johnson werd doof en moest zijn aandeel in de tour na het verschijnen van Rock or Bust afbreken en Cliff Williams had er door al het gedoe geen zin meer in. Over bleef Angus Young, de gitarist en mascotte zonder band, zittend in zijn enorme huis in het Nederlandse Aalten.

Zoals gebruikelijk bij AC/DC is er geen communicatie als de band dat niet wil en dus werd er niets bekendgemaakt over de toekomst van de groep en verschenen er de laatste jaren alleen wat berichten om stil te staan bij de releases van bandklassiekers Highway to Hell en Back in Black. Maar zie: nu ligt er doodleuk Power Up, album nummer zeventien. En ze doen gewoon allemaal weer mee: Brian Johnson, Phil Rudd en Cliff Williams. Malcolm Young was al geruisloos vervangen door neef en oude bekende Stevie Young, die met zijn 63 jaar inmiddels de benjamin van de band is.

Grote vraag is nu: wat voor effect heeft al het gedoe nu gehad op Power Up? Voor wie een beetje bekend is met AC/DC, was dat antwoord vooraf al in te vullen. Niets. Angus Young zou wel gek zijn nu nog iets te veranderen aan het geluid of een album uit te brengen dat het nalatenschap van zijn band zou bedoezelen. AC/DC is al sinds 1973 een mammoettanker die niet van plan is ook maar een millimeter van zijn geplande koers af te wijken en dus gaat het twaalf nummers lekker bluesrockend door met nummers die tussen de drie en vier minuten duren. Schrijver van alle tracks is nog steeds het duo Angus Young en Malcolm Young, want voordat de dood het leven van de broers uit elkaar trok, namen ze nog volop muziek op.

Power Up is door Angus bestempeld als een ode aan zijn broer, zoals Back in Black dat veertig jaar geleden aan zanger Bon Scott was, maar daar is in de praktijk weinig van te merken. Natuurlijk in de eerste plaats omdat Malcolm gewoon verantwoordelijk is voor de muziek, maar vooral omdat er qua thematiek helemaal niet wordt gerefereerd aan de overleden gitarist, of het zou in het tekstueel enigszins afwijkende Through the Mists of Time moeten zijn. Het gaat verder gewoon ouderwets over vrouwen, seks, lekker autorijden op de snelweg en meer van dat soort zaken. Lichte maatschappijkritiek vinden we in Money Shot, wat erg opvallend is gezien de prijzen voor band merchandise: 15 euro voor een mondkapje.

Wel klinkt Power Up heerlijk fris en komt de band beter voor de dag dan op voorganger Rock or Bust. Echt zwakke nummers staan er niet op, wel prima aanvullers op de setlist, zoals Realize, het lekker groovende Shot in the Dark, Through the Mists of Time en Demonfire. Als dit de laatste plaat van de Australische grootheid is, wordt er met opgeheven hoofd afscheid genomen, in tegenstelling zoals dat met Rock or Bust was geweest. Angus Young zal nog wel wat kaarten in zijn mouw hebben zitten, maar Brian Johnson is inmiddels 73 en Cliff Williams wordt dit jaar nog 71. Gezien de magere productiviteit van de band (gemiddeld een album per vijf jaar) zal een hele uitdaging worden er nog wat uit te persen. Maar daar mag Angus Young later weer over nadenken in zijn optrekje in de Achterhoek. Voor nu ligt er een puike plaat waar Malcolm trots op zou zijn.

Score:

80/100

Label:

Columbia Records, 2020

Tracklisting:

  1. Realize
  2. Rejection
  3. Shot in the Dark
  4. Through the Mists of Time
  5. Kick You When You’re Down
  6. Witch’s Spell
  7. Demon Fire
  8. Wild Reputation
  9. No Man’s Land
  10. Systems Down
  11. Money Shot
  12. Code Red

Line-up:

  • Brian Johnson – Vocalen
  • Angus Young – Gitaar
  • Stevie Young – Gitaar
  • Cliff Williams – Bas
  • Phil Rudd – Drums

Links: