Na twee en een halve tropische dagen daalt de temperatuur in de loop van de namiddag tot een iets draaglijkere hitte op deze derde dag van Summer Breeze 2025. Verkoeling waar we ruimschoots van kunnen genieten. Metal- en hardcore bij de vleet staat vandaag op het programma – een algemene tendens de laatste edities trouwens – wat het voor ons de minst bezette dag met dus lange pauzes maakt. We wagen ons aan twee blinde gissingen, pikken de wellicht meest internationale Belgische act van het moment mee en stillen onze industrialmetaldorst. Onze hoogste verwachting van de dag maakt echter al vroeg de opwachting.
Lees ook het verslag van dag 1.
Lees ook het verslag van dag 2.
League Of Distortion, 12:00 uur – 12:40 uur, Main Stage
Waar ze ons twee jaar eerder nog aangenaam verrasten op de T-Stage, promoveert League Of Distortion naar het hoofdpodium dit jaar. Op basis van dat optreden terecht! Nu krijgen we een set met een pak minder zwaartekracht. Het zijn meer catchy, zeg maar dansbare, songs waarmee de Duitse formatie de vroege vogels laat opvliegen. Waar de moderne metal vorige keer bij tijd en stond stevig ontbrandde, houden gladde refreinen, stampende meeklapstrofes en zwengelende electro op de backing track het dit keer een stuk docieler. Misschien daarom dat er kettingen over de mantel en aan de zilveren broek waarin zangeres Anna opkomt hangen.
In elk geval staan de nummers zo nóg meer in het teken van haar fenomenale stem. Anna en haar halve dos dreadlocks zijn simpelweg één van de vijf sterkste vrouwenstemmen in het genre. Daarmee danst ze rondjes rond de vele metalcorefeetjes die hier de laatste jaren op de affiche staan. Haar sublieme zanglijnen missen exact nul noten. Zowel in de krachtige overdrive als de gevoelige cleans treft ze diep raak, met Wolf Or Lamb als summum. De verkleedpartij bestaat uit een zwart gewaad waarmee ze tegengewicht vormt voor de medewerkster in het witte gewaad die even mee op het podium komt staan. En ja mannen (of vrouwen die daarvoor open staan): ook de zilveren broek gaat uit. De lederen hotpants daaronder blijft tot spijt van velen aan. Al heeft zij dat in tegenstelling tot genoemde feetjes niet eens nodig om indruk te maken.
Impvlse, 18:00 uur – 18:45 yyr, Campsite Circus
Dat zie je juist: ruim vijf uur is er naar onze smaak helemaal niks te doen. Of toch niks dat we hier gaan publiceren. Gelukkig is er het kraam met sympathieke tappers van de Camba Bavaria Brauerei, wiens IPA een bronzen medaille won op de World Beer Awards in Duitsland. Eerder uit schaamte dan uit motivatie pikken we er dan toch maar eens een onbekende naam uit waarvan de promotekst ons daartoe kon brengen. Een walgelijke misser! Impvlse bestaat uit tieners die vermoedelijk een bronzen medaille gewonnen hebben op de nationale playbackshow. Oké, ze pakken het professioneel aan. Dat zie je aan de volautomatische productie die perfect op elke breakdown een implosiesound legt en vlammen uit het podium puurt. Dat er op de backing track emopulsen staan, is ook nog prima.
Staan er echter gitaren, drums en zo’n slordige 60% van de verwijfde autotunezangpartijen op band, dan keert onze maag om. Hoe weten we dat zo zeker? Ten eerste horen we geen cymbalen, hoewel de drummer daar wel op slaat. Ten tweede is het vereist om de gitaar aan te slaan alvorens die door de versterking te krijgen. Tenzij Impvlse dat met ‘the force’ doet of hun muziek dermate simplistisch is dat de gitaar het zichzelf heeft aangeleerd – wat zomaar zou kunnen, want de jongens tonen vooral veel coole poses zonder diepgang – zien wij een onaangeroerde gitaar die tóch clichémetalcore speelt. Waar staan we eigenlijk naar te kijken? Als je het niet live kan, oefen dan en geef intussen de kans aan échte bands. Wanneer de digitale metalcore-installatie domweg uitvalt, hebben we er genoeg van en maken we ons gedegouteerd uit de voeten.
Hämatom, 19:10 uur – 20:30 uur, Main Stage
Hoewel ze alle elementen uit de Neue Deutsche Härte (NDH) beheersen, heeft deze NDH-freak nooit wat gehad met Hämatom. Bij gebrek aan beter vatten we toch nog maar eens post voor het achter een gigantische regenboog-eenhoorn-doek verstopte hoofdpodium. Wanneer dat neergaat, zien we een ronde drumtrap en vier grote led-bakken waaruit lichtbakens of visuals van morfende skeletten, lyrics en allerlei motieven flikkeren. Het drietal op de voorgrond draagt een rode jas en rode schoenen en elk heeft een (make-up)masker op de voorgevel. Dat van de bassist bevat een vuurwerkspuwende hanekam. De pyroproductie vuurt vanuit diverse hoeken: verticale vlammen en sterfonteinen, maar ook boogvormige, diagonale en driegeschaarde verzorgen het spektakel.
Achterin staat een reusachtige, opgeblazen ‘beestenkop’, waarvan een groot deel van het publiek een maskerversie op zak heeft, wat ze omhoog steken tijdens Ich Hasse Dich Zu Lieben en diens verkwikkende ragrefrein (met energieke ondertonen op de backing track). Het duurt lang eer we door hebben dat die beestenkop verwijst naar het vandaag dag op dag twee jaar geleden overleden groepslid West, die het viertal uitgebreid eert met boodschappen op de grote schermen en een speech die net wat te snel ging om te begrijpen. Van NDH is vrijwel geen sprake meer. Hämotom melangeert tussen oppervrolijke, zoet door de gehoorgang rollende Deutschrock en hier en daar een snuifje heavy metal. De roepende, bij wijlen zelfs rappende vocals vinden we nog steeds pover. Opmerkelijk beeld wel wanneer de drummer op een platform een nummer op het publiek afwerkt. Na een half uur moeten we weliswaar opzouten, want er staan Belgen klaar…
Evil Invaders, 19:40 uur – 20:45 uur, Wera Tool Rebel Stage
We zouden het moeten natellen, maar het is intussen de vierde keer dat die Belgen op Summer Breeze aantreden. Vorig jaar nog, toen wij er niet geraakten, dus was 2019 de meest recente neerslag van wat Evil Invaders hier toen uitrichtte. Eens te meer leven onze landgenoten zich uit en serveren een festijn aan splijtende solo’s waarvan de krijsende eindnoten een volgende opstoot van vingerkootverbrandende plectrumsnelheid inleiden. De geluidsbalans kan beter. De joelende solo’s gaan er luidkeels over, de dubbele basdrumdaveringen flapperen wat diep en de slag- en basgitaar voegen beperkte lage frequentiezwaarte toe. Een wijdse galm houdt de zang er ook wat uit, al komen de loepzuivere kopstemuithalen er wel in volle glorie door met telkens sissende, schuin naar buiten gerichte rookzuilen.
In tegenstelling tot Hellripper eergisteren, houdt Evil Invaders hun wervelende speed metal strak. Raising Hell krijgt het spel op de wagen en na een uit de kluiten gewassen wall of death woelt de moshpit non-stop. Opnieuw heeft de smid zich uitgeleefd en van elke statief een vervaarlijk steek- en snijwapen gemaakt. De overige lemmeten hangen aan de kledij van de bandleden. Willekeurige vuurblazers en een groene spot op Joe vervolledigen het plaatje. Een plaatje dat internationaal straalt.
Obscurity, 20:30 uur – 21:30 uur, Campsite Circus
Nog eens een steek in het donker dan maar. Een uitdrukking die we als verwijzing naar de band Obscurity uiteraard bewust gebruiken, zijnde een van de niet minder dan veertien Obscurity‘s die de metal telt. Van die veertien komen er liefst vijf uit Duitsland. We hopen dat de muziek origineler uit de hoek komt dan de naam. De beschrijving klopt alleszins: een basis van viking metal die uitstapjes maakt naar black, thrash en death. De songs zijn alleen te lang uitgesponnen en elk uitstapje is daardoor repetitief. Zowel vanuit de heroïsch roeiende drakkarmelodieën, wiegende blackzwemen als de dubbele basdrums galopperende thrashtrekpaarden gaat wel agressieve combattiviteit. Net zoals de volledig Duitstalige grunt diep en de scream vurig genoeg is. Toch zit er in geen van de stijlcombo’s een ontstekingsmechanisme. Dat maakt een uur settijd veel te lang.
Aankleding is er nochtans. De heren dragen trots een leeuw op de rug en er staan rode buislampen rond het drumplatform. Er staat zelfs veel volk voor het campingpodium, wellicht net als wij metalheads die even willen ontsnappen aan de overkill aan metal- en hardcorekopieën op de weide. Denken we dan, we hebben geen navraag gedaan. De versterking kraakt en knettert overigens weer onder de basdruk zoals dat de eerste jaren dat het campingpodium er stond al het geval was. Desondanks dat brede spectrum aan metalstijlen en duidelijk veel ervaring, gaat Obscurity toch wat op in de brede middenmoot. Al spelen zij ten minste écht live, wat in de huidige en toekomstige metalwereld gaandeweg meer uitzondering dan regel lijkt te worden.
Static-X, 01:00 uur – 02:00 uur, Main Stage
Alweer een vijftiental uur wakker, en dit voor een legende uit de Amerikaanse industrial metal. Lange tijd geleden zag onder-(eigenlijk is het boven-)getekende ze bij hun regeneratieshow in de Trix, waarin de anonieme (al durven wij stiekem vermoeden dat het Edsel Dope van Dope is) Xer0 het iconische piekenkapsel van de overleden geestelijke vader Wayne Static als masker droeg. Dat masker is gerobotiseerd naar een cyborg-omhulsel met stroomkabels als pieken en lichtgevende oogkassen. Het silhouet is verwerkt in de microstatieven en in een mascotte, die er echter eerder uitziet als een tot leven gekomen stekker die even met een schop komt zwaaien. Enkele songs later volgt er nog één, verkleed als Halloween-discobal, die per rubberboot over het publiek vaart. Static-X heeft nog meer showelementen bij, onder de vorm van rookbellen, een robotarm die de leadmicro vasthoudt en een groot middenscherm met visuals.
Na een tweetal nummers gaat het even mis. Tony Campos zijn “shit isn’t working. So I’m just gonna stand here and drink with you guys”, waarop hij met een fles tequila een “salut, compadres” uitbrengt. Het duurt een dikke tien minuten schatten we, maar zodra Tony zijn shit weer werkt, roteert de lopende band aan machinale assemblageriffs in mechanisch verkapte ritmiek, abrassieve beats en schorsige, licht melodieuze scandeerzang met galmende uitlopers kaarsrecht door. De gitaarsound schalt nikkelhard door de speakers en de vocalen zijn kil en toch intens. Zo eindigt een bijzonder matige Summer Breeze-dag alsnog met een topper!
Lees ook het verslag van dag 1.
Lees ook het verslag van dag 2.
Datum en locatie
15 augustus 2025, Dinkelsbühl, Duitsland
Foto's:
Persfoto’s Summer Breeze
Links: