Na het grandioze Symphonies II, dat net als zijn voorganger Solace hoog in mijn jaarlijst terechtkwam, brengt de Sloveen Wulf opnieuw een album uit. Niet opnieuw instrumentaal, wel voorzien van cleane zang zoals dat ook op Solace het geval was. Neurotech is in het land van industrial metal een gekende naam geworden, wat niet meer dan terecht is. Ik keek alvast reikhalzend uit naar deze nieuwe plaat, die uitklokt na iets minder dan 40 minuten muzikale dienst.
Van Neurotech weet je op voorhand niet wat je moet verwachten. Solace had poppy jaren tachtig refreinen, Symphonies II bestond uit epische industrial sci-fi metalen, Ave Neptune is … anders. Iets minder grooves, iets minder catchy, en toch een stuk technischer en progressiever dan zijn voorgangers. De polyritmiek is veel meer aanwezig op deze plaat, net als de ietwat disharmonisch verlopende zanglijnen. Het is dan ook even zoeken eer je de flow vindt en mee kan varen op de emotionaliteit die verscholen ligt in de soms wispelturige constructies. Mooi is het zeker wel, dankzij de immer aanwezige synths, die etherisch mooi blijven klinken.
Op Mundane Entropy worden bekende geluiden in de nieuwe methodiek verwerkt, en kun je genieten van een mix van al wat Neurotech anno 2023 te bieden heeft. De staccato hakriffs en de zoete cleane vocalen blenden niet meteen, je moet echt wel een keer of vier/vijf opnieuw luisteren. Na het luchtige luisterliedje Never-Ending Maze komt een persoonlijke favoriet van de plaat, het aanstekelijk beukende The Serpent Bites. Veel electro-effecten, trance en andere toetsen, met een kleverige refrein en verhakkelde gitaarakkoorden.
Spiraling Down is ook een opmerkelijk nummer. De combinatie van progressieve doom/goth en industrial komt bij mij binnen als een remix van een Katatonia-nummer. Een neerslachtige dynamiek die niet verkeerd klinkt. Daarna valt het helemaal stil, tot aan het laatste nummer: The Years of the Flood. In feite mijn échte favoriet van dit album. Opnieuw aanstekelijke haakriffs, viriele toetsen, een kleverig refrein en dat onbestemde element dat Neurotech echt een topper maakt.
Under the cover of darkness
We disappear into afar
Many ways to break out
From the years of the flood.
Niet mijn favoriete album van Neurotech, maar wel een kanshebber op een plaats in de tweede rij van mijn jaarlijst.
Score:
83/100
Label:
Eigen Beheer, 2023
Tracklisting:
- The Coming Storms
- Mundane Entropy
- Never-ending Maze
- The Serpent Bites
- Only Heartbeat
- Repent in Need
- Spiraling Down
- Whirlwind
- Inner Quest
- The Years of the Flood
Line-up:
- Wulf
Links: