A Forest of Stars – Beware The Sword You Cannot See
Prophecy Productions/Lupus Lounge, 2015
Het was aftellen naar deze plaat, toch in mijn geval. Eigenlijk was het bij het Engelse A Forest of Stars al magisch vanaf het debuut The Corpse of Rebirth, maar sinds de vorige release A Shadowplay for Yesterdays had de band pas echt mijn hart veroverd. Een progressieve band die op meesterlijke wijze weet om te gaan met onder andere blackmetal en doom, er wat folkloristische elementen inpropt, maar vooral een eindproduct brengt dat buitengewoon melancholisch en diepgaand klinkt. Dat was het in het verleden al, maar zonder schroom durf ik beweren dat Beware The Sword You Cannot See nog verder gaat.
Het begin van de plaat is de fans uiteraard al bekend. Drawing Down The Rain werd het tipje van de sluier enige tijd terug met onderstaande spraakmakende clip. Meteen is te horen dat het erg eigen blijft aan deze Britten, met de heerlijke folklore-insteek op viool en vooral de meesterlijke opbouw. Heel anders dan de clip op de voorgaande plaat, maar ook deze verdient meer dan één pluim. Let onder andere op het beklemmende intermezzo waar Mr. Curse vocaal weer wonderen doet en dat gepaard gaat met de moderne Tool-se insteek binnen de clip. Die link met Tool is ook door te trekken naar de muziek, maar deze band maakt er wel een eigen interpretatie van. Daarnaast bezorgt het me opnieuw kippevel hoe de zangeres van de band vorm geeft aan de tweede helft van het lied en hoe deze band die prachtige sfeer verder uitdiept. Laatste tripper is wat mij betreft de opbouw naar het intense moment met de non-stop dubbele bas. Heerlijk hoe dit gekoppeld wordt aan deze post-apocalyptische clip. Tool meets Wool.
Hive Mindless vat met iets agressievere vocalen aan, maar nadat je wakker geschud bent, verdwaal je weer in een lekkere vibe die opbouwt tot er weer een slepende melancholie over je heenkomt. Weer een immense diepgang wordt bereikt met de partij op viool en de aparte vocale inbreng van Mr. Curse (wat blijft deze naam goed gekozen, het beschrijft perfect wat je hoort). Iets luchtiger wordt het naar het einde toe, maar A Blaze of Hammers zorgt er weer voor dat de balans in evenwicht is. Dit is de track die misschien het meest weggelegd is voor de liefhebbers van bands als het oude Mayhem, met erg melancholische lijnen in de gitaarpartijen en een iets mindere symfonische overdaad. De volgende track Virtus Sola Invicta is er eentje die per lyric-video ook al het levenslicht zag. Ook hier is het opmerkelijk hoe deze band een symfonische en melancholische muur op je afstuurt die ook hier erg akelig en beklemmend aanvoelt door de zeer aparte weemoed van deze zanger. Zelfs als de man halverwege het nummer gewoon wat lijnen spreekt is het lovenswaardig. Dit is het nummer van het eerste deel van de plaat waar misschien het opmerkelijkst gespeeld wordt met rustigere en hardere momenten.
Tot en met Proboscis Master versus the Powdered Seraphs is het eigenlijk een intense bevalling die tijd nodig heeft om te rijpen. Het bestaat uit overgangen tussen rustigere atmosferen en hardere geladen- en gelaagdheid, sprankelende akoestiek en beklemmende clean vocals. Het deel van de plaat dat echt wat tijd vergt. Wat echter vanaf de eerste luisterbeurt opvalt is de Pawn on the Universal Chessboard-saga, bestaande uit zes delen die samen ongeveer twintig minuten duren. Het valt op omdat het gewoon buitengewoon diepgaand is en ook voor mij het hoogtepunt vormt, in zijn totaliteit, op deze plaat. Na de intro Mindslide waar zangeres Katheryne op wat spacey synths de tripperige en pakkende atmosfeer vast zet, zet de band met Have You Got a Light, Boy? één van de betere A Forest of Stars-momenten ooit in. Een pracht van een riff wordt stapsgewijs uitgebouwd op een manier die erg eigen is aan de Britten: het slepende even weg laten vallen voor tintelende en enigmatische rust om weer in te vallen met een iets hardere noot en zo verder op te bouwen. Het einde van deze track en Perdurabo krijgen meer kracht mee en vanaf hier wordt de lyriek en bezieling en Mr. Curse gewoonweg adembenemend. Het ware hoogtepunt van het zesluik komt er dan met An Atomaton Adrift: een prachtig ensemble van freaky clean vocals, sentimentele viool- en keyboardlijnen en halverwege dan wat meer power in de melancholiek die wordt ingevuld door het speelse gitaardeuntje dat zich al een week in mijn hoofd afspeelt. Het betekent echter niet het einde van de plaat want Lowly Worm knoopt aan die geniale voorganger een agressieve opvolger met opnieuw een erg gelikte gelaagdheid en een prachtig samenspel. Laat de outro dan ook nog even een hoogtepunt vormen op een plaat als deze, waarom niet? De zangeres zingt op speelse synths erg helder de meest diepgaande vocalen in die ik dit jaar al gehoord heb en de band zet nadien nog even wat kracht bij om de boodschap goed over te brengen.
Een hele boterham, maar hiermee is eigenlijk nog niets gezegd. A Forest of Stars is een band die van goed naar beter is gegaan, en van beter naar onbeschrijfelijk. Een prog-band die volkomen uniek is en Prophecy Productions mag zeer trots zijn dat ze dit paard in hun stal hebben staan. Verplichte aanschaf, zonder twijfel, eigenlijk alleen al voor het artwork van deze band. Geen idee waar het met dit sterrenwoud gaat eindigen, maar met deze plaat eindigen de heren en dame hier toch al flink in de negentig. Zonder twijfel komen ze ook terug in de jaarlijsten.
Tracklisting:
- Drawing Down The Rain
- Hive Mindless
- A Blaze of Hammers
- Virtus Sola Invicta
- Proboscis Master Versus the Powdered Seraphs
- Pawn on the Universal Chessboard Part I: Mindslide
- Pawn on the Universal Chessboard Part II: Have You Got a Light, Boy?
- Pawn on the Universal Chessboard Part III: Perdurabo
- Pawn on the Universal Chessboard Part IV: An Atomaton Adrift
- Pawn on the Universal Chessboard Part V: Lowly Worm
- Pawn on the Universal Chessboard Part VI: Let There Be No Light
Line-up:
- Mr. T.S. Kettleburner – Zang, gitaar
- Mister Curse – Zang
- Katheryne, Queen of the Ghosts – Viool, fluit
- The Gentleman – Synth, percussie
- Mr. Titus Lungbutter – Bas
- Mr. John « The Resurrectionist » Bishop – Drums, percussie
- Mr. William Wight-Barrow – Gitaar
Links: